6. Sr. Sapientia mundan

.1 Nunc Christiano camminava sol quando ille videva un homine lontan, qui transiva le campo pro incontrar le. Il occurreva assi que illes se incontrava. Le nomine de iste gentil-homine esseva Sapientia Mundan, ille habitava in le citate de Politica Carnal, un citate multo grande, in le vicinitate del placia de ubi Christiano veniva.

.2 Iste homine, in incontrar Christiano, jam pareva cognoscer le, proque de quando ille decideva de abandonar le Citate de Destruction, isto habeva devenite occasion de commatrage non solmente in le citate ubi ille habitava, ma etiam in altere locos. Assi Sapientia Mundan, habente jam alcun idea circa Christiano e percipente de su travalio, de su suspiros e de su gemitos qui ille esseva, comenciava su interlocution.

.3 Sapientia Mundan: "Hallo, bon companion, a ubi tu va con ille grave fardello?. Christiano: "Si, isto es vero un grave fardello, si grave que io pensa que nulle altere povre creatura unquam habeva. Viste que tu me lo demanda, io te dice que io vade a celle Porta Stricte que sta ante me. De facto io esseva informate que ibi io forsan potera finalmente discargar me de illo.

.4 Sapientia Mundan: "Ha tu un sposa e infantes?. Christiano: "Si, ma io es tanto opprimite per iste grave fardello que io non plus poterea gauder de illes como antea. Il es como si io non habeva les [1 Cor 7:29].

.5 Sapientia Mundan: "Esque tu me prestarea attention si io te dava un consilio?. Christiano: "Si illo es bon, certemente, nam io necessita bon consilios. Sapientia Mundan: "Io te consilia de liberar te tosto de tu fardello, nam tu nunquam potera trovar pace in tu mente si tu non lo depone, ni tu potera gauder del benedictiones que Deo te ha impartite. Christiano: "Isto es certo lo que io desidera, ma io non es capabile de discargar me de illo, ni il ha un altere persona in nostre pais capabile a facer lo. Ergo io face iste cammino, como io te diceva, a fin que io pote liberar me de mi fardello.

.6 Sapientia Mundan: "Ma qui te diceva de ir per iste via pro discargar te?. Christiano: "Un homine, qui me pareva esser un persona grande e honorabile. Su nomine, io rememora, es Evangelista.

.7 Sapientia Mundan: "Io le maledice pro ille stupide consilio. Il non ha in le mundo un altere via plus periculose e hasardose que ille per le qual ille te adressava, e tu lo videra si tu continua. Jam tu ha incontrate difficultates, nam io vide le fango del Palude del Discoragiamento ancora sur tu vestimentos. Isto non es que le comencio del problemas que te attende si tu va per celle direction.

.8 Audi me, io es plus vetule que tu! Per le via sur le qual tu vole camminar tu incontrara certo enoios, dolores, fame, periculos, nuditate, gladios, leones, dracones, obscuritate e, in un parola, morte e, si il los ha, cosas pejor que istos. Isto es certo ver proque isto esseva confirmate per multe testes. Proque ergo deberea un homine stultemente abandonar se al consilios de un estraniero?.

.9 Christiano: "Mi car senior, le fardello que io ha sur mi dorso es ben plus terribile pro me que tote iste cosas que vos mentionava. Non importa lo que io incontrara sur mi itinere, si solmente io potera incontrar un maniera de liberar me de iste fardello.

.10 Sapientia Mundan: "Qui te cargava con iste fardello?. Christiano: "Isto eveniva quando io legeva le libro que io porta in mano. Sapientia Mundan: "Io lo supponeva. Isto eveniva non solmente a te, ma alsi a altere personas debile qui se occupava de cosas troppo alte pro illes. Assi illes tosto cade in le mesme follia como tu. Iste follia non solmente rende le homines inepte (como io percipe que il eveniva a te), ma illes interprende desperate aventuras pro obtener lo que illes non mesme sape.

.11 Christiano: "Io ben sape lo que io vole obtener: le liberation de mi grave fardello!. Sapientia Mundan: "Non amarea tu facilitar le viage? Tu jam videva quante periculos illo comporta. Si tu habera patientia de audir lo que io te vole dicer, io potera adressar te a obtener lo que tu desidera sin le periculos de iste itinere ci. Si, le remedio es a disposition. Io pote in ultra adder que, in vice de celle periculos, tu habera multe securitate, amicitate e satisfaction. Christiano: "Alora io te preca de revelar me iste secreto.

.12 Sapientia Mundan: "Ben, ibi, in celle village appellate Moralitate, habita un homine multo judiciose, un homine de grande reputation, qui ha le habilitate de adjutar homines como te. Si, a mi cognoscentia, ille ha jam facite multo de bon in casos como isto. In ultra ille pote curar illes qui esseva tanto travaliate per fardellos como le tue. Tu pote vader a visitar le, e ille prompto te adjutara.

.13 Su casa es non mesmo un millia de iste placia ci, e si tu non le trova in casa, ille ha un amabile filio, Civilitate, al qual tu potera parlar tanto quanto tu lo pote facer como al vetule gentil-homine. Ibi, io diceva, tu potera discargar te de tu fardello e si tu non desidera plus tornar a tu citate originari, tu potera mesmo mandar alcuno a prender tu sposa e tu filios pro habitar in iste village. De facto ibi il ha multe casas libere pro habitar, un del quales tu pote obtener a rationabile precio de location. Ibi il ha abundantia de optime provisiones a bon mercato que rendera vostre vita felicissime. Tu vivera apud honeste vicinos qui te accreditara e te rendera honorabile.

.14 Christiano nunc esseva un poco indecise, ma al fin ille concludeva: "Si lo que iste gentil homine diceva es ver, io reputa que le decision le plus sage es sequer su consilio. Assi ille le demandava ancora: "Senior, a ubi io debe vader pro trovar le casa de iste homine honeste?

.15 Sapientia Mundan: "Vide tu ille alte Colle ibi?. Christiano: "Si, multo ben. Sapientia Mundan: "Alora tu debe vader a ille colle e le prime casa que tu incontrara es le sue.