Mirèio
Appearance
[ Titre ]
MIRÈIO
POÈME PROVENÇAL
par
FRÉDÉRIC MISTRAL
avec la traduction littérale en regard
DEUXIÈME ÉDITION
revue, corrigée et accompagnée de notes et arguments
PARIS
CHARPENTIER, LIBRAIRE-ÉDITEUR
28, QUAI DE L’ÉCOLE
1859
[ FT ]
MIRÈIO
[ Titre-vo ]
MIRÈIO
POUÈMO PROUVENÇAU
de
FREDERI MISTRAL
emé la traducioun literalo en regard
PARIS
ENCÓ DE CHARPENTIER, LIBRAIRE-ÉDITEUR
28, QUÈI DE L’ESCOLO
AVIGNOUN, ENCÓ DE ROUMANIHO, LIBRAIRE
1861
Li dre de traducioun e de repruducioun soun reserva.
[ v ]
À LAMARTINO
Te counsacre Mirèio : es moun cor e moun amo,
Es la flour de mis an,
Es un rasin de Crau qu’emé touto sa ramo
Te porge un païsan.
Es la flour de mis an,
Es un rasin de Crau qu’emé touto sa ramo
Te porge un païsan.
MISTRAL.
Maiano (Bouco-dóu-Rose), 8 de setèmbre 1859.
[ 502 ]
[ 504 ]
[ 506 ]
[ 508 ]
[ 510 ]
TAULO
Espousicioun. — Invoucacioun au Crist, nascu dins la pastriho. — Un vièi panieraire, Mèste Ambròsi, emé soun drole, Vincèn, van demanda la retirado au Mas di Falabrego. — Mirèio, fiho de Mèste Ramoun, lou mèstre dóu mas, ie fai la benvengudo. — Li ràfi, après soupa, fan canta Mèste Ambròsi. — Lou vièi, àutri-fes marin, canto un coumbat navau dóu Baile Sufren. — Mirèio questiouno Vincèn. — Recit de Vincèn : la casso di cantarido, la pesco dis iruge, lou miracle di Sànti Mario, la courso dis ome à Nimes. — Mirèio es espantado e soun amour pounchejo.
Mirèio cuei de fueio d’amourié pèr si magnan. — D’asard, Vincèn lou panieraire passo au carreiroun vesin. — La chato lou sono. — Lou drole cour, e pèr i’ajuda, mounto em’elo sus l’aubre. — Charradisso di dous enfant. — Vincèn fai la coumparesoun de sa sorre Vinceneto emé Mirèio. — Lou nis de pimparrin. — La branco routo ; Mirèio emé Vincèn toumbon de l’aubre. — L’amourouso chatouno se declaro. — Lou drole apassiouna desboundo. — La Cabro d’or, la figuiero de Vaucluso. — Mirèio es sounado pèr sa maire. — Escaufèstre e separacioun di calignaire.
Li recordo prouvençalo. — Au Mas di Falabrego, un gai roudelet de chato descoucounon. — Jano-Mario, maire de Mirèio. — Taven, la masco di Baus. — La malo-visto. — Li descoucounarello fan, pèr passo-tèms, de castèu en Prouvènço. — La fièro Lauro, rèino de Pamparigousto. — Clemènço, reino di Baus. — Lou Ventour, lou Rose, la Durènço. — Azalaïs e Vióulano. — La Court d’amour. — Lis amour de Mirèio e de Vincèn descuberto pèr Nourado. — Li galejado. — Taven la masco fai teisa li chato : l’ermitan dóu Luberoun e lou sant pastre. — Noro canto Magali.
Lou tèms di vióuleto. — Li pescadou dóu Martegue. — Tres calignaire vènon demanda Mirèio : Alàri lou pastre ; Veran lou gardian ; Ourrias lou toucadou. — Alàri, si capitau d’avé. — La toundesoun. — Visto d’un escabot que davalo dis Aupo, anant en ivernage. — Entrevisto d’Alàri emé Mirèio. — Lis Antico de Sant-Roumié. — Liéurèio dóu pastre, lou coucourelet de bonis escrincela. — Alàri es chabi. — Lou gardian Veran. — Li carato blanco de Camargo. — Veran demando Mirèio a Mèste Ramoun. — Lou vièi lou reçaup en grand joio, Mirèio lou refuso. — Ourrias, lou doumtaire de tau. — Li brau negre sóuvage. — La Ferrado. — Ourrias e Mirèio à la font. — Lou toucadou es chabi.
Lou bouvatié s’entorno, furious dóu refus de Mirèio. — Calignage de Mirèio emé Vincèn. — L’erbo di frisoun. — Ourrias rescontro Vincenet, e brutalamen ie cerco reno. — Li prejit : Jan de l’Ourse. — Mourtalo batèsto di dous rivau dins la Crau vasto. — Vitòri e generouseta de Vincenet. — Traitesso dóu toucadou. — Ourrias trauco Vincèn d’un cop de ficheiroun, e fugis au galop de sa cavalo. — Arribo au Rose. — Li tres barquié fantasti. — Lou batèu s’enarco souto lou pes de l’assassin. — La niue de sant Medard : proucessioun di negadis sus lou dougan dóu flume. — Ourrias s’aproufoundis. — Danso di Trèvo sus lou pont de Trincataio.
À l’aubo, tres pourcatié trovon Vincèn dins soun sang, estendu dins lis erme de Crau. — L’aduson à la brasseto au Mas di Falabrego. — Digressioun : lou Felibre se recoumande à sis amis, li felibre de Prouvènço. — Doulour de Mirèio. Porton Vincèn au Trau di Fado, caforno dis Esperit de niue e demouranfo de la masco Taven, escounjurarello de tout mau. — Li Fado. — Mirèio acoumpagno soun calignaire dins li borno de la mountagno. — La Mandragouro. — Lis aparicioun de la baumo : Li Fouletoun, l’Esperit Fantasti, la Bugadiero dóu Ventour. — Raconte de la masco : la Messo di mort, lou Sabatòri, la Garamaudo, lou Gripet, la Bambaroucho, la Chaucho-Vièio, lis Escarinche, li Dra, lou Chin de Cambau, lou Baroun Castihoun. — L’Agnèu negre, la Cabro d’or. — Taven escounjuro la plago de Vincèn. — Enauramen e proufetiso de la masco.
Lou vièi panieraire emé soun fiéu, assesta davans lou lindau de sa bòri, trenon uno canestello. — Lou ribeirés dóu Rose. — Vincèn dis à soun paire d’ana demanda Mirèio en mariage. — Refus e remoustranço dóu vièi. — Vinceneto, sorre de Vincèn, pèr ajuda soun fraire à touca Mèste Ambroi, conto l’istòri de Sivèstre emé d’Alis. — Partènço de Mèste Ambroi pèr lou Mas di Falabrego. — L’arribado e lou gousta di meissounié. — Mèste Ramoun. — Lou labour. — Recit d’Ambròsi, responso de Ramoun. — La taulo de Calèndo. — Mirèio declaro soun amour pèr lou fiéu dòu panieraire. — Amaliciado, emprecacioun e refus di parènt. — Endignacioun de Mèste Ambroi. — Napoleon e li gràndi guerra. — Encagnamen de Mèste Ramoun. — Lou sóudard labouraire. — Farandoulo di meissounié à l’entour dóu fio de Sant Jan.
Desesperanço de Mirèio. — Atrencaduro d’Arlatenco. — La chato, au mitan de la niue, fugis l’oustau pairau. — Vai au toumbèu di Sànti-Mario, que soun li patrouno de Prouvènço, li suplica de touca si parènt. — Lis Ensigne. — Tout en courrènt à travès de Crau, rescontro li pastre de soun paire. — La Crau, la guerro di Gigant. — Li rassado, li prègo-Diéu d’estoublo, li parpaioun, avertisson Mirèio. — Mirèio, badanto de la set, e n’en poudènt plus de la caud, prègo sant Gènt, que vèn à soun secours. — Rescontre d’Andreloun, lou cacalausié. — Eloge d’Arle. — Recit d’Andreloun : istòri dóu Trau de la Capo, li cauco, li caucaire aproufoundi. — Mirèio coucho au tibanèu de la famiho d’Andreloun.
Desoulacioun de Mèste Hamoun e de Jano-Mario, quand trovon plus Mirèio. — Tout-d’un-tèms lou vièi mando souna e acampo dins l’iero tóuti li travaiadou dóu mas. — Li ségaire, li rastelarello, lou feneirage. — Li carretié, l’estremage di fen. — Li bouié. — Li meissounié, la meissoun, li glenarello. — Li pastre. — Recit de Laurèn de Gòut, capoulié di meissounié : lou cop de voulame. — Recit dóu segaire Jan Bouquet : lou nis agarri pèr li fournigo. — Recit dóu Marran, baile di ràfi : la marco de mort. — Recit d’Antèume, lou baile-pastre. — Antèume a vist Mirèio qu’anavo i Sànti-Mario. — Estrambord e prejit de la maire. — Partènço de la famiho pèr avé Mirèio.
Mirèio passo lou Rose dins lou barquet d’Andreloun, e countunio sa courso à través la Camargo. — Li dougan dóu Hose entre la mar e Arle. — Descripcioun de la Camargo. — La calour. — La danso de la Vièio. — Li mountiho. — Li sansouiro. — Mirèio es ensucado pèr un cop de soulèu sus li ribo de l’estang dóu Vacarés. — Lis arabi la revènon. — La roumiéuvo d’amour se tirasso jusqu’à la glèiso di Santo. — La preièro. — La visioun. — Descours di Sànti Mario. — La vanita dóu bonur d’aquest mounde, la necessita e lou merite de la soufrènço. — Li Santo, pèr ie refermi lou cor, raconton à Mirèio sis esprovo terrèstro.
Li Sànti Mario raconton, qu’après la mort dóu Crist, fuguéron embandido, emé d’àutri disciple, à la bello eisservo de la mar, e qu’abourdèron en Prouvènço, e que counvertiguèron li pople d’aquelo encountrado. — La navigacioun. — La tempesto. — Arribado à-n-Arle di sant despatria. — Arle rouman. — La fèsto de Venus. — Sermoun de sant Trefume. — Counversioun dis Arlaten, — Li Tarascounen vènon imploura lou secours de Santo Marto. — La Tarasco. — Sant Marciau à Limoge ; Sant Savournin à Toulouso ; Sant Estròpi en Aurenjo. — Santo Marto doumto la Tarasco, e pièi counvertis Avignoun. — La papauta en Avignoun. — Sant Lazàri à Marsiho. — Santo Madaleno dins la baumo. — Sant Massemin à-z-Ais. — Li Sànti Mario i Baus. — Lou rèi Reinié. — La Prouvènço unido à la Franço. — Mirèio, vierge e martiro.
Lou païs dis arange. — Li Santo remounton au paradis. — Lou paire emé la maire arribon. — Li Santen mounton Mirèio à la capello-z-auto, mount i’a li relicle. — La glèiso di Sànti Mario. — Li suplicacioun. — La plajo camarguenco. — Vincèn arribo e sa doulour desboundo. — Lou cantico di Santen. — Darriero visioun de Mirèio : vèi li Sànti Mario emplanado dins la mar. — Darriéri paraulo, e luminouso mort de la chatouno. — Li coumplancho, la desesperanço.
![]() |
This work was published before January 1, 1930, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |