This page has been proofread.
―43―
Rahá roon na sumalubong na magiliw kay Magallanes,
na tnloy ipinagitna nila siya sa kanilang dalawa, saka
sila napatungo sa dakong pagmimisahan na di lubhang
malayo sa tabing dagat.
Bago pinasimulan ang misa ay winisikan ni Magallanes
ang dalawang Rahá at ng sumapit na sa ofertorio ng
misa ay humalik sa krus ang dalawang Rahá na gu
maya sa mga kastila, at sa pagtataas ng ostia ay lumuhod
uli sila na gaya rin ng mga kastila at tuloy sumamba
sa ating Panginoon na may mga kamay na magkaduop
Pagkatapos ay nagtirik si Magallanes ng isang krus
na niyukurang magalang nila at noong mga Raháng
kaharap. Saka sinaysay ni Magallanes sa mga Raháng
yaon na kung kaya niya itinayo yaon sa kanilang lu
paín ay sa ikabubuti nila; zapagka't anya y kung suma-
pit sa kanilang mga kapuluan ang alin mang sasakyang
galing sa Espanya ay hindi sila bibigyang bagabag su-
kat sa matanaw ang krus na yaon.
Sapagka't si Magallanes ay may kabanalan ayon sa
ating napupuna, at may brangad marahil na sa pagka-
kataong yaon ay maipakilala niya sa kanila ang kasak-
dalan ng pananampalataya kay Kristo, ay kanyang
ipinagpatuloy ang kanyang salaysay na kanyang sinabing:
Ang krus na iyan ay kailangang mátirik sa kataluktukan
ng pinakamataas na bundok sa kanilang lupain upang
sa pagkatanaw nila noon sa araw at gabi ay kanilang
másamba. Saka niya dinugtungan na anya'y: Kung
yao'y kanilang sambahin ay hindi sila maaanó ng kulog
ni ng kidlat ni ng bagyo.
Sa kadakilaan ng pananalitang yaon ni Magallanes ay
nakahalina ng di kawasa sa dalawang Rahá: ano pa't
sila'y napasalamat kay Magallanes at tuloy sinabi nilang
kanilang gagawin yaon.
na tnloy ipinagitna nila siya sa kanilang dalawa, saka
sila napatungo sa dakong pagmimisahan na di lubhang
malayo sa tabing dagat.
Bago pinasimulan ang misa ay winisikan ni Magallanes
ang dalawang Rahá at ng sumapit na sa ofertorio ng
misa ay humalik sa krus ang dalawang Rahá na gu
maya sa mga kastila, at sa pagtataas ng ostia ay lumuhod
uli sila na gaya rin ng mga kastila at tuloy sumamba
sa ating Panginoon na may mga kamay na magkaduop
Pagkatapos ay nagtirik si Magallanes ng isang krus
na niyukurang magalang nila at noong mga Raháng
kaharap. Saka sinaysay ni Magallanes sa mga Raháng
yaon na kung kaya niya itinayo yaon sa kanilang lu
paín ay sa ikabubuti nila; zapagka't anya y kung suma-
pit sa kanilang mga kapuluan ang alin mang sasakyang
galing sa Espanya ay hindi sila bibigyang bagabag su-
kat sa matanaw ang krus na yaon.
Sapagka't si Magallanes ay may kabanalan ayon sa
ating napupuna, at may brangad marahil na sa pagka-
kataong yaon ay maipakilala niya sa kanila ang kasak-
dalan ng pananampalataya kay Kristo, ay kanyang
ipinagpatuloy ang kanyang salaysay na kanyang sinabing:
Ang krus na iyan ay kailangang mátirik sa kataluktukan
ng pinakamataas na bundok sa kanilang lupain upang
sa pagkatanaw nila noon sa araw at gabi ay kanilang
másamba. Saka niya dinugtungan na anya'y: Kung
yao'y kanilang sambahin ay hindi sila maaanó ng kulog
ni ng kidlat ni ng bagyo.
Sa kadakilaan ng pananalitang yaon ni Magallanes ay
nakahalina ng di kawasa sa dalawang Rahá: ano pa't
sila'y napasalamat kay Magallanes at tuloy sinabi nilang
kanilang gagawin yaon.
