22. Christiano se prepara a partir

.1 Alora Christiano pensava que le momento de partir habeva arrivate, e illas pensava le mesmo. ``Primo, tamen, illas diceva, ``vamos de novo in le arsenal, e quando ibi illes perveniva, illas le harnesava del capite al pedes con le armas a disposition [Eph 6:16,17], de pavor que, durante le via ille poterea esser attaccate. Assi munite, ille camminava con su amicas al porta, e ibi illas demandava al portero si ille habeva vidite alcun pelegrinos passar, e le portero respondeva: ``Si.

.2 Caritate: ``Tu le cognosceva? Portero: ``Io le demandava su nomine, e ille me respondeva que su nomine es Fidel. Christiano: ``Oh, io le cognosce, ille es mi co-citatano, mi vicino, ille veni del citate ubi io nasceva. Quanto lontan pensa tu que ille jam camminava plus ante de nos?. Portero: ``Ora io pensa que ille es sub le Colle. Christiano: ``Ben, bon portero, le Senior sia con te, e que ille te dona ancora plus benedictiones pro tote le ben que tu me ha facte.

.3 Alora Christiano comenciava a camminar, ma Discretion, Pietate, Caritate e Prudentia le desirava accompaniar al pede del Colle. Assi illes vadeva insimul reiterante discursos precedente, usque illes perveniva al descendita del Colle. Alora Christiano diceva: ``Il esseva difficile ascender, assi, (como io pote observar) il es mesmo periculose descender. ``Si, diceva Prudentia, ``illo es assi, proque il es multo dur pro un homine vader infra al Valle del Humiliation, como tu ibi vade nunc, e non currer le risco de facer passos false. Isto es proque nos te accompania a basso del Colle.

.4 Alora ille comenciava descender, ma con multe precaution, ma ille glissava un o duo vices. Alora io videva in mi sonio que iste bon companiones (quando Christiano habeva pervenite al fundo del Colle), le dava un pan, un bottilia de vino e un racemo de uva sic e pois ille prosequeva su pelegrinage.