[ 22 ]
Pos longa reflektado me kredas konoceskir, ke esas bona konservar la sufixo ‑ist en la senco di profesionano e di adheranto di sistemo. Sed la senco di la sufixo ‑er devas pluampligesar. La nociono di amatoro esas anke tro rara. Me opinionas ke ‑er devas expresar ta qua generale (ne nur profesione) agas od okupas su pri kelko. Konseque voyajisto esas la profesionala voyajero o voyajanto. Se on volas, on lor povas anke dicernar inter la voyajero (generale) e la voyajanto (qua voyajas en ica momento). Sed me ne judikas necesa tal subtila difero. La participo ne suficas por la vorti qui derivas de substantivi.
En sua kompetenta artiklo pri ta temo (Progr. II, p. 659) So P. de Janko notis klasi de vorti, en qui sive ‑ist, sive ‑er semblas impozata prefere da l’internacioneso ; tamen me kredas neposibla decidor uzar lor ul sufixo, lor altra, segun la vortoklaso ; [ 23 ]regulo plu generala esas necesa. — Nu, ta regulo serchata aparas sat klare ek ta studyi. Suficus permutar la senco di la nuna sufixi ‑ist e ‑er, e decidar ke ‑er qua okupas su mestiere pri ulo, e ‑ist l’amatoro o la partiano, e tale on havus tre reguloze : bankero, barbero, butikero e c…, e : federalisto, socialisto, violonisto, pianisto. Kompreneble on povus anke dicar violonero, pianero, kande on volus precizigar, ke ulu ne esas amatoro, sed mestierano.
