Libro de Mormon - Alma - Capitulo 58
Helaman, Gid e Teomner prende le citate de Manti per medio de un stratagema - le Lamanitas se retira - le filios del populo de Ammon es protegite dum illes resiste in defensa de lor libertate e de lor fide. Circa 63-62 a.C.
Alma 58:1 e adveniva que nostre proxime objectivo esseva conquirer le citate de Manti; ma non existeva alcun modo de facer les sortir foras del citate con nostre parve armea. Perque illes se recordava de lo que nos habeva ja facite; ergo nos non poteva attraher les lontan de lor fortalessas.
Alma 58:2 e illes esseva multe plus numerose de nostre armea, ergo nos non osava approximar nos e attaccar les in lor fortalessas.
Alma 58:3 Si, e deveniva opportun que nos empleava nostre homines pro mantener celle partes del pais que nos habeva reconquirite como nostre possession; deveniva dunque necessari expectar pro vider si nos poteva reciper major reinfortiamentos del pais de Zarahemla, e anque un nove fornimento de provisiones.
Alma 58:4 E adveniva que io mandava assi un ambassada al governator de nostre pais, pro informar le del situation de nostre populo. E adveniva que nos expectava de reciper provisiones e reinfortiamentos del pais de Zarahemla.
Alma 58:5 Ma isto nos esseva de poc profito; perque anque le Lamanitas recipeva de jorno in jorno grande reinfortiamentos e anque multe provisiones; e iste esseva nostre conditiones in tal periodo.
Alma 58:6 E le Lamanitas de tanto in tanto faceva incursiones contra nos, con le scopo de destruer nos con stratagemas; nonobstante nos non poteva exir a combatter contra illes, a causa de lor refugios e fortalessas.
Alma 58:7 E adveniva que nos expectava in iste difficile conditiones per le spatio de multe menses, e nos esseva sur puncto de morir per manco de nutrimento.
Alma 58:8 Ma adveniva que nos recipeva provisiones que esseva escortate per un armea de duo mille homines pro assister nos. E iste es tote le auxilio que nos recipeva, pro defender nos mesme e nostre pais de cader in mano del inimico, si, pro luctar con un inimico numerose.
Alma 58:9 e le motivo de nostre difficultates, o le ration per le qual nos non recipeva major reinfortiamento, nos non lo sapeva; ergo nos esseva attristate e anque plen de timor que le judicios de Deo poteva cader supra nostre pais, pro provocar nostre cadita e complete destruction.
Alma 58:10 Nos versava dunque nostre anima in oration a Deo, a fin que ille nos reinfortiava e nos liberava del manos de nostre inimicos, si, e nos dava anque fortia pro poter conservar nostre citates, nostre terras e nostre possessiones pro le sustentamento de nostre populo.
Alma 58:11 E adveniva que le Senior nostre Deo nos visitava con le certitude que ille nos haberea liberate; si, e isto plenava de pace nostre anima e nos dava un grande fide, e isto nos faceva sperar in ille pro nostre liberation.
Alma 58:12 E le parve fortia que nos habeva recipite nos dava corage, e nos esseva firme in le determination de dominar nostre inimico e de mantener nostre terras, nostre possessiones, nostre uxores, nostre filios e le causa del nostre libertate.
Alma 58:13 E assi nos marchava con tote nostre fortia contra le Lamanitas al citate de Manti; e nos installava le tentas del parte del deserto que esseva proxime al citate.
Alma 58:14 E adveniva que le die sequente, quando le Lamanitas videva que nos esseva sur le confines apud le deserto vicin al citate, illes mandava lor spias circum nos pro discoperir le numero e le fortia de nostre armea.
Alma 58:15 E adveniva que quando illes videva que nos non esseva numerose, e timente que nos poteva interceptar lor fornimentos salvo si illes veniva a combatter contra nos e a occider nos, e illes supponeva anque de poter nos facilemente destruer con lor numerose armea, illes initiava dunque a facer preparativos pro venir a combatter contra nos.
Alma 58:16 E quando nos videva que illes faceva preparativos pro venir contra nos, io mandava occultar Gid con un parve numero de homines in le deserto, e io mandava tamben occultar Teomner un parve numero de homines in le deserto.
Alma 58:17 Nunc, Gid e su homines esseva a dextre e le altere a sinistre; e quando illes se habeva assi occultate, io remaneva con le resto de mi armea in le mesme loco ubi nos habeva installate le tentas expectante que le Lamanitas sortiva a combatter.
Alma 58:18 E adveniva que le Lamanitas sortiva contra nos con lor numerose armea. E quando illes esseva sur puncto de cader supra nos con lor spadas, io commandava a mi homines, qui esseva con me, de retirar se in le deserto.
Alma 58:19 E adveniva que le Lamanitas nos persequeva con grande rapiditate, perque illes desiderava grandemente attinger nos pro poter nos occider; illes dunque nos persequeva in le deserto; e nos passava mesme in medio a Gid e Teomner, ma le Lamanitas non les videva.
Alma 58:20 E adveniva que quando le Lamanitas habeva passate ultra, o quando le armea habeva passate inter Gid e Teomner illes sortiva ab lor loco secrete e illes interceptava le spias del Lamanitas, a fin que illes non poteva tornar al citate.
Alma 58:21 E post que illes habeva interceptate le spias del Lamanitas, illes curreva al citate e cadeva sur le guardas que custodiava le citate, e illes les occideva e prendeva possession del citate.
Alma 58:22 E isto esseva possibile perque le Lamanitas habeva partite con quasi tote le armea, salvo poc guardas solmente.
Alma 58:23 E adveniva que in iste modo Gid e Teomner habeva obtenite le possession de lor fortalessas. E adveniva que nos, post haber multo viagiate in le deserto, nos marchava verso le pais de Zarahemla.
Alma 58:24 E quando le Lamanitas videva que illes marchava verso le pais de Zarahemla, illes esseva multo espaventate, timente que existeva un plano projectate pro conducer les al destruction; ergo illes comenciava a retirar se de nove in le deserto, si, per le mesme via per le qual illes habeva venite.
Alma 58:25 e esseva nocte e illes installava lor tentas, perque le commandantes del Lamanitas supponeva que le Nephitas esseva fatigate a causa del marcha; e illes pensava de haber persequite tote lor armea, ergo illes non se preoccupava per le citate de Manti.
Alma 58:26 E adveniva que, quando esseva nocte, io non faceva dormir mi homines e le faceva marchar per un altere strata, verso le pais de Manti.
Alma 58:27 E a motivo de iste nostre marcha nocturne, le die sequente nos esseva ultra le Lamanitas, e nos arrivava ante de illes al citate de Manti.
Alma 58:28 E adveniva que per medio de iste stratagema nos conquireva le citate de Manti sin effusion de sanguine.
Alma 58:29 E adveniva que quando le armeas del Lamanitas arrivava al citate e illes videva que nos esseva preparate pro affrontar les, illes esseva extrememente surprendite e intimidate, ergo, illes fugiva verso le deserto.
Alma 58:30 E adveniva que le armeas del Lamanitas fugiva de tote iste parte del pais. Ma illes portava con se, foras del pais, multe feminas e infantes.
Alma 58:31 E celle citates que esseva prendite per le Lamanitas, hodie tote illos es in nostre possession; e nostre patres, nostre feminas e nostre filios ha tornate a lor casas; totos, excepte illes qui esseva capturate como prisioneros e portate via per le Lamanitas.
Alma 58:32 Ma, nostre armeas es insufficiente pro mantener un assi grande numero de citates e tan grande possessiones.
Alma 58:33 Ma nos confide in nostre Deo, que nos dava le victoria supra celle terras, perque nos ha potite reconquirer le citates e le terras que esseva nostre.
Alma 58:34 E nos non cognosce le motivo per le qual le governamento non nos accorda major reinfortiamentos; ni le homines que arrivava a nos sape sape perque nos non recipeva grande reinfortiamentos.
Alma 58:35 non non sape nil salvo que vos non habeva successo e que vos ha forsan inviate vostre fortias in altere parte del pais; si assi es, nos non desidera murmurar.
Alma 58:36 E si non es assi, nos time que existe qualque faction in le governamento, perque nos non recipe un major numero de homines pro adjutar nos; perque nos sape que illes es plus numerose de illes qui nos ha recipite.
Alma 58:37 Ma non importa nos confide que Deo nos liberara, nonobstante le debilitate de nostre armeas; si, e ille nos liberara del manos de nostre inimicos.
Alma 58:38 iste es le fin del vintesimo-none anno, e nos es in possession de nostre terras; e le Lamanitas fugiva al pais de Nephi.
Alma 58:39 E celle filios del populo de Ammon, del quales io vos parlava tan favorabilemente, es con me in le citate de Manti; e le Senior les susteneva e preservava de modo que ni un sol anima esseva occidite.
Alma 58:40 Ma illes recipeva multe vulneres; nonobstante illes persiste in le libertate con le qual Deo les faceva libere; e illes es rigorose in recordar se de jorno in jorno del Senior lor Deo; si, illes presta attention a respectar su statutos, su judicios e su commandamentos continuemente; e lor fide in le prophetias circa le cosas futur es forte.
Alma 58:41 e nunc, mi amate fratre Moroni, io spera que le Senior nostre Deo, que nos redimeva e liberava, te conserva continuemente in su presentia; si, e que pote ille favorir iste populo, pro haber successo e obtener le possession de toto lo que le Lamanitas nos prendeva, que esseva pro nostre subsistentia. E io claude mi epistola. Io es Helaman, filio de Alma.
Capitulos:
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63
Libros:
Intro 1Nephi 2Nephi Jacob Enos Jarom Omni Parolas Mosiah Alma Helaman 3Nephi 4Nephi Mormon Ether Moroni