V.
Laustiks lioð
1. Nu vil ec sægia yðr æinn atburð af huæim Brættar gærðu æitt strænglæiks lioð. oc kalla þæir þætta lioð Laustik. Sua er kallat i bræzko male. en i volsku russinol. en i ænsku nictigal. En þat er æinn litill fugl. er þægar sumra tækr. þa syngr hon oc gellr um nætr sua fagrt oc miori roddu at yndelegt oc ynnelegt er til at lyða.
2. I þui fylki a Brætlande er hinn hælgi Mallo huilir er æinn rikr oc frægr bœr. I þessom bœ bioggu tvæir riddarar. oc atte huarr þæirra sinn garð. Annarr þæirra var kuangaðr friðre oc fagre kono. hyggenne oc hœværskre. en annar ollum kunnegr oc auðlatinn dugande monnum oc sinum iafningium[2]. Þessi hinn ungi riddare unni kono granna sins. sua miok oc lengi bað hann hænnar oc sua mikill goðlæikr fanzk hænni með honum. at hon unni honum yvir huetvitna framm. Or þui svæfnlofti er hon i svaf matte hon rœða við unnasta sinn. þa er hon stoð eða sat i lofte sinu. oc sua hann til hænnar or sinu lofte. oc þat þæim æigi mislikaðe. þui at þau varo bæði i myklo hœglifi. nema þat at æins at þau matto æigi saman koma sem þau giarna villdu. Mæð þæim hætti ælskoðost þau længi. Nu æinu sinni sem sumra tok. þa tok laustik at syngia með hinum fægrsta song oc kallaðe maka sinn til astar auka undir viðar laufom oc blomum. Sa er þa var ælskandi matte miok ihuga af fuglanna songum þat er honum likaðe at ælsca. Fyrir þui at riddarenn var astbundinn fæsti (hann) hug sinn i songum fuglanna. sem þar være allt þat er honum likaðe at hava. oc gaðe hann með ollum hug songanna fuglanna. er huatto hann til astanna. En fruen er hann sua miok unni. þa sa athævi unnasta sins. I tunglskineno þa er herra hænnar var sofnaðr. þa stoð hon upp or rækkiu hans oc klæddizt skikkiu sinni oc gecc at standa hia glygginom. þui at hon vissi at unnasti hænnar stoð oðrum mægin i oðrum glugg oc hafðe þuilikt lif. sua at hann vakte driugast alla nottena. Oc bar þa sua at af oftsamlegre uppstoðu hænnar. at herra hænnar oc bonde ræiddezc oc asakaðe hana miok horðum orðum oc spurði hana hui hon uppstoð oc huert hon gecc. Hon suaraðe honum. Herra minn kuað hon. engi maðr er sa lifande þæssa hæims. ef hann hœyrir lœystik hinn litla fugl oc hans rodd huersu fagre roddu hann syngr nottena alla. at hann ma æigi huggazt oc glæðiazt af sua fogrum songum sem hann syngr. fyrir þui kuað hon gecc ec til glygsens. oc
