Jump to content

Page:Mistral - Mireille-Mirèio (1861).djvu/520

From Wikisource
This page has been proofread.


À l’aubo, tres pourcatié trovon Vincèn dins soun sang, estendu dins lis erme de Crau. — L’aduson à la brasseto au Mas di Falabrego. — Digressioun : lou Felibre se recoumande à sis amis, li felibre de Prouvènço. — Doulour de Mirèio. Porton Vincèn au Trau di Fado, caforno dis Esperit de niue e demouranfo de la masco Taven, escounjurarello de tout mau. — Li Fado. — Mirèio acoumpagno soun calignaire dins li borno de la mountagno. — La Mandragouro. — Lis aparicioun de la baumo : Li Fouletoun, l’Esperit Fantasti, la Bugadiero dóu Ventour. — Raconte de la masco : la Messo di mort, lou Sabatòri, la Garamaudo, lou Gripet, la Bambaroucho, la Chaucho-Vièio, lis Escarinche, li Dra, lou Chin de Cambau, lou Baroun Castihoun. — L’Agnèu negre, la Cabro d’or. — Taven escounjuro la plago de Vincèn. — Enauramen e proufetiso de la masco. 
 214
Lou vièi panieraire emé soun fiéu, assesta davans lou lindau de sa bòri, trenon uno canestello. — Lou ribeirés dóu Rose. — Vincèn dis à soun paire d’ana demanda Mirèio en mariage. — Refus e remoustranço dóu vièi. — Vinceneto, sorre de Vincèn, pèr ajuda soun fraire à touca Mèste Ambroi, conto l’istòri de Sivèstre emé d’Alis. — Partènço de Mèste Ambroi pèr lou Mas di Falabrego. — L’arribado e lou gousta di meissounié. — Mèste Ramoun. — Lou labour. — Recit d’Ambròsi, responso de Ramoun. — La taulo de Calèndo. — Mirèio declaro soun amour pèr lou fiéu dòu panieraire. — Amaliciado, emprecacioun e refus di parènt. — Endignacioun de Mèste Ambroi. — Napoleon e li gràndi guerra. — Encagnamen de Mèste Ramoun. — Lou sóudard labouraire. — Farandoulo di meissounié à l’entour dóu fio de Sant Jan. 
 266
Desesperanço de Mirèio. — Atrencaduro d’Arlatenco. — La chato, au mitan de la niue, fugis l’oustau pairau. — Vai au toumbèu di Sànti-Mario, que soun li patrouno de Prouvènço, li suplica de touca si parènt. — Lis Ensigne. — Tout en courrènt à travès de Crau, rescontro li pastre de soun paire. — La Crau, la guerro di Gigant. — Li rassado, li prègo-Diéu d’estoublo, li parpaioun, avertisson Mirèio. — Mirèio, badanto de la set, e n’en poudènt plus de la caud, prègo sant Gènt, que vèn à soun secours. — Rescontre d’Andreloun, lou cacalausié. — Eloge d’Arle. —