kong paghigugma kanimo, gun-ubon ko ang langit, ug kining kalibutan palunupan ko sa akong mga luha? Ang kasingkasing mo naila ko kaayo: maoy patag-iyahon kaniya ang adunay kasingkasing matoud, ang may pagbating mainit, ang adunay gugmang makanunayon, walay pagkabalhin, walay katapusan... ¿Dili ba matuod? Dan mao ako ug ako da gayud ang bugtong nagbaton ning mga hiyasa... Unsa na ¿dili pa ikaw malooy kanako?
—¡¡¡.....................!!!
—¡¡¡.....................!!!
Hilum, magbabasa. Hilum makadiyot sa walay diyutayng timik... ¿Nakadungog ka? ¿Nabati mo karong kasipa? ¡Mao karon ang mga lanog sa mga malumong halok sa duruha!... ¿Nakita ba nimo sila? ¿Wala? Sud-unga pag-ayo... ¿Nakita mo na?...
Na, karon, kung buut ka nga matan-aw mo sila pag-ayo, piyunga kanang mga mata mo...
Ang mga nanagpangaligo, nasigpamauli na sa ilang mga pinuy-anan...
Nagkawala na ang kagahub. Ug unya, ang kahilum nga walay timik sa dagat, mibanus...
————
