Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/132

124 IKATLO NGA BAHIN Si Flavio kag si Claudio

FLAVIO. Ay, Claudio; ay, abyan ko; wala ka

makasayod

Sang batyay nga kasakit sang dughan ko

galatum!

Naayo ko’ng laygay mo: ang mga tinaga mo

Ayhan gikan sa dughan sarang makapaiway

Mga makakulogmat nga inaway nga nadihon

Sang palad sang amay ko. Claudio,

nakasayod ka

Nga’ng amay ko gihapon gakabuhi sa Roma,

Kag masubong’ kamatayon nagahamag sa

iya.

O mga diwa, sia tabangi!

CLAUDIO. Ano’ng siling mo?

Nian sa maayo nga palad makita mo’ng amay

mo

Amay nga napangita nimo sa kadagatan!

O mga langit! Diin sia, agud sia iya makita?

FLAVIO. Ay! di ka ayhan magpati: sia amo si

Eustaquio. . ..

Sia amay ko, ako anak niya... ano’ng laygay

mo sa akon?

Ipakita ko sa iya nga ako anak niya?

U likawan ko’y dayon pag atubang ’ya sa

akon?

Nasugid sa ulobanwa nga sia isang’

kristuhanon,

Sina sayod si Adriano. Pat-od nga kamatayon

Maaguman sang amay ko, masubo kag wa’y

palad.

Malipayon ako, sa masiling’ dungog ’ya

Kag sa pag-angkon nakon isang’ amay nga

maisog

Kag masinulub-on man, kay sia may

kamatayon.

Nakita kong’ nataya kabuhi yang’ masili:

Ayl malaot nga palad, ngaa mo ako

napaantos?

Di balang’ naantos ko na kamot nimong’

mabug-at?