- 115
— Makarai ang iyang ngalan — matud ni P. Irene nga misagbat usab sa sulti; — usa ka batan-on nga maabi-abihon ug maayog batasan.
Ug mihunghong sa Kapitan Heneral:
— Kana siya mao ang akong gisulti kanimo, dato kana kaayo . . . ang “senora condesa” nagtugon kanako nga ipatan-aw siya pag-ayo.
— Ah!
— Aduna pa gayud ing usa ka tinon-an sa pagkamananambal nga gihinganlan ug si Basilio...
— Nianang Basilio dili ako mosulti, — miingon si P. Irene nga mituboy sa iyang mga kamot ug unya iyang gibukhad sama sa iyang pagabuhaton kon moingon na siya nga “dominus vobiscum;” — alang kanako kanang batan-ona maaghop kaayo, sama sa dagat nga walay balud. Wala gayud ako masayud kon unsay iyang gitinguha ug unsay iyang hunahuna. Pagka-anugon nga wala dinhi si P. Salvi nga takus unta makasugilon kanato ug pipila ka mga hitabo bahin kaniya! Daw nakadungog ako ug sugilon nga sa bata pa siya gipangita kono sa mga sibil . . . ang iyang amahan namatay sa usa ka ambut unsa kadtong kasamoka batok sa mga punoan. . .
Si Simoun mihinay pagpahiyum, walay tingog, ug gipasundayag ang iyang mga ngipon nga maputi ug maayong pagkalaray...
— Aha aha! — nagkanayon ang Kapitan Heneral nga nagyango-yango: — mao diay kana, ha? Isulat, isulat ang iyang ngalan aron timan-an!
— Apan, Heneral ko, — miingon ang naghupot ug hataas nga katungdanan sa pagtan-aw nga dautan na ang gidulongan sa butang nga ilang gihisgotan; — hangtud karon wala pa gayud ing natino batok nianang mga batan-on; ang ilang gipangayo makatarunganon kaayo, ug wala kita bisan diyutay na lamang katungod sa pagtungina niana kanila pinasikad sa mga katahap lamang. Ang akong hunahuna mao nga ang kagamhanan kinahanglan magpakita ug usa ka kamatuoran sa iyang pagsalig sa lungsod ug sa pagkalig-on sa sukaranan nga iyang gibarugan, ug motugot siya sa gipangayo kaniya; ug may kagawasan siya unya sa pagsibog sa iyang pagtugot kon makita niya nga sila magpatuyang pagpahimulos sa iyang kaayo. Mga hinungdan ug mga
