Kamil albo marzycielstwo

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Zofia Nałkowska
Tytuł	Kamil albo marzycielstwo
Pochodzenie	Charaktery
Data wydania	1922
Wydawnictwo	Towarzystwo Wydawnicze »Ignis«
Druk	Drukarnia Narodowa w Krakowie
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Wikisource
Inne	Cały zbiór
Indeks stron

[ 9 ]

KAMIL ALBO MARZYCIELSTWO. Ma na imię Kamil i lat dwadzieścia. Wyszedł z domu nędzarzy, jest wysoki, jasnowłosy, ma piękne, pogardliwe oblicze, a ręce i stopy arystokratyczne. Pomiata rzeczywistością i wiedzie konszachty z marzeniem. Nie dostrzega swej nędzy, tylko zaledwie niedogodę. Ma modne ubranie w strzępach i nieczyszczone paznogcie. Uśmiecha się dziecinnie i bezczelnie.

Młodej dziewczyny, która go kochała w milczeniu, nie zauważył, jak każdej rzeczywistości. Zakochał się natomiast w jednej nieznajomej pani, którą widział był parokrotnie na ulicy. Na świstku brudnego papieru napisał do niej list, wyznając zuchwale swe uczucie.

Następnie przyszedł sam, oczekując gromów lub wzajemności. Tymczasem pani była wyrozumiała i z ironiczną sympatją patrzyła [ 10 ]na hardość pazia. Że zaś dobrotliwością słów pobłażliwych odbierała mu wszelką nadzieję, przeto pocałował ją w zabronione usta swemi dziecinnemi, hardemi ustami. I gdy go odtrąciła wtedy z gniewem, nie pozostawiającym złudzeń, odszedł bezpowrotnie, myśląc, że przecież sześcioskrzydłe marzenie pozwoli mu wynaleźć w błękitnej perspektywie ulicy miejskiej nową przygodę.

A tak doświadcza swojej cudownej, niefrasobliwej, wzgardliwej młodości.