nga magadugay ang pagbinaisbais sang mga pagpangaman sa
pandot, kag ginakahangaw-an namon nga kulangon kita sa panahon, sa hipos ginpangita namon ang amon mga gumoluwa kag
gintudlban namon sila sang ila mga papel. Ginapaabot namon
nga sa isa ka semana nga paghanas, may kapin sila sa kinahanglanon nga ikasangkol sa paggwa nga makapabugal sa ila ginpangakoan. Ini, mga ginuo, Iwas nga bag-o, mapuslanon kag
matarong, may daku pa nga kinaayo nga diutay lamang ang
mahinguyang: indi naton kinahanglan ang mga panapot, ang
ginagamit naton mahimb na, ang sa matag-adlaw.
—-Ako ang mahinguyang sa teatro! — Singgit sa dakfi nga kaluyag ni kapitan Basilio.
—Kon magwa ang mga kwadrilyero, ipahulam ko ang akon mga sakop! — Siling sang kapitan sang mga kwadrilyero.
—Kag ako . . . kag ako . . . kon kinahanglan ang isa ka tigulang ... — Hambal sang isa nga nagkurog ang dila kag tumiskog nga may bugal.
—Ginabaton! Ginabaton! — Sininggit sang madamo nga tingog.
Ang tenyente mayor nagpalangluspad sa kakunyag; napunb sing luha ang iya mga mata.
—Nagahibi sa kaaligutgot! — Hunahona sang isa ka batinggilan kag nagsinggit:
—Ginabaton, ginabaton nga wala na sing bais!
Kag nalipay sa iya pagtimalos kag sa bug-os nga pagkalutos sang iya kasumpong, ang tawo nagsugod sa pagdayaw sang hingyu sang pamatan-on. Ini nagpadayon:
—Ang isa sang lima ka bahin sang kwarta nga matipon sarang magamit sa pagpanghatag sing mga padya, halimbawa, sa labing’ maayo nga bata sa buluthban, sa labing’ maayo nga manogwali, mamumugon, mangingisda kag iban pa. Sarang kita makahiwat sang palumba baroto sa suba kag sa linaw, palumba kabayo, lapgos sa kawayan, kag maghiwat sing iban nga mga hampang nga sarang mapasakupan sang aton mga umanhon. Ginakilala ko nga tungod sang nabuyhan na naton nga kinabatasan magbutang man kita sang mga hampang sa kalayo; ang mga aliling kag mga kastilyo nagahatag sing mga talan-awon nga matahum kag makalilingaw, apang wala ako nagapati nga kinahanglan naton ang mga bomba nga ginahing-
