Libro de Mormon - Mormon - Capitulo 2
Mormon guida le armeas nephite - sanguine e carnage in le pais - le Nephitas se lamenta e luge con le dolor del condemnatos - lor jorno de gratia ha passate - Mormon obtene le plattas de Nephi - le guerras continua. Circa 327-350 d.C.
Mormon 2:1 E adveniva que in le mesme anno comenciava a haber de nove un guerra inter le Nephitas e le Lamanitas. E nonobstante mi juvene etate, io esseva de alte statura; ergo le populo de Nephi me nominava como lor chef, o capite de lor armeas.
Mormon 2:2 Adveniva dunque que, in mi decimo-sexte anno, a capite de un armea de Nephitas, nos avantiava contra le Lamanitas; il habeva dunque passate tres centos vinti-sex annos.
Mormon 2:3 E adveniva que in le anno tres centos vinti-septe le Lamanitas nos attaccava con grande poter, de modo que illes espaventava mi armeas; istes dunque non voleva combatter e comenciava a retirar se verso le regiones del nord.
Mormon 2:4 E adveniva que nos arrivava al citate de Angola, e nos prendeva possession del citate, e nos faceva preparativos pro defender nos del Lamanitas. E adveniva que nos fortificava le citate con tote le nostre fortias. Ma nonobstante tote nostre fortificationes, le Lamanitas nos attaccava e nos expelleva del citate.
Mormon 2:5 E nos esseva expellite anque del pais de David.
Mormon 2:6 E nos marchava e arrivava al pais de Josue, que stava supra le confines occidental del litoral.
Mormon 2:7 E adveniva que nos reuniva nostre populo lo plus rapidemente possibile pro poter unir les in un sol corpore.
Mormon 2:8 Ma le pais esseva plen de banditos e de Lamanitas; e nonobstante le grande destruction que incumbeva supra mi populo, illes non se repentiva de lor delictos; ergo le sanguine e le carnage esseva diffundite ubique sur tote le facie del pais, sia del parte del Nephitas que del parte del Lamanitas; e il habeva un complete revolution ubique sur tote le facie del pais.
Mormon 2:9 e le Lamanitas habeva un rege, que se appellava Aaron; e ille veniva contra nos con un armea de quaranta-quatro mille. E io le resisteva con quaranta-duo mille. E adveniva que io le batteva con mi armea, de modo que ille fugiva. E toto isto esseva facite quando tres centos trenta annos habeva passate.
Mormon 2:10 E adveniva que le Nephitas comenciava a repentir se de lor iniquitate e comenciava tamben a plorar, mesmo como habeva essite prophetisate per Samuel, le propheta; perque necuno poteva conservar lo que esseva sue, a causa del robatores, e del banditos, e del assassinos, e del magias e sortilegios que habeva in le pais.
Mormon 2:11 comenciava assi a haber lamentationes e planctos in tote le pais a causa de iste cosas, e plus particularmente inter le populo de Nephi.
Mormon 2:12 e adveniva que quando io, Mormon, videva lor planctos e lor lamentationes e lor dolor ante al Senior, mi corde comenciava a gauder intra me, cognoscente le misericordia e le longanimitate del Senior, supponente dunque que ille esserea misericordiose verso illes, a fin que illes poterea devenir de nove un populo recte.
Mormon 2:13 Ma iste mi gaudio esseva van, perque lor dolor non portava al penitentia a motivo del bonitate de Deo; ma il esseva plus tosto le tristessa del condemantos, perque le Senior non haberea sempre permittite a illes de esser felice in lor peccatos.
Mormon 2:14 e illes non veniva a Jesus con corde rumpite e spirito contrite, ma illes malediceva Deo e illes desiderava morir. Nonobstante illes haberea luctate con le spada pro lor vita.
Mormon 2:15 E adveniva que mi dolor me tornava ancora, e io videva que le jorno de lor gratia habeva passate, sia physicamente que spiritualmente; perque io videva milles de illes abattite in aperite rebellion contra lor Deo e cumulate como stercore supra le facie del pais. E assi habeva transcurrite tres centos quaranta-quatro annos.
Mormon 2:16 e adveniva que in le tres centesimo quarantesimo-quinte anno le Nephitas comenciava a fugir del Lamanitas; e illes esseva persequite usque arrivar al pais de Jashon, ante que esseva possibile stoppar lor retraite.
Mormon 2:17 Ora, le citate de Jashon esseva proxime al terra ubi Ammaron habeva depositate le registros pro le Senior, a fin que illos non esseva destruite. E io vadeva, in accordo con le parolas de Ammaron, a prender le plattas de Nephi e, secundo le parolas de Ammaron, io ha scribite un registro.
Mormon 2:18 E supra le plattas de Nephi io ha scribite un narration complete de tote le perversitate e le abominationes; ma supra iste plattas io ha evitate de facer un narration complete de lor perversitate e de lor abominationes; perque un scena continue de perversitate e de abominationes ha essite ante mi oculos desde quando io esseva capace de comprender le vias del homine.
Mormon 2:19 E guai a me a causa de lor iniquitates; perque mi corde ha essite plen de dolor durante tote mi jornos a causa de lor perversitate; nonobstante io sape que io essera elevate al ultime die.
Mormon 2:20 E adveniva que in celle anno le populo de Nephi esseva de nove persequite e caciate. E adveniva que nos esseva pulsate a fugir usque nos arrivava al nord, in le pais que esseva appellate Sem.
Mormon 2:21 E adveniva que nos fortificava le citate de Sem, e nos reuniva nostre populo quante esseva possibile, pro poter les forsan salvar del destruction.
Mormon 2:22 E adveniva que in le tres centesimo quarantesimo-sexte anno le Lamanitas comenciava de nove a attaccar nos.
Mormon 2:23 E adveniva que io parlava a mi populo, e lo invitava con grande energia a resister coragiosemente ante le Lamanitas e a combatter pro lor uxores, e lor filios, e lor habitationes e lor focares.
Mormon 2:24 E mi parolas eveliava in illes un poc de vigor, de modo que illes non fugiva del Lamanitas, ma illes resisteva coragiosemente contra le Lamanitas.
Mormon 2:25 E adveniva que nos les batteva, con un armea de trenta mille, contra un armea de cinquanta mille. E adveniva que nos resisteva al Lamanitas con tal firmessa que illes fugiva de nos.
Mormon 2:26 E adveniva que quando illes fugiva nos les persequeva con nostre armeas, e les affrontava de nove e les vinceva; nonobstante le fortia del Senior non esseva plus con nos; si, nos esseva abandonate a nos mesme, e le Spirito del Senior non habitava in nos; nos habeva dunque devenite debile como nostre fratres.
Mormon 2:27 E mi corde esseva attristate a causa de iste grande calamitate del mi populo, a causa de lor perversitate e de lor abominationes. Ma nos marchava contra le Lamanitas e le banditos de Gadianton, usque nos reprendeva le possession del terras de nostre hereditate.
Mormon 2:28 e habeva transcurrite tres centos quaranta-novem annos. E in le tres centesimo cinquantesime anno nos faceva un tractato con le Lamanitas e le banditos de Gadianton, in base al qual nos divideva le terras de nostre hereditate.
Mormon 2:29 E le Lamanitas nos dava le pais del nord, si, usque al stricte passage que portava al pais del sud. E nos dava al Lamanitas tote le pais del sud.
Capitulos:
Libros:
Intro 1Nephi 2Nephi Jacob Enos Jarom Omni Parolas Mosiah Alma Helaman 3Nephi 4Nephi Mormon Ether Moroni