Jump to content

Libro de Mormon - Alma - Capitulo 31

From Wikisource

Alma guida un mission pro recuperar le Zoramitas apostatic - le Zoramitas nega Christo, illes crede in un false concepto de election e illes adora con orationes prestabilite - le missionarios es replenate del sancte Spirito - lor afflictiones es dominate per le jubilo in Christo. Circa 74 a.C.


Alma 31:1 Nunc adveniva que, post le fin de Korihor, habente Alma recipite notitia que le Zoramitas perverteva le vias del Senior e que Zoram, que esseva lor chef, induceva le corde del populo a prostrar se ante idolos mute, su corde comenciava a star mal de nove a causa del iniquitate del populo.

Alma 31:2 perque esseva causa de grande dolor pro Alma cognoscer le perversitate de su populo; ergo su corde esseva profundemente attristate a causa del separation del Zoramitas ab le Nephitas.

Alma 31:3 Nunc, le Zoramitas se habeva reunite in un pais que illes appellava Antionum, que esseva a oriente del pais de Zarahemla que se extendeva quasi a confinar con le costa; que esseva a sud del pais de Jershon e que confinava anque con le deserto a sud, deserto que esseva plen de Lamanitas.

Alma 31:4 Nunc, le Nephitas timeva grandemente que le Zoramitas stabiliva relationes con le Lamanitas e que isto poterea esser causa de grande perditas del parte del Nephitas.

Alma 31:5 e nunc, como le predication del parola tendeva grandemente a conducer le populo a facer lo que esseva juste, si, illo habeva sur le mente del populo un effecto plus potente que le spada, o qualcunque altere cosa, ergo Alma pensava que esseva opportun que illes mitteva al proba le virtute del parola de Deo.

Alma 31:6 ille prendeva dunque Ammon, Aaron e Omner, e ille lasava Himni in le ecclesia de Zarahemla; ma ille prendeva con se le prime tres, e anque Amulek e Zezrom, que stava a Melek; e ille prendeva anque duo de su filios.

Alma 31:7 ma ille non prendeva con se le major de su filios, cuje nomine esseva Helaman, ma le nomines del qui ille prendeva con se esseva Shiblon e Corianton; e iste es le nomines del qui vadeva con ille inter le Zoramitas pro predicar le parola.

Alma 31:8 Nunc, le Zoramitas esseva descendente del Nephitas; dunque le parola de Deo les habeva ja essite predicate.

Alma 31:9 Ma illes habeva cadite in grande errores, perque illes non voleva ingagiar se in le respecto del commandamentos de Deo e su statutos, secundo le lege de Moses.

Alma 31:10 E ni voleva illes observar le ritos del ecclesia, ni continuar in oration e in supplicas quotidian a Deo pro non entrar in tentation.

Alma 31:11 E in fin illes habeva pervertite le vias del Senior in multissime occasiones; dunque, per iste motivo, Alma e su fratres entrava in lor pais pro predicar les le parola.

Alma 31:12 Nunc, quando illes habeva entrate in le pais, ecce que, con lor stupor, illes trovava que le Zoramitas habeva construite synagogas e que illes se reuniva in un jorno del septimana, jorno que illes appellava le jorno del Senior; e illes adorava Deo in un modo que Alma e su fratres non habeva jammais vidite;

Alma 31:13 perque illes habeva construite un placia al centro del synagoga, un placia que esseva in alto supra le capites, cuje summitate permitteva le accesso de un sol persona, in le qual on stava in pede.

Alma 31:14 ergo, quicunque desiderava adorar Deo debeva ascender e star in alto, extender le manos verso le celo e critar a alte voce, dicente:

Alma 31:15 sancte, sancte Deo, nos crede que tu es Deo e nos crede que tu es sancte, que tu esseva un spirito, que tu es un spirito e que tu essera un spirito pro semper.

Alma 31:16 sancte Deo, nos crede que tu nos ha separate de nostre fratres; e nos non crede al traditiones de nostre fratres, que les esseva transmittite per le puerilitate de lor patres; ma nos crede que nos ha essite electe pro esser tu sancte filios; e tu nos ha anque facite cognoscer que non habera necun Christo.

Alma 31:17 Ma tu es le mesme heri, hodie e pro semper; e tu nos ha electe pro esser salvate, dum totos circum nos es electe pro esser jectate in le inferno de tu ira; per tu sanctitate, oh Deo, nos te lauda; e nos te regratia tamben de haber nos electe, a fin que nos non es dupate per le folle traditiones de nostre fratres, que les subjuga al credentia de un Christo, que conduce lor corde a vagar lontan de te, nostre Deo.

Alma 31:18 E de nove nos te regratia, oh Deo, de esser un populo seligite e sancte. Amen.

Alma 31:19 Nunc adveniva que, post haber audite iste orationes, Alma e su fratres e su filios esseva meraviliate ultra omne mensura.

Alma 31:20 perque omne homine avantiava e offereva iste mesme oration.

Alma 31:21 e iste placia esseva per illes appellate cuproumptom, lo que, interpretate, significa sacre podio.

Alma 31:22 Nunc, de iste podio illes offereva cata un le mesme identic oration a Deo, regratiante le de haber essite seligite per ille e de non haber essite per ille dupate secundo le traditiones de lor fratres, e perque lor corde non habeva essite seducite a creder in cosas futur, del qual illes non sapeva nil.

Alma 31:23 Nunc, post que le personas habeva tote date gratias in iste maniera, illes tornava a proprie casa, sin plus parlar de lor Deo usque a quando se haberea de nove reunite al sacre podio pro render gratias secundo lor maniera.

Alma 31:24 Nunc, quando Alma videva isto, su corde esseva attristate, perque ille videva que illes esseva un populo perverse e inique; si, ille videva que lor corde esseva amante del auro, del argento e de omne sorta de objectos raffinate.

Alma 31:25 Si, e ille videva tamben que lor corde se habeva elevate in grande vanterias, in lor orgolio.

Alma 31:26 E ille altiava su voce al celo e clamava, dicente: Oh Senior, usque a quando permittera tu que tu servitores habitara hic in le carne, pro vider un assi grave perversitate inter le filios del homines?

Alma 31:27 Vide oh Deo, illes clama a te, e totevia lor corde es inglutite per le orgolio. Vide, oh Deo, illes ora a te con le bucca, dum illes es inflate usque al excesso del cosas van del mundo.

Alma 31:28 Mira, oh mi Deo, lor vestimentos luxuose, lor anellos, lor bracialettos e lor ornamentos de auro e tote le cosas preciose del qual illes es adornate; e lor corde es in iste cosas, e totevia illes clama a te e illes dice: nos te regratia, oh Deo, de haber essite seligite per te, dum le altere perira.

Alma 31:29 Si, e illes dice que tu les ha facite saper que non existe alcun Christo.

Alma 31:30 Oh Senior Deo, usque a quando permittera tu que existe un tal perversitate e infidelitate inter iste populo? Oh Senior, da me fortia a fin que io pote supportar mi debilitates. Perque io es debile, e un tal perversitate inter iste populo face suffrer mi anima.

Alma 31:31 Oh Senior, mi corde es profundemente attristate; conforta mi anima in Christo oh Senior, accorda me de haber fortia, a fin que io pote supportar con patientia iste afflictiones que cadera supra me a causa del iniquitate de iste populo.

Alma 31:32 Oh Senior, conforta mi anima e da me successo, e anque a mi companiones de labor que es con me, si, Ammon, Aaron e Omner, como tamben Amulek e Zezrom, e anque a mi duo filios; si, oh Senior, conforta anque tote illes. Si, conforta lor anima in Christo.

Alma 31:33 accorda les de haber fortia, a fin que illes pote supportar le afflictiones que cadera supra illes a causa del iniquitate de iste populo.

Alma 31:34 Oh Senior, accorda nos de haber successo pro portar les de nove a te, in Christo.

Alma 31:35 Oh Senior, lor animas es preciose, e multe de illes es nostre fratres; da nos dunque, oh Senior, poter e sagessa a fin que nos potera portar de nove a te iste nostre fratres.

Alma 31:36 Nunc adveniva que Alma, post haber dicite iste parolas, ille imponeva le manos supra tote illes qui esseva con ille. E dum ille les posava le manos supra, illes esseva replenate del Spirito Sancte.

Alma 31:37 E postea illes se separava le unes del alteres, sin preoccupar se de se mesme, per lo que illes haberea mangiate o bibite o de lo que illes haberea vestite.

Alma 31:38 E le Senior provideva pro illes, a fin que illes non habeva fame ni sete; si, e tamben les dava fortia, a fin que illes non suffreva alcun sorta de afflictiones, salvo celle que esserea absorbite per le jubilo in Christo. Nunc, isto esseva secundo le oration de Alma; e isto perque ille habeva orate con fide.


Capitulos:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63



Libros:

Intro 1Nephi 2Nephi Jacob Enos Jarom Omni Parolas Mosiah Alma Helaman 3Nephi 4Nephi Mormon Ether Moroni