Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/155

147

San iya mga anak. Nahulat ka n’ya Flavio,

Didto sa Kalangitan.

FLAVIO. Palangga ko’ng amay ko

Kag di dapat bayaan ya ako nga malumos

Sa akon nga mga kagha kag bug-os nga

pagtangis,

Di dapat mapatay sia, kay iya nga nakita

Sa kay Flavio’ng anak sa kagha’g wa’y

kalipay.

__________ IKAL1MA NGA GWA Si Claudio kag mga pinanghambal

Diin si Tito?. . . diin sia, ginuo, makita?

Nakita mong’ dal-on sia sa ’pait nga

kamatayon

Nga ihatag sa mga leon kag mabangis nga

sapat!

Kag wa’y ka gapangita tagoan sang anak

mo?

EUSTAQUIO. Ha? Ay kailo ako!. . . Anak ko sa kalaot!

Apang ano? Ang silot di pa sa amon

ginhatag. . . .

Apang nakita mo sia? Ngaa nahibal-an mo?

Ngaa, Sugiri ako, Claudio, sugiri ako!

CLAUDIO. Gindala sang malubha nga mga taliaway

Malapit sa anpiteatro akon sia nga nakita:

Ang katawhan nagdugok sa among’

talan-awon

Sa pagtan-aw sang bata nga sing palad

nawad-an.

Ginsambit sang katawhan nga

nagkalatingala:

Tan-awa’ng kay Eustaquio nga bata, nga si

Tito

Sa sapat ginahatag; isa siang’ kristuhanon!

EUSTAQUIO. Tagtuga nga gamhanan, Diwa nga

maluluy-on (nagatulok sa langit).

Linghod yang’ kasingkasing sing malulo

lipaya.