pow. makowski, gm. Sypniewo, par. Gąsewo. R. 1827 było tu 8 dm. i 50 mk. Br. Ch. i A. Pal.
Chojnowo, wś w gub. grodzieńskiej w. b. ziemi bielskiej.
Chojny, 1.) wś, pow. włocławski, gm. Pyszkowo, par. Chodecz. 2.) Ch., wś, pow. włocławski, gm. i par. Kłóbka. 3.) Ch., wś, pow. kolski, gm. Krzykosy, par. Grzegorzew. R. 1827 r. było tu 20 dm., 180 mk. Folw. należy do dóbr rządowych Chełmno (ob.) 4.) Ch, wś, pow. łódzki, gm. Ch., par. Mileszki, o 7 w. od Mileszek, o 5 od Łodzi, o 63 od rz. Warty. Leży na lewo od drogi bitej z Łodzi do Pabianic. Ch. gmina należy do s. gm. okr. II w os. Rzgów, stacya pocztowa w Łodzi. W gminie znajdują się: cegielnie 4, młyn wodny, kopalnia torfu, szkoła, kantorat, lud. 2671. Wś Ch. ma kościołek filialny parafii Mileszki. Fol. Ch. z wsiami Ch., Dąbrowa, Dąbrowa Mała, Kowalszczyzna, Górki stare, Górki nowe. Rozległość wynosi m. 1439, a mianowicie grunta orne i ogrody m. 772, łąk m. 183, pastw. m. 6, zarośli m. 373, wód m. 9, nieużytków i placów m. 42. Budowli dworskich murowanych 3, z drzewa 21. Jest młyn wodny, gorzelnia z młynem, stawy 2, pokłady torfu na 11 morg., który jest eksploatowany na potrzeby miejscowe; wś Chojny osad 75, gruntu m. 915, wś Dąbrowa osad 39, gruntu m. 725, wś Dąbrowa Mała osad 4, gruntu m. 25, wś Kowalewszczyzna osad 7, gruntu m. 114, wś Górki Stare osad 9, gruntu m. 132, wś Górki Nowe osad 13, gruntu m. 177. 5.) Ch., lub Chojna, Chujny, wś, pow. wieluński, gm. Lututów, par. Czarnożyły. W 1827 r. było 16 dm., 120 mk. Fol. Ch. z wsią Chojny, od Wielunia w. 17, od Lututowa w. 4, od Łodzi 84, od rz. Warty w. 21. Rozległość wynosi m. 1533 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 163, łąk m. 94, lasu m. 809, zarośli m. 436, nieużytki i place m. 31. Budowli z drzewa 4. Wś Chojny osad 29, gruntu m.272. 6.) Ch., folw., pow. jędrzejowski, gm. Mierzwin, par. Grudzyny. 7.) Ch., wś, pow. jędrzejowski, gm. i par. Brzegi. W 1827 r. było tu 13 dm. i 67 mk. 8.) Ch., okolica szlachecka, pow. łomżyński, gm. i par. Szczepankowo. W obrębie jej leżą Ch. Stare, Ch. Śmiesze lub Śmisie; w 1827 r. były jeszcze Ch. Naruszczki. Ch. stare w 1827 r. liczyły 24 dm. i 114 mk., Ch. Naruszczki 13 dm. i 44 mk, Ch. śmiesze 4 dm., 38 mk. Jestto gniazdo rodu Chojnowskich, wspominane w dokumentach z XV w. (Gloger). We wsi Ch. Śmisie osad 7, gruntu 5 i pół. 9.) Ch., os., pow. lubelski, gm. Konopnica, par. Kalinowszczyzna. 10.) Ch., wś i fol., pow. garwoliński, gm. Pszonka, par. Parysów. Liczy 21 dm., 96 mk. i 728 morg. obszaru. 11.) Ch., wś poduchowna, pow. nowo-miński, gm. Dembe Wielkie, par. Pustelnik. W 1827 r. było tu 8 dm., 58 mk. Br. Ch. i A. Pal.
Chojty, niem. Choiten, wś ryc. w pow. sztumskim, r. 1772 w posiadaniu Sierakowskiego, 1804 r. Pawłowskiego; zajmuje obszaru ziemi 1364 morg., domów mieszk. 7, kat. 74, ew. 52, par. Pozylia, st. p. Kiszperk. Kś. F.
Cholaki, duża wś w pow. winnickm, miesz. 500, ziemi włość. 399; ziemi dworskiej 1,213 dzieś., gorzelnia; należała do hetmanowej Rzewuskiej, Sobieszczańskiej, dziś do hr. Hejdena.
Cholerzyn (z Borami), wś, powiat krakowski, sąd pow, w Liszkach, o 4 kil. od Liszek, 116 domów, 740 mieszk., paraf. w Morawicy, położożenie pagórkowate, obszar dworski należy do majoratu krzeszowickiego Artura hr. Potockiego i ma 37 m. roli ornej i 90 m. pastw.; mniejsza posiadłość 1,249 m., z czego połowa ziemi ornej a połowa łąk, pastwisk i ogrodów. W Ch. jest kaplica katolicka. Mac.
Cholewa, stare nazwisko polskie, dało początek nazwom kilku wsi.
Cholewa, niem. Cholewe i Kolewe, młyn wodny i tartak, należy do dóbr Dziadowa Kłoda w pow. sycowskim.
Cholewiana-góra (z Pogorzałką i Gęsią wsią), wś, pow. Nisko, 1680 mor. rozl., wtem 1,316 m. roli ornej; 259 domów, 1568 mieszk., paraf. w Jerzowem, szkoła ludowa jednoklasowa, kasa pożyczkowa gminna, położenie równe, gleba piaszczysta. M. M.
Cholewianka, fol., pow. nowo-aleksandryjski, gm. Karczmiska, par. Kazimierz, o 42 w. od Lublina, o 14 od Puław, o 4 w. od Kazimierza. Ma 17 mk. Ch. ma 309 m. rozl. a mianowicie: grun. orne i ogrody m. 197, łąk m. 30, zarośli m. 76, nieużytki i place m. 3, budowla drewniana 1; znajdują się bogate pokłady kamienia wapiennego w blizkości Wisły; folwark ten świeżo oddzielony od dóbr Karczmiska i Rzeczyca. A. Pal.
Cholewice, niem. Cholewitz, wś ryc., pow. chełmiński, przy trakcie chełmińsko-wąbrzeskim, 1½ mili od Wąbrzeźna; obszaru ziemi 831 m., domów mieszk. 5, kat. 70, ew. 15; par. Płużnica, st. p. Mgowo. Aż do r. 1850 posiadał Ch. Julian Łaszewski; obecnie są one w ręku niemieckiem. Kś. F.
Cholewy, 1.) wieś, pow. błoński, gm. Pass, par. Pawłowice, o 3 w. od Warszawy, o 8 w. od Błonia, o 10 od Grodziska, o 21 od rz. Wisly. Folwark Ch. z częścią na Pawłowicach Górnych, z wsią Cholewy, nabyte w 1857 r. za rs. 25,500. Rozległość wynosi m. 406, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 376, łąk m. 22, nieużytki i place m. 8; budowli z drzewa 13; znajdują się pokłady marglu. Rzeczka Utrata płynie granicą folwarku; wś Ch. osad 9, gruntu m. 36. 2.) Ch., wieś włośc., pow. płoński, gm. Naruszewo, paraf. Radzymin, liczy 102 mk. (47 męż., 54 kob.),
