Riemels un Döntjes/En Leed van Krischan Meyer uut Hannover
1866 Feldwebel bi't Hannoversche Jäger-Battaljoon, un 1870 bi't 5te Slesische [Görlitzer] Jäger-Battaljoon).
Nu kann ick wedder stolt un wiß
Hingaen dör de Straaten,
Sietdem de Kund indrapen is
Van Krischan Meyer's Dahten.
Nu kann'k vör Preußen stolt weddrüm
Mi Hannoveraner nöömen,
Un dat ook wi dütsch sünd, vör jüm
Un aller Welt mi röhmen.
Se meenden, dat nich dütsch gesinnt
Dat Volk wöör van Hannover,
Un dat uhs' Jungens woll gar tum Fiend,
Wenn't Krieg geew, güngen over —
[096]So'n Snacken argern mußd' Elkeen
Jo, de Hannoveraner heeten,
Doch Krischan Meyer, schüllt ji sehn,
Däh dat tomeist verdreeten.
Denn as bi Weißenburg se dar
Spälten üm Dod un Lewen,
Hett darvan den Bewies förwahr
Uhs' brawe Landsmann gewen.
He spröök: „Paß auf, Napoleon,
Wie aus dem Land der Welfen
Preußens Soldat und Deutschlands Sohn
Gemeint ist, Dir zu helfen!“ —
Un as nu uutrööp de Hauptmann:
„Vorwärts, Ihr braven Jungen!“
Is Krischan Meyer drup vöran
In de Battrie rinsprungen.
Un glieks drup jucht et: „hat ihm schon“
Un so is't wörklich kamen —
De erste französische Kanon'
Uhse Krischan hett se nahmen!
Un Alle, de dat seegen an,
De Hessen, Swaben, Baiern,
Respekt vör den Hannoversmann
Kregen's nu — vör Krischan Meyern.
[[Sied|097}}Un wenn de König darvan hört,
Ward he woll to Moltke seggen:
Dat ihsern Krüüz is Meyer werth,
Dat kannst Du em upleggen!
Ick awer, de dit Leed hier dich'
Jüst bi'n Victoria-Scheeten,
Mugg — heet ick Willem Schröder nich,
Nu — Krischan Meyer heeten!
Geschrieben Berlin, 5. August 1870.