Jump to content

Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/170

From Wikisource
This page has been proofread.
162

Ayhan isang kalag sa ila'ng nagatuytoy,

Mataas nga kalag sa gahum kag kusog.

CORNELIO. Ikaw nagasayop. Ang mga kristuhanon

Nagapaisug-isog kay ila ginahandum

Kabantugan nga maisog. Kon nahibal-an nila

Ang pagpanginmatay, ako makagahum man...

Ako sa katapusan nagdaog sa mabangis

Nga may luyag magkuha sa akon sang korona.

METELO. "Madasig man mahulog ang madasig sumaka."

Ang palad dili dayon kag gikan sa mataas

Nagatagbong sa tawo sa buho nga madalum.

CORNELIO. Masunod kay Adriano, ako'ng nahauna

Kag ako magamando sa ginsugdan nga inaway.

METELO. Kon kaaway mo nahulog, ikaw nga nagasaka

Patiha'g magpanumdom sa pagkahulog nimo

Sa palaabuton nga adlaw.

CORNELIO. Sanglit ako wala

Sing madamo nga manggad, wala ako mahadlok

Nga ila ako hulugon sa tuman nga kusog.

METELO. Amo ina ang pagdalang sang mga katawohan

Nga sa ila kaugalingon bulag makaluluoy.

Sa palad sang iban kita mahinukmanon;

Apang mga bulag sa aton kaugalingon.

Ako sang dugo niya, Cornelio, kriminal,

Kag indi nakon luyag nga sina mamusingan.

CORNELIO. Amo ina'ng pag-isip mo, kay ang kamatayon 'ya

Sa imo balatyagon nagatuga'y kaluoy.

Gabatyag man ako sing mga paghinulsol...

Apang si Adriano gid amo ang may sala.

Apang kon may sala ka kag wala ka mahadlok,

Dili ikaw nahadlok kay Adriano?