stænd ec þar lyða fogrum songum hans oc sœtom. oc vil ec ængom koste kuað hon yðr þuisa lœyna længr.
3. Sem herra hænnar hafðe þætta hœyrt þagðe (hann) af angre oc ræiði. oc hugði hann at hann skylldi at visu svikia laustik með nokkorum velum. oc sagðe hann suæinum sinum. oc gærðu þæir þægar rað oc gilldrur at væiða laustik. oc fæstu þæir þa lim oc gilldru a huern kuist allra viða er i var garðenom. sua at þæir toko þa laustik um siðir oc fengo hann kuikan herra sinom oc husbonda. En hann þægar gladdezc mioc oc fagnaðe at hann hafðe fengit fuglenn. oc gecc hann þægar i svæfnburet oc mællte. Fru sagðe hann kom hingat oc rœð við oss. ec hævi nu svikit laustik þinn saker þæss er þu hævir hueria nott valkat þec oc lengi vakat. Sem fruen hafðe skilt orð hans. ræiddezc hon oc rygðizc oc bað herra sinn at hann fae hænni fuglenn. En þægar hann af ræiði sinni[3] kastaðe honum dauðom a briost hænni. sua at hann bloðgaðe linkyrtil hænnar af fuglenom dræpnom. Þa tok fruen upp lik fuglsens. oc græt hon þa mioc oc bolvaði ollum þæim er svikum laustik volldu. oc ollum þæim er snorur gærðu at svikia oc taka laustik. Siðan tok hon gullvofet pell oc vafðe þar i lik lostik oc likam. oc þar umhuærfis saumaðe hon gyllta bokstafe. at hænne var harmr oc hugsott at dauða hans. Þui nest kallaðe hon æinn svæina sinna er hon bæzt truði oc bauð honum at bera sua buet fuglenn unnasta sinum. oc at hann sægðe honum huersso herra hænnar svæik fuglenn. oc at hann tæle unnasta hænnar sinn harm oc hugsott um þænna atburð. Sem svæinnenn kom til hans. þa fœrðe hann honum fuglenn oc sagðe honum allt þat sem fru hans hafðe boðet honum. En hann hinn kurtæisazti riddari harmaði mioc at laustik var sua af aufund oc illgirnd svikinn. oc let þægar bua hænni ker af gulli oc læsa með gullego loke. oc let i sætia dyra gimstæina umhuervis með fogrum hætti oc myklom haglæik. oc læsti laustik i þesso kære. Þesse atburðr for um allt Brætland oc gærðo Brættar af þæssom atburð strænglæik þann er þæir kalla laustik lioð.
VI.
Desire lioð
1. Hug[2] vil ec a leggia oc gaumgæfa at minnazc æins atburðar. af huæim þæir um þa daga varo. gærðu til minnængar fagran strænglæik i allzkyns lioða tolum[3]. gigium oc simphonum. oc er þæsse strænglæikr
