w pów. grybowskim, wypływa pod samym grzbietem Beskidu lesistego, na granicy Galicyi z Węgrami. Płynie tą wsią na północny zachód, poczem przechodzi w obręb gminy Izb; tutaj powyżej Izb łączy się z Wiśniażką, tworząc Białą Dunajcową.
Biliczyn, wś, pow. mohylowski, gm. Jołtuszków, 377 dusz męz., 729 dzies. ziemi włościańskiej, 1005 dz. ziemi dworskiej. Należy do Krasowskich. Dr. M.
Bilikowce, wś, pow. lityński, dusz męz. 157. Ziemi włośc. 426 dz. Należała do Orłowskich, dziś Czemeryna. Dr. M.
Biliłówka, Bieliłowka, ob. Białołówka.
Biliłówka, Bilinówka, Biletówka (?), wieś, pow. skałacki, nad potokiem zwanym Gniła, o milę na południe od mka Grzymałowa. Ludność rz. kat. 29, gr. kat. 124, izraelitów 8: razem 161. Należy do rz. kat. par. w Toustem, do gr. kat. parafii w Bucykach, której jest filią, 674 wiernych liczącą; ma kasę pożyczkową z kapitałem 497 złr.
Bilimbajewski Zawod, st. p., pow. ekaterynburski, gub. permska, st. p. między Kungurem a Ekaterynburgiem.
Bilina, rz., dopływ Ryzny.
Bilin, wś rządowa, pow. kowelski, gm. Dubowa, nad jeziorem. Rozległości ogólnej 3342 dzies., 125 dm., 780 mk. Należała do starostwa kowelskiego na prawach sołtysów i hajduków. Gleba: krzemionka z marglem na pokładzie piasku i kredy. Narzecze rusińskie. A. Br.
Bilina, 1.) B. wielka, wś, pow. samborski, o 23 kil. od Sambora, w par. rz. kat. Dublany, z par. gr. kat. Bilina wielka. 2.) B. mała lub Bilinka, wś, nad zamuloną odnogą Dniestru, do której tu mały strumień wpada, pow. samborski, o 7 kil. od Kranzberga, w par. rz. kat. B. wielka. Obie mają po 1 szkole 1-klasowej.
Bilinówka, ob. Biliłówka.
Bilitz, ob. Bielice i Bielsko.
Bilke, mko w hr. beregskiem (Węgr.), ma dwa kościoły gr. katol., bóżnicę żydowską, stacyą pocztową, kopalnie i kużnicę żelaza, młyn wodny i tartak, łomy kamienia wapiennego, jarmark, 3633 mk.
Bilkowo, niem. Boelkau, wś, pów. gdański, par. Prągnowo.
Billenhof, włość w gub. kurlandzkiej, par. mitawska.
Bilno, wś, folw. i rumunki, pow. włocławski, gm. i par. Kłóbka, ma 70 mórg obszaru.
Bilow, ob. Bilowiec.
Bilów, wś, pow. opatowski, gm. i par. Słupia Nowa.
Bilowce, powiat borszczowski, ob. Bielowce.
Bilowicko, ob. Bielowicko.
Bilowiec, Wagstadt, ob. Bielowiec.
Bilowsheide, właściwie Bülowsheide (ob.).
Bilskie, Bilsko, niem. Bielsken, wś, pow. lecki, niedaleko st. p. Wydminy.
Bilsko, ob. Bielsko.
Bilsko, wś, pow. janowski, gm. Brzozówka, par. Modliborzyce.
Bilsko (z przys. Białą, Ostrą-górą i Rozmirowem), wś, pow. sądecki, rozl. 1497 morg, 75 dm., 581 mk., par. w Jakubkowicach, położenie górzyste, gleba dosyć urodzajna. M. M.
Bilwinowo, wś, pow. suwalski, gm. Jeleniewo, odl. 10 w. od Suwałk, liczy: 28 dm., 210 mk.; przy wsi osada t. n. ma 4 dm. i 29 mieszk. K. H.
Bilwiny, okolica w pow. sokólskim, gub. grodz., o 19 w. od Sokółki.
Bił..., ob. Bial..., Biał..., Bieł...
Biłajacerkow, ob. Białacerkiew.
Biłejsze, wieś do dóbr Dusiaty należąca, dziś rządowa, pow. nowoaleksandrowski, gub. kowieńska.
Biłgoraj, urzęd. Biełgoraj, m. pow. nad rz. Ładą z praw. brzegu, odl. od Warszawy 241 wiorst, od Lublina 89 w. Leży pod 50°,53 szer, geogr. i 39°,31.2 dług., wzniesione nad poz. morza na 645 stóp. Posiada kościół par. katolicki i drugi dla ludności rusińskiej, sąd pokoju okr. II należący do zjazdu sędziów w Zamościu, dwie szkoły początkowe, biuro powiatowe, stacyą telegraf., st. poczt., szpital dla chrześcian i żydowski, dom schronienia dla starców. Od XVII wieku ludność B. trudni się wyrobem sit i przetaków z włosia, łyka, jedwabiu lub drutu. W 1873 roku wyrobiono sztuk 1,450,000, wartości około 150,000 rs. Dawniej męzka część ludności wyruszała zwykle w różne strony kraju z towarem dla sprzedaży; obecnie zaś kupcy (żydzi) dostarczają im włosów i zamawiają towar, którego sprzedażą sami się zajmują. Konkurencya sit drucianych zaszkodziła temu przemysłowi. B. założony został przez Adama Gorajskiego. Stefan Batory nadał mu prawo magdeburskie i ustanowił jarmark i targi przywilejem z 1578 r. Gorajscy jako dysydenci założyli tu kościół dla spółwierców. Jeszcze w 1634 Zbigniew Gorajski, odnawiając przywilej erekcyjny, zastrzegł, by każdy właściciel domu dostarczał pastorowi furę drew rocznie. Katolicy mieli w 1604 r. małą kapliczkę. Późniejszy dziedzic Marcin Szczuka założył stojący dotąd kościół paraf. katolicki, przed którym stoi słup z datą 1699 r. Później B. należał do Potockich. W 1781 r. było tu 368 dm. W 1859 r. 500 dm. i 5434 mk., w tej liczbie 2070 żyd. Obecnie 404 dm. (w tej liczbie 36 mur.) i 6570 mk. Ludność tutejsza mówi czystą i piękną polszczyzną, odznacza się niezwykłą pięknością budowy ciała i rysów, co kobietom tutejszym dość smutną zrobiło sławę. Par. B. dek. t. n. ma 1882 wier-
