Das Vater unser

Quelle: F. W. A. Mullach: Grammatik der griechischen Vulgarsprache in historischer Entwicklung. Berlin, 1856, S. 102

Das Vater unser.
zakonisch.	altgriechisch.
ἀφένγα νάμου π' ἔσι 'ς τὸν¹) οὐρανέ. Νὰ ἔννι ἁγιαστέ τὸ ὄνουμάν τι, νὰ μόλῃ ἁ βασιλείαν τι, νὰ ναθῇ τὸ θέλημάν τι σὰν 'ς τὸν οὐρανέ, ἔζρου ζὲ 'ς τὰν ἰγῆ. Τὸν ἄνθε τὸν ἐπιούσιον δὶ νάμου νὶ σά- μερε, ζὲ ἄφε νάμου τὰ χρίε νάμου, καθοῦ ζὲ ἐνὺ ἐμμα- φῖντε τοὺ χρεουφελῖτε νάμου, ζὲ μὴ νὰ φερίζερε ἐμούνανε 'ς κειρασμό, ἀλλὰ ἐλευθέρου νάμου ἀπὸ τὸ κακό. ἀμήν.	πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σή- μερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφελή- ματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφί- εμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰςενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. ἀμήν.

1) eig. αὐθέντα (κύριε) ἡμῶν ὃς εἶ ὲν τῷ οὐρανῷ.