lecz w czasie rozlewów, które tu często bywają, wszelka komunikacya z punktami administr. ustaje i ztąd wielka niedogodność dla mieszkańców. Al. Jel.
Dobroje, gub. chersońska, st. dr. żel. znamieńsko-nikołajowskiej.
Dobrojewo, domin., powiat szamotulski, 11,618 morg. rozl.; 8 miejsc: 1) D., 2) folwarki: Bielejewo, 3) Binino, 4) Nosalewo, 5) Spibieda, 6) Stefanowo, 7) leśnictwa: Klemensowo, 8) Forestowo; 54 dm., 950 mk.; 74 ew., 876 kat., 365 analf., stac. poczt. Ostroróg (Scharfenort), st. kol.-żel. Wronki o 7 kil. Właściciel hr. Stefan Kwilecki herbu Szreniawa. W tych dobrach jest słynna od r. 1864 owczarnia. Od r. 1866 dobywają tu torf prasowany, do 4 milionów cegieł rocznie, t.j. około 28,000 cent.
Dobrolewszczyzna, folw. prywat. nad rz. Orezanką, pow. dziśnieński, o 35 i pół w. od m. pow. Dzisny, 3 okr. adm., 4 dm., 45 mk. (1866).
Dobrołęka-Maćki, wś szlach., nad rz. Narwią, i D.-Stara, wś szlach. i włość., pow. ostrołęcki, gm. Nakły, par. Ostrołęka. W 1827 roku obie te wsie miały 17 dm., 81 mk.
Dobromierz, wś i folw., pow. konecki, gm. Dobromierz, par. Stanowiska. W 1827 roku było tu 41 dm., 202 mk; obecnie liczy 35 dm., 355 mk. Odl. od Końskich 40 w. Gmina D. ma lud. 2,786, rozległości 9,119, w tem ziemi dwor. 6,854 morg.; s. gm. ok. IV w Pilczycy, st. poczt. Przedbórz, szkół 2, tartak, młyny 4 i gorzelnia; w skład gm. wchodzą: Bobrowniki, Bobrowska-Wola, Boża-Wola, Dobromierz, Gródek, Koprusa, Lubicz, Łapczyna-Wola, Mrowina, Poręba, Rączki, Smugi, Stanowiska, Stoczyska i Wymyslów. Dobra D. składają się z folw. D. i Boża-Wola, od Radomia w. 119, od Końskich w. 61, od Przedborza w. 10, od drogi bitej w. 14, od Gorzkowic w. 40; rzeka Pilica stanowi granicę zachodnią, za rzeką zaczyna się gub. piotrkowska. Rozl. dworska wynosi m. 1,861, a mianowicie: folw. Dobromierz grunta orne i ogrody m. 614, łąk m. 100, pastwisk m. 38, lasu m. 877, nieużytki i place m. 61, razem m. 1,690. Bud. mur. 6, drewn. 20. Płodozmian 6-polowy. Fol. Boża-Wola, grunta orne i ogrody m. 166, łąk m. 4, razem m. 170. Bud. drewn. 9, gorzelnia, młyn wodny, bogate pokłady kamienia wapiennego i marglu. Wieś D. osad 30, gruntu m. 529; wś Boża-Wola osad 7, gruntu m. 66. A. Pal.
Dobromierzyce, wś, pow. hrubieszowski, gm. Mołodziatycze, par. Grabowiec. W 1827 było tu 44 dm. i 257 mk. Podług opisu z r. 1867 rozl. folw. wynosiła m. 709, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 548, łąk m. 52, lasu m. 92, nieużytki i place m. 17. Wieś D. osad 39, gruntu m. 534.
Dobromil, po łotew. Dobromils, wś, pow. dyneburskiego, parafii krasławskiej, własność Platerów.
Dobromil (z Engelsbrunnem dolnym i górnym), miasto powiatowe w Galicyi, leży nad Wyrwą, dopływem Wiaru, w wysokości 336 m. npm., pod 49° 35′ półn. szer. a 40° 27′ wsch. dług. od Ferro, przy trakcie Przemśl-Chyrów. Powierzchnia obejmuje 556 hektarów 9 arów; liczba dm. wynosi 292, mk. 3025 (1446 męż., 1579 kob.), z tego przypada na Dobromil 247 dm. a 2734 mk. (1300 męz., 1434 kob.), reszta na Engelsbrunn. Ze względu na wyznanie rozróżniamy 655 mk. obrz. rzym. kat., 479 gr. kat., 1 gr. wsch., 6 ewangelików a 1884 izraelitów. Własność mniejsza obejmuje roli ornej 379, łąk i ogr. 41, pastwisk 38 mr. Stan czynny majątku gminnego wynosi 172,460 zł., bierny zaś 30,000. W r. 1879 było dochodu 24,459 zł. Dobromil jest siedzibą starostwa, przeniesionego tutaj z Birczy w r. 1876, urzędu podatkowego, sądu powiatowego, posterunku żandarmeryi, notaryatu, zarządu lasów i domen, powiatowej komisyi szacunkowej, rady powiatowej, urzędu pocztowego i telegraficznego, parafii rzym. (ta parafia liczy 1424 kat., 6 akat., 2254 izr.) i gr. kat. W D. są dwie szkoly: etat. męska 4-klasowa i etat. żeńska 3-klas. Fundusz ubogich, założony przez gminę chrześciańską, zasilają dobroczynne datki, składane w kaplicy Matki B., i kasy policyjne. W r. 1879 bylo dochodu 392 zł. a rozchudu 220 zł. Tutejsze towarzystwo zaliczkowe liczyło 1878 r. 117 członków a ich udziały 532 złr. W tymże roku wynosił ogólny ruch kasowy 11,129 zł. a czysty zysk 105 zł. Istnieje tu także fundusz pożyczkowy dla przemysłowców i rękodzielników, założony 1864, r. z dochodów miejskich, z kapitałem zakładowym 1150 zł. D. jest stacją żel. kol. węgiersko-galicyjskiej (czyli przemysko-łupkowskiej) między Niżankowicami a Chyrowem, o 26 kil. od Przemyśla, Idzie tędy także droga państwowa z Przemyśla na Turkę do Węgier. W D. jest huta, mydlarnia i fabryka zapałek; zresztą rozwija się przemysł drobny tylko i to nieznaczny. Handel spoczywa przeważnie w rękach żydów a głównym artykułem handlu są płody surowe. Tygodniowe jarmarki odbywają się każdego poniedziałku, ważniejsze roczne: 19 stycznia, od 1 do 8 sierpnia i 26 października. „D. był dziedziną zasłużonego rodu Herburtów, którzy, rozrodziwszy się, przyjmowali nazwy od swych majętności, jakoto: Dobromilscy i t. p. Zygmunt August, wynagradzając wierne i pożyteczne usługi Stanisła Herburta, kasztelana lwowskiego, przełożonego nad żupami Rusi, dozwala mu 1566 r. przeistoczyć wieś Dobromil na miasto; obdarza je prawem magdeburskiem, ustanawia targ ty-
