| si Epraim sa iya too, nayon sa walá ni
Israel; kag si Manases sa iya walá, nayon sa too ni Israel; kag ginpapalapit niya sila sa iya. 14 Niyan ginuntay ui Isracl ang iya too kag ginbutang niya sia sa ibabaw sang olo ni Epraim, nga amo ang manghud; kag ang iya walá sa ibabaw sang olo ni Manases, nga ginpahamtang niya sing hungad ang iya mga kamut, kay si Manases ang panganay. 15 Kag ginpakamaayo niya si lose, kag nagsiling: "Ang Dios nga sa iya atubangan naglalakat ang akon mğa. ginikanar, si Abraham, Tag si Isaak, ang Dios nga nanginmanugbantay nakori kutub nga nanginamo ako, tubtub sining adlaw, 16 Ang manugtanda nga nagbawi sa akon sa tanan nga kalaut magpakamaayo sa sining mga pamatan-on: kag ang akon ngalan pagtawgon kunta sa ila, kag ang ngalan sang akon mga ginikanan, si Abraham kag si Isaak, kag magdalamu sila kunta sing tumun gid sa tunga sang duta." 17 Niyan sang nakita ni Iose nga ginabutang sang iya amay ang kamut rga too sa ibabaw sang olo ni Epraim, naglain ang iya bunt sini; kag ginuyatan niya ang kamut sang iya amay, nga sa paghálin sa iya gikan sa ibabaw sang olo ni Epraim pa olo ni Manases. 18 Kag nagsiling si Iosc sa iya amay: "Indi amo ini, amay ko, kay ini amo ang panganay; ibutang ang imo too sa ibabaw sang iya olo." 19 Apang ang iya amay nagpangindi, kag nagsiling: "Nakahibalo ako sini, anak ko, nakahibalo ako sini: sia magmanginisa ka banwa man, kag magadamu man sia; apang ang iya útud nga manghud magamangindaku pa sa iya, kag ang iya kaliwatan magamanginkabugsais sang mga katawohan.' 20 Kag nagpakamaayo sia sa ila sa sadtong adlaw, nga nagasiling: "Sa imo magapakamaayo si Israel, nga. nagusiling: Paghimoon kunta saug Dios nga nagmanginsubung ikaw kay Epraim kag subung kay Manases." Kag ginbutang niya si Epraim nga úna kay Manases. 21 Kag nagsiling si Israel kay lose: "Yari karon, ako mamatay; apang ang Dios manginkaupud ninyo, kag maga- |
papauli sia sa inyo sa duta sang inyo mga
ginikanan. 22 Kag ako nagahatag sa imo sing labi pa sang sa imo mga útud, sang bahin nga ginkuha ko sa kamut sang mga Amorinhon sa akon hinganiban kag sa akon pana." Si lakot zagapakamaayo sa iya mga anak; ngaling mamatay sia.
2 Tlipon kag palamati-kamo, mga anak ni lakob; Kag dunga-ninyo si Israel, nga inyo amay. 3 Ruben, ikaw amo ang akon panganay, ang akon kabakuran, kag ang pamuno sang akon kusug, Ang labing daku sa kadunganan, ang labing daku sa gahum. 4 Mahuyang subung sang mga tubig, inli ikaw ang magmanginlabing daku; Tungud kay nagsaka ka sa higdaan sang imo amay; Niyan gindagtaan mo ini: sia nagsaka sa akon higdaan. 5 Si Simeon kag si Lebi magatud sila; Ang ila mga hinganiban mga galamiton sa pagpanlugus. 6 Ang akon kalág indi magsulud kunta sa ila laygay; Ang akon himaya indi magimpon kunta sa ila kasapulanan, Kay sa ila kasingkal nagpatay sila sing tawo. Kag sa ila kaugalingon nga kabubuton ginkitinan nila ang baka. 7 Magmangiamalaut ang ila kaakig, kay nanginmabangis sia, Kag ang ila kasingkal, kay nanginmatig-a sia. Pagabahinon ko sila sa Iakob, Kag pagapaalaplaagon ko sila sa Israel. 8 Iuda, pagadayawon ka sang imo mga útud: Ang imo kamut sa tingkoy sang imo mga kaaway. Ang mga anak sang imo amay magalayaub sa imo. |
66
