ang iya gamhanan nga mga tinaga sa pagpasaylo sang akon
pagkakubos.
Ang mga konscrbador nagtalangbtangb nga nagsulugot.
—Ini nga pamatan-on nagahambal sing maayo! — Mapainubuson! — Nagapangatarungan sing dalayawon! — Ang siling sang isa kag isa.
Kanugon nga indi lang makahibalo maayo magkompas! — Tugda ni kapitan Basilio. Apang masayran na nga wala sia makatuon kay Ciceron kag bata pa kaayo.
Kon ipahayag ko sa inyo, mga ginuo, ang isa ka palatuntonan ukon hingyu,— padayon sang pamatan-on, — wala ko ginahimba nga may panghunahona nga matukiban ninyo nga himpit, nga inyo batunon; luyag nakon, nga sa amo man nga tion nga itanyag ko liwat sa kabubut-on sang tanan, nga ipapamatuod sa mga tigulang nga kami nagapanghunahona nga kasubong sa ila, sanglit ginahimb naton ang aton tanan nga kaisipan nga sa tuman katahum ginhambal diri ni kapitan Basilio.
—Maayo nga pagkahambal, maayo nga paghambal. — Siling sang gindayaw nga mga konserbador. Si kapitan Basilio nagsinyas sa pamatan-on sa pagsiling sa iya kon paano ang paghagyo sang iya butkon kag ang pagpahamtang sang iya tiil. Ang isa lamang nga nabilin nga daw wala paghilabot amo ang gobernadorsilyo nga may ginapanumdom ukon ginapalibugan: sa duha ka butang daw amo. Ang pamatan-on pumadayon sa paghambal nga may kakisay.
—Ang akon hingyu, mga ginuo, amo ang masunod: matukib sing bag-o nga mga butang nga indi kinaandan nga makita naton sa tagsa ka adlaw, kag tinguhaon nga ang kwarta nga matipon indi makalwas sa banwa, indi paghinguyangon sing wala’y pulos sa mga polbora, kundi gamiton sa isa ka butang nga mapuslanon sa tanan.
—Amo ina! Amo ina! — Hilisugot sang mga pamatan-on.
— Amo ina ang luyag namon.
—Maayo gid! — Sugpon sang mga tigulang.
Ano ang makuha naton sa isa ka semana nga komedya nga ginapangayb sang tenyente mayor? Ano ang matun-an naton sa mga hari sang Bohemia kag Granada, nga nagasugo sa pagpautod sang mga ulo sang ila kabataan nga babae ukon sa pagtako sini sa ila sa isa ka kanyon kag sa ulihe ang kanyon
