30. Sperante

.1 Ora io videva in mi sonio que Christiano non procedeva plus sol, nam il habeva nunc un homine cuje nomine esseva Sperante. Ille de facto prendeva iste nomine post haber reguardate le conducta de Christiano e de Fidel in lor suffrentia al Feria. Sperante se approximava a Christiano e, con un pacto fraternal, ille le promitteva de remaner su companion.

.2 Assi un homine moriva pro testificar le veritate e un altere surgeva de su cineres pro devenir le nove companion de Christiano. Iste Sperante diceva alsi a Christiano que il habeva multe altere homines in le Feria qui le haberea sequite de bon voluntate.