Marcja albo młoda dziewczyna

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Zofia Nałkowska
Tytuł	Marcja albo młoda dziewczyna
Pochodzenie	Charaktery
Data wydania	1922
Wydawnictwo	Towarzystwo Wydawnicze »Ignis«
Druk	Drukarnia Narodowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Wikisource
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[ 16 ]

MARCJA ALBO MŁODA DZIEWCZYNA. Marcja mówi: »zupełnie nie żądam od świata, aby wielbił moje zalety. To byłaby zaledwie sprawiedliwość. Chcę, aby wielbił moje wady«. Nie wsłuchuje się w siebie, ani też nie pragnie siebie zmienić. Robi to, co sprawia jej przyjemność. Rzeźbi, maluje, wytłacza skóry, gra i śpiewa. Jest mądra i zmysłowa. Pracuje, nie dbając zgoła, czy dozna sławy. Gdy jej się coś nie powiedzie, nie dziwi się ani jest zasmucona, tylko przemyśliwa, jak to jednak osiągnąć za drugim razem.

Nie pogardza ludźmi, jak Kamil, nawet lubi ich, gdy ją czemś zaciekawiają. Pozatem są jej obojętni. Lubi rzeczywistość i z uwagą się jej przygląda. Lubi siebie.

Nie rozumie, jak to można się zakochać i trochę podejrzewa, że wszystko to musi być [ 17 ]udawane. Na mężczyzn patrzy poważnie i surowo, a później śmieje się, jak dziecko, nawet trochę niemądrze — i pozwala całować się w czerwone usta. A potem jest strasznei zdziwiona, jeżeli który z nich wyobrazi sobie, że uczyniła to z miłości — i jest w niej zakochany, Marcja wtedy śmieje się i mówi: »jakże można coś tak niemądrego pomyśleć«.