Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/604

From Wikisource
This page has been proofread.

czywa wreszcie dolomit neokomski, tworzący szczyt Chocza. Margle wymienione sięgają na północny wschód aż do Małaciny a na południowy zachód przez Mały Chocz aż do Hrbołtowa nad Wagiem. (Ob. Dionys Stur, „Geologische Uebersichts-Aufnahme des Wassergebietes der Waag und Neutra.“ Wien, 1860). Wzniesienie szczytu wielkiego Chocza: 1599,7 m. (Wahlenberg), 1622,83 (Ösfeld), 1609,8 (dawny pomiar sztabu gen.), 1613 (nowy pomiar sztabu gen.), 1622,95 (Steczkowski), 1620,37 (Zejszner). Pod Choczem w dolinie Hrohotnej w wapieniu liasowym na wysokości 1072,3 m. (Zejszner) tryska źródło, którego ciepłota średnia = 5,89°R (Zejszner). Br. G.

Choczeń, wieś nad rz. Skrwą, pow. lipnowski, gm. Osiek, par. Ligowo. W 1827 r. liczył 10 dm., 123 mk., obecnie ma 8 dm., 192 mk. Folw. Ch. z gruntami na Zglenicach Małych, odległy od Płocka w. 28, od Lipna w. 15, od Sierpca w. 7, od Włocławka w. 35, od rz. Wisly w. 15. Nabyte w 1866 za rs. 11400. Rozległość wynosi m. 410, a mianowice: grunta orne i ogrody m. 159, ląk m. 7, pastwisk m. 7, zarośli m. 150, wody m. 45, nieużytki i place m. 42; budowli z drzewa 14. W blizkości są dwie cukrownie w Glinowiecku i Duninowie, tudzież hamernia w Poniatowie. Wś Choczeń osad 15, gruntu m. 15. A. Pal.

Choczeń, wieś, powiat mozyrski, nad Stwihą.

Choczew, Choczowa, rzeka, w powiecie radomyskim (nad nią wieś Demenówka), ujście ma z lewej strony do rz. Teterowa. E. R.

Choczewa, wieś, pow. radomyski, u zbiegu Choczewa z Teterowem, o 82 w. od Kijowa i o 7 w. od Przyborska. Mieszk. 201, wyznania prawosławnego. Należą do oranowskiej parafii. Ziemi piaszczystej, pokrytej lasem, 984 dzies. Należy do Łukomskiego. Zarząd gminny w Przyborsku, policyjny w Iwankowie. Kl. Przed.

Choczewko, wieś, pow. lęborski ziemi pomorskiej.

Choczewo, wieś, pow. lęborski ziemi pomorskiej.

Choczliwo, wieś, powiat słupski na Pomorzu.

Choczmirowo, wieś, pow. słupski na Pomorzu.

Chocznia, wieś, pow. wadowicki, 3368 m. rozl., w tem 1637 m. roli ornej, 390 dm., 2250 mk., parafia dek. wadowickiego w miejscu (2737 wiernych), istniała już przed r. 1598. Kościół paraf. drewniany wybudowany został w r. 1798 przez Jana Bibersteina Starowiejskiego, starostę barwałdzkiego, poświęcony przez Jędrzeja Gawrońskiego bisk. krakowskiego w r. 1808 pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Szkoła ludowa 2-klasowa, położenie pagórkowate, przy gościńcu wiedeńskim, gleba żytnia. M. M.

Choczno (błędny odsyłacz od Arnswalde).

Choczowa, ob. Choczew, Choczewa.

Chod, Chodek, formy dawnego imienia czy też nazwiska; dały początek nazwom takim jak Chodów, Chodcza, Chodecz, Chocz, Chodków, Chodel.

Chodaczków, 1.) wielki (z Kalasantówką), wś, pow. tarnopolski, leży nad potokiem mającym źródło na polach chodaczkowskich a wpadającym o 1 i pół mili na wschód pod wsią Buczniów do Seretu; oddaloną jest o 1 i pół mili na połud. zachód od Tarnopola, w okolicy bardzo urodzajnej lecz zupełnie bezleśnej. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 1465, łąk i ogr. 78, past. 23; pos. mniej. roli orn. 2549, łąk i ogr. 158, past. 197 morg. Ludność rzym. kat. 1527, gr. kat. 140, izrael. 21: razem 1688. Należy do rzym. kat. par. w Nastasowie; urząd pocztowy i gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należy filia Zabojki z 368 dusz gr. kat. obrządku. Parafia ta leży w dekanacie tarnopolskim. R. 1879 w dzień srebrnego wesela Franciszka Józefa (24 kwiet.) położono tu kamień węgielny pod budowę kościoła rzymsko-katolickiego. W Ch. ur. się biskup-ekonomista Hieronim Strojnowski. Osada prawie wyłącznie przez mazurów zamieszkała. Przechodzi tu droga krajowa brzeżańsko-tarnopolska. Gospodarstwo przy dużej oddawna istniejącej gorzelni poprawne, liczy się do lepszych na galicyjskiem Podolu; włościanie odznaczają się również porządnymi gospodarstwami i takiemże prowadzeniem się. W tej wsi jest szkoła 2-klasowa i kasa pożyczkowa z funduszem zakładowym 348 złr. Właściciel więk. posiadł. Kazimierz i Karolina Szeliscy. 2.) Ch. mały (z Konstantynówką), wieś, pow. tarnopolski, leży nad potoczkiem Doliną, dopływem pobliskiej rzeczki Gniła, przy gościńcu powiatowym oddzielającym się w Smykowcach od gościńca krajowego tarnopolsko-podwołoczyskiego i idącego do Grzymałowa, oddaloną jest od Tarnopola na wschód a 2 mile. Ludność rzym. kat. 75, gr. kat. 1200, izrael. 76: razem 1351. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 1026, łąk i ogr. 239, pastwisk 16; pos. mniej. roli orn. 2438, łąk i ogr. 271, past. 191 morg. Należy do rzym. kat. paraf. w Hałuszczyńcach, gr. kat. ma w miejscu, należącą do dekan. tarnopolskiego (wiernych 1469). W tej wsi jest szkoła etatowa 1-klasowa. Właściciel więk. posiadł. Józef hr. Baworowski. B. R.

Chodaczów, wś, pow. łańcucki, par. rzym. kat. Grodzisko, o 7 kil. od Grodziska.

Chodaki, 1.) wś, pow. sieradzki, gm. i par. Wierzchy, odl. od Sieradza wiorst 24, ludności katol. 138, starozak. 6, ogółem 149 mk. 2.) Ch., kol. na gruntach powyższej wsi powstała, z 6 osad złożona, liczy 60 mk. Dobra Ch.