B’éigean dúinn sa deireaḋ dul aḃaile gan aon dreoilín. Ṫeastaiġ ó Ṁicilín arís go n‑éireoimis as an scéal toisc gan an t‑éan beag a ḃeiṫ againn; aċ dúras-sa go ligfimis orainn go raiḃ sé istiġ i nid i lár an toir cuilinn againn agus ná ligfimis d’éinne féaċaint air. Ní raiḃ Micilín sásta ar fad, cé gur ġéill sé.
Ḃí hata cruaiḋ agus casóg eireabaill istiġ i gcupard mór sa ḃaile. Lem Ḋaid Críona dob ea iad sar ar cailleaḋ é, fadó riaṁ. Ċuireas i gan ḟios iad amaċ ar loċta an stábla.
Ḃíos ar lorg bróg, leis. le cur orm, aċ ní raiḃ aon ṗéire sa tiġ ná titfeaḋ dem ċosa aṡ péire de ḃróga deasa leaistic le Mam a ḃí os cionn an iarta ar ċlár aici. Ċuireas mo ṡúil orṫu san, aċ d’ḟágas mar a raḃadar gn maidin iad ar eagla go mbraiṫfeaḋ Mam an droċ-ḟuadar.
Ḋeineas aġaiḋ feidil as bib le Cáit agus ṫógas a raiḃ de ribíní sa ḃoiscín aici agus ċuireas ar an hata iad. Fuaireas píce agus ċeanglaíos tor cuilinn ar a ḃarr agus nead istiġ ina lár, de ċaonaċ.
Ó ba mise an captaen, níor ṁór dom claiḋeaṁ dar ndóiġ. Ní raiḃ aon ċlaiḋeaṁ sa tiġ riaṁ againn-ne, ná ag éinne ar an mbaile—ná gnó acu ḋe—agus d’ḟág san mise i dtaoiḃ le claiḋeaṁ aḋmaid a ḋeineas de ċláirín. Ṫairneálas píosa beag sé n‑órlaċ trasna air in aice mo láiṁe.
Nuair a ḃí m’éide fein faċta agam-sa ċuas ar lorg culaṫ óinsí do Ṫaḋg Learai Big. Ní
