54. Le ultime viage

.1 Ora, sur le ripa del Fluvio, del altere latere, illes videva ancora le duo homines lucente que ibi les expectava. Illes assi les salutava: "Nos es spiritos serviente, mandate a servir illes qui es heredes del salvation. Assi illes procedeva verso le Porta.

.2 Ora vos debe notar como le Citate stava super un grande colle, ma le pelegrinos montava verso illo facilemente, proque iste duo homines les teneva per le brachios. In ultra illes habeva lassate lor vestimentos mortal retro se in le Fluvio. De facto illes habeva entrate in le Fluvio con illos, e exite de illo sin illos. Pro isto illes montava con grande facilitate e velocitate, ben que le fundamento sur le qual le Citate habeva essite construite esseva plus alte del nebulas. Assi illes montava a transverso del regiones del aere, e illes parlava dulcemente, multo confortate pro le facto que securmente illes habeva transite le Fluvio, e proque illes habeva nunc tal companiones pro servir les.

.3 Le conversation que illes habeva con le Lucentes esseva super le gloria de celle placia, su beltate, vermente un gloria inexprimibile: "Ibi, illes diceva, "sta le Monte Sion, le Jerusalem celeste, le innumerabile compania del angelos, e del spiritos del homines juste facite perfecte. Illes addeva: "Nunc vos vade a in le Paradiso de Deo, le placia ubi vos videra le Arbore del Vita, e ubi vos mangiara su incorruptibile fructos. Quando vos arrivara ibi, vos recipera robas blanc, e vos parlara e camminara omne die in compania del Rege ipse, e tote le dies del eternitate. Ibi vos non videra plus lo que vos videva durante vostre sojorno sur le basse regiones del terra, illo es, afflictiones, maladias, e morte, proque le cosas de antea terminava. Vos vade nunc a Abraham, a Isaac, a Jacobo, e al prophetas, homines que Deo ha salvate del veniente mal, e que nunc reposa sur lor lectos, cata uno de illes que nunc vive in complete justitia.

.4 Le homines alora demandava: "Que va nos facer in iste sancte placia?. A isto illes respondeva: "Vos debe nunc reciper conforto de tote vostre travalios, e haber gaudio post tote vostre afflictiones; vos debe recoltar lo que vos seminava, le fructo de vostre preces, e del lacrimas, e del suffrentias pro vostre Rege durante le via. In celle placia vos recipera coronas de auro, e gaudera le vision perpetue del Sancto, proque ibi vos Le videra como Ille es vermente [1 Joh 3:2]. Ibi alsi vos Le servira continuemente con laudes, con critos de gaudio e de recognoscentia, vos servira Ille que vos desirava servir in le mundo, ben que con multe difficultate, a causa del iniquitate de vostre carne. Ibi vostre oculos habera delecto in vider e vostre aures in audir le amabile voce del Potente. Ibi vos gaudera de novo del compania de vostre amicos, le quales ha arrivate ibi ante vos; e ibi vos recipera con gaudio tote celles qui ancora arrivara post vos in celle loco sancte. Ibi anque vos essera vestite con gloria e majestate, e ponite in un equipage apte a accompaniar le Rege del Gloria.

.5 Quando Ille venira con sonos de trompas super le nubes, como super le alas del vento, vos venira con Ille; e quando Ille sedera super le Throno del Judicamento, vos sedera apud Ille: Si, e quando Ille emittera Su sententia super tote le operatores de iniquitate, sia illos angelos o homines, vos alsi habera un voce in celle judicamento, proque illos non esseva solmente Su inimicos, ma anque le vostres. In ultra, quando Ille retornara a in le Citate, anque vos retornara, con sonos de trompas, pro restar in eterno con Ille.

.6 Ora, quando illes assi se avicinava al Porta, ecce un compania de angelos que exiva del Citate pro incontrar les, e illes recipeva iste parolas del altere duo Lucentes: "Iste es le homines qui amava le Senior, durante que illes stava in le mundo, e qui ha quitate toto in favor de Su nomine sancte, e ille ha nos mandate a prender les, e nos les ha apportate usque hic in lor desirate viage, a fin que illes pote entrar e vider le facie de lor Redemptor con gaudio. Alora tote le angelos altiava forte lor voce e diceva: "Benedicte es illes qui es invitate al festa de maritage del Agno!.

.7 Pro dar les le benvenita, del Citate celestial exiva anque le trompetteros del Rege, vestite de vestes blanc e lucente que, con sonos forte e melodiose, faceva echoar mesmo le celos con lor sonos.

.8 Facite isto, illes les incirculava de omne latere; alcunes esseva ante, alteres esseva post, alcunes al dextera, e alcunes al leva, (como si illes esseva lor guardas in le celos), e illes sonava continuemente in lor marcha con sonos melodiose, e il les pareva como si le tote Celo haberea venite a dar les le benvenita. assi ergo illes camminava insimul, e le trompetteros, con lor sonos gaudiose, con gestos miscite a lor musica, con reguardos e gestos, voleva significar quanto vermente benvenite illes esseva.

.9 E ille duo homines se sentiva in Celo ancora ante a pervenir ibi de facto, proque illes esseva completemente absorbite del vista del angelos, e del audir lor voces melodiose. Ibi alsi illes ora videva tote le Citate, e il pareva que tote le campanas sonava pro festar lor venita. Super toto illes esseva replenate de meraviliose gaudio solmente in pensar que tosto illes pro semper habitarea in tal meraviliose compania: oh qual lingua e qual penna poterea unquam describer lor gloriose gaudio! Alora illes perveniva al Porta.