Marco Capitulo 4
1 Jesus continuava su inseniamento apud le mar. Un grande multitude se reuniva circum ille. E Jesus montava supra un barca e stava sur le aqua, dum le multitude stava sur le ripa. 2 Ille inseniava multe cosas in parabolas, e diceva: 3 «Ascolta: le seminator exiva a seminar. 4 Dum ille seminava, un parte del semine cadeva sur le strata; e le aves veniva e lo mangiava. 5 Un altere cadeva in un solo roccose ubi non habeva multe terra; e immediatemente germinava, perque non habeva terreno profunde; 6 sed quando le sole se levava, lo adureva; e perque non habeva radices se siccava. 7 Un altere cadeva intra le spinas; le spinas cresceva e lo suffocava, e non dava multe fructo. 8 Altere partes cadeva in bon terra; e dava fructo, alicun produceva trenta, sexanta e cento per un». 9 Post diceva: «Qui ha aures pro audir, audi». 10 Quando Jesus era sol, illes qui stava circum ille con le duo dece le interrogava circa le parabola. 11 Jesus les diceva: «A vos es date le cognoscentia le mysterio del regno de Deo; sed a illes qui es foras, toto es exponite in parabolas, a fin que: 12 "Al guardar, illes guarda, sed illes non vide; al audir, illes audi, sed illes non comprende; a fin que illes non se converte, e lor peccatos non sia perdonate"». 13 Post Jesus diceva: «Vos non comprende iste parabola? Como potera vos comprender tote le altere parabolas? 14 Le seminator semina le parola. 15 Illes qui es sur le strata, es illes in qui es seminate le parola; e quando illes lo ha audite, immediatemente veni Satan e porta via le parola seminate in illes. 16 E assi illes qui recipe le semine in locos roccose es illes que, quando audi le parola, lo recipe immediatemente con gaudio; 17 sed illo non ha in se radice e es de curte durata; post, quando veni le tribulationes e persecutiones a causa del parola, illes se devia subito. 18 E alteres es illes qui recipe le semine inter le spinas; istes es illes qui audi le parola; 19 sed le preoccupationes mundan, le amor per le ricchessa, le aviditate del altere cosas, penetra in illes e suffoca le parola, que assi resta infructuose. 20 Illes qui recipe le semine in bon terra es illes qui audi le parola e porta fructo, trenta, sexanta e cento per un». 21 Post ille diceva ancora: «On prende forsan le lampada pro poner lo sub le tabula o sub le lecto? Non lo prende forsan pro poner lo in le candeliero? 22 Perque non ha nil que sia occultate que non essera manifestate; e non ha secreto, que non essera disvelate. 23 Se uno ha aures pro audir que audi». 24 Jesus les diceva: «Attention como vos audi. Con le mensura que vos usa, vos essera mensurate; e a vos, essera adjuncte; 25 perque a qui ha, essera date, a qui non ha, essera retirate anque illo que ha». 26 Ille diceva ancora: «Le regno de Deo es como uno qui dissemina le semine sur le terreno, 27 post, ille dormi e se leva, nocte e die; dum le semine germina e cresce sin que ille sape como. 28 Le terra produce su fructo: prime le herba, post le spica, post in le spica, le grano ben formate. 29 Quando le fructo es matur, le agricultor usa le falce perque es tempore de recolta». 30 Diceva ancora: «A que pote nos comparar le regno de Deo, o qual parabola nos pote usar pro representar lo? 31 Illo es similar a un semine de mustarda, quando uno lo semina in le terra, illo es, un del plus parve semines que ha sur le terra; 32 sed quando illo es seminate, cresce e deveni le plus grande planta del horto que ha ramos tanto grande, que le aves del celo pote nidificar a lor umbra». 33 Con multe parabolas como istes, Jesus les exponeva le parola, secunde lo que illes poteva comprender. 34 Non parlava a illes sin parabolas; sed privatemente, ille explicava tote le cosas a su discipulos. 35 In ille mesmo die, al vespere, Jesus les diceva: «Vamos passar al altere ripa del laco». 36 Le discipulos, lassava le multitude e portava con illes, Jesus in le barca. Il habeva anque altere barcas insimul a ille. 37 E se levava un grande tempesta de vento, e le undas initiava a impler le barca de aqua. 38 E Jesus dormiva in le poppe supra un cossino. Le discipulos le eveliava e le diceva: «Maestro, non te importa que nos peri?» 39 Ille se eveliava e reprochava le vento e diceva al mar: «Silentio, calma te!» Le vento cessava e habeva un grande calma. 40 Ille diceva: «Perque vos es timorose? Non ha vos ancora fide?» 41 E illes, con grande timor diceva le unes al alteres: «Qui es dunque iste homine, al qual anque le vento e le mar obedi?»
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Indice Mat Mar Luc Joh Act Rom 1Co 2Co Gal Eph Php Col 1Th 2Th 1Ti 2Ti Tit Phm Heb Jac 1Pe 2Pe 1Jo 2Jo 3Jo Jud Rev