Konots di 'Peterburg'/Lesüt di 'Nevskij'

LESÜT DI ‚NEVSKIJ’.

Fa ‚Nikolaj Gogol'’.

Nos binon gudikum, ka lesüt di ‚Nevskij’, pu in ‚Peterburg’; pro zif at jäfidon as binäl. Me dins kiosotik magifon süt at: jönian voik cifazifa obsik! Sevob, das nonikan lödanas onik paelik e calanikas otökon lesüti di ‚Nevskij’ tä dabinods valik. Noe te utan, kel labom lifayelis teldeglul motedao, mustagi jönik e leguni milagiko pemeköli, abi utan, pö kel su cün balibahers vietik süikons e kap so binon smudik äs boved largentik — soman i stunidom lesüti di ‚Nevskij’. E kios dö läds!… O! lesüt di ‚Nevskij’ binon nog mödo plitikum pö läds. Zuo kini no pliton-li? Sosus ebestepoy lesüti di ‚Nevskij’, spat teik binon sienovik. Ifi laboyöv jäfoti seimik dranöfik ä zesüdiki, ab posä ebestepoyöv lesüti at, bo glömoyöv jäfoti alik. Is binon top balik, kö mens dajonons okis no ma zesüd, kitopio no emofons onis neod e demäd gaenodiälik valöpakomik in ‚Peterburg’. Jinos, das men in lesüt di ‚Nevskij’ pekolkömöl neplu biton äs okiälan, kas in süts: ‚Morskaja’, ‚Gorokhovaja’, ‚Litejnaja’, ‚Meshhanskaja’ e votiks, kö labiäl e lönafrutiäl, i neod pajonülons me futogolans e jutölans in bökavabs u loatavabs. Lesüt di ‚Nevskij’ binon dakosädamed valemik ela Peterburg. Is lödan zifadila di ‚Peterburg’ u di ‚Vyborg’ dü yels anik no evisitöl flenädani okik in stük: Sabs < u len galädöp di ‚Moskva’, kanon süadön, das nevitoviko okolkömon oni. Ladetabuk nonik e nünabür nonik gevonöv nuni so verätiki, äsä lesüt di ‚Nevskij’. O lesüt valanämädik di ‚Nevskij’! Juitamed balik ela Peterburg defädik tefü yofs! Jü klin kion pärunavegs onik pesvipons, e — Godö! — futs kiomödik ekoedons blibön su on futanüpedotis oksik! E but miotik grobagolöl ut soldata plödüdünik, sekü vetot kela igo granoin jinon kräkön, e smalamafädik ä leitik, äs smok, jukil läda mu yunika kapili okik fleköla äl lefenäts nidik selidöpa, äsä flor: ‚Helianthus’ < flekon oki äl sol, e säb noidülöl stänana me spels fulöla, gruföl su lesüt at junädi logädik: valikos duinükon yufü top at nämädi näma u nämädi fiba. Plösen drimamagotik kio spidöfik paduinon su on te ünü del bal! Cenis kiomödik obelifon lesüt at ünü deleneit bal! Primükobös bepenami de tim mugödik, kü ‚Peterburg’ lölik smelon ma bodeds hitik äd änu pebaköls e fulon me jibäldans lenlabü klots vemo esleatöls e nenslivamäneds, jikels dunofs lüvabami oksik desinü lubeg lü glügs e beigolans pidälik. Ettimo lesüt di ‚Nevskij’ binon nenmenik; dalabans brefabigik selidöpas e sumätöfans omsik: ‚commis’^[1] < nog slipoms in jits Nedänik okas u besmivoms cügis cädik okas me sobasköm e drinoms kafi; pöfans kobikons len yans nibotiselidöpas, pö top kelik hiel Ganymedes^[2] slipöfik ädelo äjutöl ko jokoladadrined so spido, äs musak flitöl, nevifiko plödiogolom labü svip in nam okik, nelabölo särvigakravati, e jedom ones kekis düfik e zibabrekotis peretüköl. In süts defädans lugolons, semikna lovegoloms love süt lumans Rusänik ad rivön voböpi spidöls, lenlabü buts dub zem pemiotöls, kelis igo in kanäd di ‚Ekaterina’ dub klin-la okik sevädöl^[3] no oplöpoy-la ad klinükön. Ün tim at kösömo binos nepötöfik lü läds ad spatön, bi pöp Rusänik löfon ad notodön tikis me notodots so groböfiks, kelis bo no lilofs-la igo in teatöp^[4]. Semikna calan slipöfik seimik elugolom bei ko map dis brad oka, if love lesüt di ‚Nevskij’ veg omik lü diläd ministerik zugon. Daloy nunön fümälo, das ün tim at, efe jü düp degtelid, lesüt di ‚Nevskij’ binon pro nek zeil, te jäfidon äs med; pianiko fulikon me pösods laböl jäfis lönik, kudadinis lönik, favis lönik, ye leno tiköls dö on. Luman Rusänik spikom dö degkopek u dö könäds kopekalafik vel fomü kuprinamon, hibäldans e jibäldans koedons mufön valaflanio namis okas u spikons ko oks it, zuo semikna ko jästs vemo notodiks, ab nek lilon onis e besmilon onis, ba te plä hipuls lekläravifiko da lesüt di ‚Nevskij’ rönöls lenlabü klots vielastofik ko kens vagik u buts pemeköl in nams. Ün tim at, kimodo eklotoyöv oki, ifi pla leigedahät lenlaboyöv luhäti su kap okik, ifi koletils tuvemo sestegonsöv disaü kravat oyik, täno nek küpon atosi.

Tü düp degtelid calodugälans netas valik^[5] ko dugäläbs oksik labü koletils batitik tatakons lesüti di ‚Nevskij’. Els Jones Linglänik ed els Coq Fransänik goloms kipölo len brad dugäläbis käläle palasümik oksik pelükonfidölis e ko süenöf pötöfik plänoms ones, das selagaplatäds sus selidöps pafimükons, dat kanoy medü ats seivön, kis dabinon in selidöps it. Calojidugälans: jiels miss paelik e jislavans redacügik < golofs graviko pödü jipulils leitik ä jäfädiks oksiks, büdölo ofes ad löpükön boso löpikumo joti ed ad jästädön löikumo; binosöv brefikum ad nunön, das lesüt di ‚Nevskij’ ün tim at binon lesüt dugälavik di ‚Nevskij’. Ab plü binos nilikum lü düp: tel, plü num calodugälanas, dugälavanas e cilas läsikon; fino paplaükons dub hipals löfülik onsik golöl ä kipöls len brad jiflenis levielik kölagik nevasitis fiböfik labölis okas. Pianiko sogons okis lä ons valans efinüköl jäfotis saidiko veütikis lomo, sevabo: ebeskipöls ko sanan okik stomi e bulädi smalik pö nud epuböli; eseividöls saunastadi jevodas e cilas okikas, reto jonülölas tälenülis gretik; ereidöls nunädarubrigi e yegedis veütik in gaseds dö lükömölans zifio e detävölans zifao, fino dö mens efidrinöl bovületi kafa u tieda; sogons okis lä ons id utans, kelis fät glötabik elabükon me dinit benediblinöl calanas tefü dünets patik. Sogons okis lä ons id utans, kels calons pö cäm foginänadinädas e benodistükons okis ma nobäl jäfas e kösömotas oksikas. Godö! kiojöniks cals e dunods dabinons! kio devodükons e koedons juitön lani! ab vi! no dunodob e nelabob juiti ad küpedön träiti pefeinüköl oba flanaü cifs. Utos valik, kelosi kolkömolsöv pö lesüt di ‚Nevskij’: valikos binon fulik me gidöf, sevabo: mans lenlabü leguns lunik ko nams ini poks pepladöls, läds lenlabü jakäts klilaredik, vietik e paelablöviks satinastofiks bidü ‚riding-coat’ e hätils. Is okanols küpön cügabalibi balik, keli ekoedoy zugön medü skil plödakösömik e davoätik pödü kravat, cügabalibis veluvasümik, satinasümik, blägik äs zobapläd u kolat, ab — liedö! — ledutölis te lü calans cäma foginänadinädas^[6]. Dunodölanes in diläds votik fätajigod eproibof cügabalibi blägik, sötoms — ad neplid levemik okas — labön uti redaherik. Is okanols küpön mustagi^[7] milagik, fa penamamod neka, fa köfigebäd neka pamagöli; mustagi, kele dil gudikün lifa pededieton: yeg kälälas lunüpik timü del e neit, mustag, sui kel belosmelots e benosmelavats mu dafredüköls pesegifons e kel pebesmivon dub sots valik digikün e selediküns pomada, mustag, kel pavilupülon ünü neit me velinapapür slenik, mustag, kol kel igo löfil fäküköl hielas ‚possesseur’ onik binon zadik e tefü kel beigolans senälons glöti. Milats sotas hätilas, vomaklotas, särvigastofädas vielik ä leitikas, kol kels löfil jidalabanas onsik semikna dadulon dü dels plunätöfo tels, bluvükonsöv alani in lesüt di ‚Nevskij’. So jinos, äsva mel voik binü pabils elöpiofliton-la sunädo de kauls e mufäton-la fomü lefog nidülöl sus cäfs blägik gena manik. Is okanols küpön zekoapis ut, kels neföro pälogons fa ols igo drimo in slip olsik: zekoapils lunedik, rovik ga no bigikums ka slenäd flada, posä ukolkömolsöv kelis, odegolols dalestümiko flanio, dat no okanols ön mod seimik nentödiko joikön utis me kubit neplütik; plaf e dred ubemastikons ladälis olas tefü utos, das ön mod nonik igo sekü natemam nenprüdik olas jafäb plitülikün nata e lekana obrekonöv. E slivis vomaklotemik kion okanols küpön in lesüt di ‚Nevskij’! Ag! kio binos keinik! Ets boso sümons ad bäluns lutanafamik tel ön mod somik, das läd sunädo olöpikoföv ini lut, if man no kipomöv ofi len brad; bi binos leigoso fasilik e plitik ad löpükön lädi ini lut, äsä leväri lü mud nilüköli, me Jampänavin pefulüköli. Pö top nonik pos kolköm rezipik biegons lü od so nobäliko e so ladäliko, äsä in lesüt di ‚Nevskij’. Is okanols küpön smilili seledik, smilili as sömitamapün leskila, semikna somiki, das omögos-la ad senälön lejuiti brietülüköl, semikna somiki, das sunädo olecedols olis donätanis pülik ed oblotükols kapis olas, semikna somiki, das osenols olis geilikumis ka tipot lamirätöpa ed olöpükols otis löpikumo. Is oloegols spikotön seimanis dö konsärt u dö stom labü logotiks cäd tuvemik e stimiseved. Is okanols küpön milati voik kaladas e jenädas nedaseivovikas. Godö! kalads kiobisarik komädons in lesüt di ‚Nevskij’! Himens mödik ut dabinoms, kels, unilikölo lä ols, nestipo olülogoms buti olsik, ed if ubeigolols, ogüflekoms okis ad lülogön trelülis olsik. Jünu no kanob suemön, kikodo so jenos. Primo äbüocedob, das oms äbinoms-la jukels, ab too leno äklülädos binön so: mödadilo dunodoms pö diläds difik, mödans omas kanoms legudiko penön nunodi de bür tatik bal lü votik; u binoms himens jäföl me spats, reids gasedas in nibotiselidöps — brefo: mödadilo valans binoms stimamans. Ün tim benedik at de düp telid jü kilid poszedelo, period kelik kanon panemön cifazif liföfik lesüta di ‚Nevskij’, dajonäd cifik voik jafotas gudikün valik mena jenon. Hibalan jonom leguni benokosedik labü bivapläd gudikün, hivotikan nudi jönik äsvo uti Grikänana, hikilidan polom cügabalibis legudik, jifolidan päri logilas löfidik e hätili davoätik, hilulidan doatalini labü maulät pö rikül dändina, jimälidan lögili in jukil keinik, hivelidan kravati stuni süüköli, hijölidan mustagi, kel koedon lestunön. Ab flapatons maletons primi düpa kilid, e dajonäd finikon, menamödot nepluikon… Tü düp kilid cen nulik jenon. Pö lesüt di ‚Nevskij’ florüp voik sunädo primon: löliko pategon me calans in näileigeds grünik^[8]. Faemiks titula⸗, kurakonsälals e konsälals retik me töbids valik okas steifoms ad vifükumön goli okas. Yuniks cämaregistarans, sekretans proviniguverik e cämasekretans nog steifoms ad gebön timi pötik ed ad spatön ve lesüt di ‚Nevskij’ ko jästäd ut, kel jonülon-la, das leno ebliboms dü düps mäl in bür. Ab bäldiks cämasekretans, titula⸗ e kurakonsälals goloms vifiko, blegükölo kapis; no laboms ladälodi pötöfik ad jäfön me lelogam beigolanas; no nog esäjäfälikoms lölöfiko de kudadins okas; in tikäl omas dabinons pem vemik e ragiv gretik voik bejäfotas peprimüköl e no pefinükölas; nog lunüpo pö oms pla selagaplatäd tikologädon kartonabok labü doküms u logod klöpöfik büracifa.

Sis düp folid lesüt di ‚Nevskij’ binon nenmenik, e töbo in on okanols-la kolkömön calani nemu bali. Jinägan seimik de selidöp ko bok in nams oka oloverönon love lesüt di ‚Nevskij’; u lefanäb miserabik seimik ut gitädasekretana menilöföl, hikeli ekoedoy neparvenön ed eleadoy glibön in vol lenlabü mäned raodaklöfik; u bisaran seimik fagao enütevöl, pö kelan düps valik binons leigiks; ji⸗Linglänan lunik geilik seimik ko saked e bukil in nams oka; liman seimik kompenanefa: himen Rusänik in legun lafakotinik ko zekoapayümet logädik su bäkatop, ko balib rovik, lifädöl lifatimi lölik oka ön mod nedulöfik, utan, lä kelan valikos mufon: e bäk, e nams, e lögs, e kap < ven plütiko begolom pärunavegi; semikna febodan lövik; no plu okanols logön eki in lesüt di ‚Nevskij’.

Ab sosus lulit süpo edonikon sui doms e sui süts, e buigapoldan^[9], etegölo oki me jugäd, egränom ve xänöm ad filidön sütalampadi, e pö fenätils donik selidöpas gavots ut edajonons okis, kels äsva no künons-la ad süikön pö delalit, lesüt di ‚Nevskij’ dönulifikon e primon ad dajonön mufi. Täno tim klänöfik ut ekömon, kü lampads labükons valikosi me litikam seimiko lütirik ä milagik. Kanols-la küpön hiyunanis vemo mödikis gretadilo selibikis lenlabü leguns vamüköl e mäneds. Ün tim at senäloy zeili seimik u — notodölo osi gudikumo — bosi ad zeil sümöli, bosi lemu nensevediki; stepam valanas vifikumon e vedon valemo vemo nenomöfik. Jads lunik lejutons su möns e pavot e tio rivons me kaps oksik poni panemöl poldik. Hiyunans: cämaregistarans, sekretans proviniguverik e cämiks < vemo lunüpo zispatoms; ab hibäldans: cämaregistarans, titula⸗ e kurakonsälals < gretadilo bliboms lomo, u bi dutoms lü menagrup ematölanas, u bi pro oms vemo gudiko mökofs zibis jikvisinans ä ji⸗Deutänans domü oms lödöls. Is okanols küpön hibäldanis cädik ut, hikels so graviko ed äjonülölo nobäli so küpädiki äzispatoms tü düp telid ve lesüt di ‚Nevskij’. Oloegols leigoso vifagolön omis, äsä cämaregistarans yunik, demü disein ad lülogedön disi hätil läda fagao pulogöla, pö jikel lips bigik e cügs labü redatäinin pejüdöl so plitons spatanis mödik, e vemiküno selidöpanis, limanis kompenanefa, tedanis ai in leguns ma maget Deutänik spatölis fomü menamödot voik e kösömo kipölo odis len brads.

„Stopö!” leliötan: ‚Pirogov’^[10] < ävokädom ün tim at, itirülölo hiyunani ko ok äkegolöli lenlabü trelülagun e mäned. „Elogol-li?”

„Elogob, jiat binof milagiko jönik, lölöfiko äsvo jiel ‚Bianca’ di ‚Perugino’^[11]. ”

„Ab dö kif üfo spikol-li?”

„Dö of, dö jiut, kel labof heremi dofik. Zuo logis kion labof! Godö! logis kion! e topam onas, e zülogot, e fremäd logodalienas: valikos binon milagik!”

„Ob espikob ole dö jiblonan, kel äbeigolof pos jiet in lüod et. Kikodo üfo no sökol-li jiuti dofaherik, if sovemo elöfilol ofi?”

„O! lio daloböv-la!” hiyunan lenlabü trelülagun ävokädom iredikölo. „Äsif dutof-la lü jiutans, kels spatofs soaro in lesüt di ‚Nevskij’; jiatan luveratiküno binof läd noubik gredäta vemo löpika,” äfovom iseifölo, „igo mäned teik love of suämon-la ruabis jöldeg!”

„Stupädan kion!” ‚Pirogov’ ävokädom, posä mekädo ijoikom omi äl flan ut, kö mäned vielik ofa äfänädon. „Gololöd! o lusifädöfan! ud odagetol nosi! ed ob osögolob jiblonani.”

Flenädans bofik äseagoloms äl lüods difik.

„Sevobs gudiko, kifiks ols valik binols,” el Pirogov ätikom ninälo ko smilil okplidik ed okkonfidik; äsüadom, das jijönan nonik ädabinof, jikel öfägof-la ad sufidön ta om.

Hiyunan lenlabü trelülagun e mäned me stepam plafik e dredälik äprimom ad golön lü flan ut, kö mäned vielik äfänädon fago: nu ästralöl as genid fomü nidül klilik pö nilikam pianik lü lit sütalampada, täno sunädo änelogädiköl in dag pö fagikam de ot. Lad omik äpebon e nenvilädo ävifükumom stepami oka. No äkünom igo ad tikön dö utos, das ögetom-la gitodi alseimik ad küpäl jijönana fago ävifagolöla mo, e nog neplu äkünom ad lecedön tikodi bapälik ut, keli leliötan: ‚Pirogov’ < ilüjonilom lü om, däloviki; ab te ävilom logön domi, küpön, kitopo älabof lödi oka jijafäb keinik at, jikel ijinof donioflitön sülao ebo sui lesüt di ‚Nevskij’ e ba ömoflitof-la lü top nesevädik seimik. Äjutom so vifiko, das laidiko ädejoikom de pärunaveg sölis süenöfik labü cügabalibs gedaherik. Hiyunan at ädutom lü sogät ut, kel binälo äbinon din vemo bisarik in län obas ed ön mafäd leigik äduton lü zifanef ela ‚Peterburg’, äsä pösod puböl lo obs drimo pö slipatim ädutonöv lü vol jenöfik. Sogät seledik at binon vemo nekomunik in zif ut, kö valans u binons calans, u tedans, u Deutänans ä febodans. Atan äbinom pänan. Din at binon bisarik, vo-li? Pänan di ‚Peterburg’! Pänan in topäd nifa, pänan in län Suomiyänanas, kö valikos binon luimik, smudik, kamik, paelik, gedik, fogik. Pänans at leno sümoms ad pänans Litaliyänik, efe pleidiks, fäkädäliks, äs Litaliyän lölik e sil ona; tapladü etos, atans gretadilo fomoms pöpi gudälik ä sofäliki, alan kela binom plafik, nenkudik, lekani okik neflagiäliko löföl, tiedi drinöl kobü flenädans tel oka in cem smalik, mükiko spikotöl dö yegäd palöföl oka e nezesüdikosi lölöfiko nedemöl. Kösömo ekoedom kömön lä ok jibäldani pöfik seimik ed emütom ofi ad seadön dü düps plunätöfo mäls, dat kanom loveükön sui linumastof logodanotodoti miserabik ä nenfäkiki ofa. Magom pärspäkti ko cem okik, pö kelos jod lekanik valasotik süikon: güpamagots namas e futas evedöls kafaköliks demü tim mödik e püf; skafäds pebreiköl; palät edofalöl ko donadil löpo; flenädan gitari bepläyöl; völs dub kölins pemiotöls, ko fenät pemaifüköl da kel semikna palogons el Neva paelik e päskarans pöfik in jits redik. Pö pänans somik ti ai len vobots valik palogon kolorit gedilik ä trubik: stäpedot nekvänedovik nolüdäna. Pö etos valik letöbidoms ad mekön voboti okas ön juit veratik. Suvo ninälo kipedoms täleni veratik, kel — stipä lut flifik Litaliyäna balna ulebladilonöv lü oms — bo odafomikonöv ön mod so libik, stäänik e nidik, äsä plan, keli fino edeblinoy se cem plödio ini lut flifik. Valemo binoms vemo plafiks; logam dekota stelafomik e peoläta bigik stadükon omis ini kofud so vemik, das nenviliko läsükoms suämi pro jafots okas. Löfiloms semikna ad bitön äs dändin, ab dändinam at ai logoton tefü oms tutaädiko e boso sümedon nägedot. Lä oms semikna kanoy küpön trelülaguni legudik e mänedi pemiotöl, jiläti veluvik jerik e leguni me kölins lölo pestenöli. Ön mod leigosoik, äsä su länodamagod omas semikna kanoy küpön neüfi pemagöl ön jästäd pegüüköl ko kap dono, jikeli, no ituvölo pladi votik, soman äskätom su pödod neklinik jafädota büikum okik, seimna fa om ko juit pipänöla. Neföro lülogom olis nemediko lü logs; ifi ga lülogom, täno boso disipiko ä nefümiko; no logedom olis dudraniko me loged haukasümik küpedana u me loged falokasümik kavidafizira. So jenos sekü kod ut, das leigüpo e logom lienädis olsik, e lienädis güpamagota seimik: ‚Hercules’ < in cem omik stanöla, u tikologädon pö om pänot lönik omik, keli nog desinom ad jafädön. Kodü atos suvo gespikom nenyumediko, semikna nepötatimo, e yegäds in tikäl omik pemiköls nog plu vemükons plafi oma. Lü sot at hiyunan fa ob pebepenöl ädutom, sevabo hipänan: ‚Piskarjov’, äbinöl plafik ä sofälik, ab ninälü lan okik äkepolöl binädis fäkädäla, kels pö fädapöt äblümons ad vedön ledesiri daladöfik, äsä spags ad flam cenöls. Ön dredäl klänädik äspidom ad sökön yegädi küpäla okik, omi sovemo ibluvüköli ed äjinom stunön dö mäpüd oka it. Jafäb nesevädik fa kel sovemo pitirädons logs, tiks e senäls oma, sunädo ägüflekon kapi oka ed älogedon omi. Godö! kio godöfiks lienäds binons! Hers jönik äsvo gaat älovelagons sus flom mu plitülik ko nied tio äbleinüköl. Äkrugülons (o herakrugüls milagik at!) e dil onas, ädoniofalölo disaü hätil, äkontagon cügi, pö kel bosilo pälogon logodared flifädik fiböfik äsüiköl sekü soarakold. Mud äsva pifärmükon-la fa mödot drimamagotas mu plitülikas vebölas. Utos valik, kelos reton de memots tefü cilüp, kelos labükon me drimam e spiret taköl pö glügalampadil litöl: utos valik, äsä äjinos, pikoboyümon, pikobotanon ed isüikon pö mud benöfik ofa. Älogedof hieli Piskarjov, e pö loged at ladäl omik ädredälon; älogedof seväriko, senäl sidina äsüikon pö logod ofik kodü logam pogola so mäpüdika; ye su logod jönik at igo zun äbinon löfidik. Bi pibemastikom fa jemäl e plaf, ästopom ko logs donio pilüodüköls; ab lio ömögosöv-li ad perön dabinani godälik at ed igo no ad seivön saludöpi ut, kö idoniokömon ad lotön? Tikods somik ädavedons pö tikäl hidrimana yunik, ed äsludikom ad bleibön pogolön. Ab — dat no öleadom küpön atosi — äfagikom ön fagot gretik, nenglifiko äzilogom valaflanio ed älelogom selagaplatädis, do vüo no äneküpom stepi igo bali jinesevädana. Beigolans äprimons ad beijutedön nesuvikumo, süt ävedon stilikum; jijönan ägülogof, ed äjinos lü om, äsif smilil tio nelogamovik brefüpo äsüikon pö lips ofik. Ädremom me koap lölik e no äkünom ad kredön logis oka it. Nö! jenöfo sütalampad medü lit cütidöl oka ekoedon pubön sümädoti smilila su logod ofik; nö! jenöfo drims lönik oka fopülükons omi. Ab natemam ävemikon in blöt omik, bu valikos in om fäkäd nefümik äprimon ad pasenälön, siens valik oma päjapükons, e valikos pö logam omik äsva pätegon-la fa fog seimik. Äsä äsenom, pärunaveg äjuton dis futs oma, bökavabs ko jevods ärönöl äjinons blebön nenmufiks, pon älunikumon ed äbrekon topü bobot oka, dom ästanon ko nuf okik dono, buig poldik äfalon kos on, e halebard galädana kobü vödem goldakölik selagaplatäda e jim pimagöl änidülon, äsä äjinos, ebo su logaher oma. Ed utosi valik te loged bal ikodon, te flek bal kapila löfidik. Nosi votik lilölo, logölo, küpölo, ärönom sökölo po futanüpedots fiböfik futilas jönik, zuo om it ästeifom ad läsükön spidöfi stepama okik misuro bai ladapebam äviföla. Dotäl semikna äglepädon omi (va logodanotodot ofik sio ibinon-li so böniälik?) ed ettimo ästopom ünü minut bal, ab ladapebam, näm netadunovik e dredäl pö siens valik ämofons omi föfio. Igo no äküpom, vio dom folteadik süpo äprimon ad süstegön fo om, keds valik fol fenätas me lampadaflam älitöls leigüpo äkosstralons äs logs omi, e balutastutöm lä nügolöp ätapladon joki ferik oka ta om. Äloegom jutön jinesevädani ve tridem, gülogön, pladön doati sui lips ofik e vinegön ad sökön po of. Kiens omik ädremons; senäls, tikods äbinons fäkädiko leflamiks; fred lekläravifiko äsvo me lekläratipot nesufoviko äreifon ladäli omik. Nö! atos ya fümo no binon drim! Godö! fred ön mafäd kiomödik binon dü timül bal at! lif kio magifik binon dü minuts tel at!

Ab atos valik va no äjenon-li as drimamagod? Jiutan, tä loged sülik bal jikela öbinomöv vilöfik ad degivön lifi oka, mögi ad nilikön lü lödöp jikela ya älecedom beati nesagovik, jiutan vo äbinof-li nu so böniälik e demafulik kol om? Äjutom löpio ve tridem. Älabom tikodi taledik nonik; no pästigädom fa daladöf ledesira taledik, nö! tü minut at äbinom klinik e nensinik, äs hiyunan virgik nog äjonülöl neodi nefümik lanöfik lelöfa. Ed utos, kelos äsüükonöv pö lesinan desinis mäpüdik — otos güo nog vemikumo äsublimükon onis. Konfid ut, keli dabinan fibik jönik ijonülof ome, konfid ut ibligon ome lepromi stöna lesiörälik, lepromi ad ledunön slafäliko büdis valik ofik. Ävipom te utosi, das büds at öbinonsös mögiküno fikuliks e nedunoviks, dat ökanom ko töbid vemikum tefü näm okik jutedön ad öbemastikön fikulotis. No ädotom, das jenot seimik klänik e leigüpo veütik imüton jinesevädani ad lükonfidön oki ome; das ome ba öflagoy-la dünotis gianagretik, e ya äsenälom ninälü ok nämi e fümäli ad val.

Du tridem äkrugikon spiralafomiko, drims vifik omik id ädaglofon äs spiral muföl. „Gololöd prüdiko!” vög ätonon äsvo hap ed äfulükon ninäli lölik oma me fäkam nulik. In geil dagik teada folid jinesevädan änokof ta yan; ämaifikon, ed änükömons kobo. Vom ko logot saido plitik äkosgolof onis, älabölo kandeli in nam okik, ab so bisariko e mäpüdiko älülogedof eli Piskarjov, das nenviliko älüodükom logis oka donio. Änükömons ini cem. Mageds vomik kil in spadüls difik pälogons fa om. Jibalan äseaseitof foi ok kadis; jivotikan äseadof len pianod ed äpläyof me doats tel sümikosi döföfik seimik tefü Polänüm vönädik; jikilidan äseadof fo lok, äköbölo me köb heremi lunik oka, e leno ädesinof ad ropön klüni oka pö nüköm pösoda nesevädik. Neleod neplitik seimik, kel äkanon komädön te in cem penekälöl hiselibana, ädareigon valöpo. Möbs vemo gudiks pitegons me püf; raänid äbeseiton me spuled okik mulüri labü plastot; da yan bosilo no pifärmüköl cema votik but labü huk änidülon e simäd plädik dünädaleigeda äredon; vög laodik manik e smil vomik ätonons, äjonülölo nenmüti verik.

Godö! ini top kion ikömom! Primo no ävilom kredön atosi ed äprimom ad lülogetön küpälikumo yegis me kels cem äfulöl; ab völs me nos pikövädöls e fenäts nen körtens ädajonons fabini voik domaläda kälöl; logods lifovorik jafäbas miserabik at, balan jikelas äseidof oki tio nemediko fo nud omik e so nenfäkiko älelogof omi, äsvo steni su klot votikana: atos valik äsüadükon omi, das inükömom ini lasilöp legagik ut, kö itopikon lesinalif miserabik piprodöl dub kulivükam jinik e menag jeikik cifazifa. Lasilöp ut, kö men saludiviodölo edädükon ed elukofon valikosi klinik e saludiki lifi jönüköli, kö vom: jijönan at vola, somitamapün jafa < evedof dabinan seimik bisarik ä dodik, kö esädalabof ko ladälaklin okik vomöfikosi valik e naudodiko edütof oke dunedis e mäpüdikosi mana e ya estopedof ad binön dabinan büäto fibik, büäto jönik e so de obs distöl. El Piskarjov älelogom ofi me logs stunik de fut jü kap, äsif ävilom-la nogna gevön oke fümi, va äbinof jiutan, kel so ibemagivof ed imodugof omi in lesüt di ‚Nevskij’. Ab ästanof fo om, binölo leigoso plitülik; herem ofik äbinon leigoso jönik; logs ofik äbleibons jinön süliks. Äbinof mayulöfik; älabof bäldoti te yelas degvel; äbinos küpidik, das nog bü brefüp nepued jeikik ireifof ofi; no nog äplöpon ad votükön cügis ofik, äbinons flifädiks e nevemo pilelogädükons fa logodared keinik; äbinof jönik.

Ästanom nemufiko fo of e ya äblümom ad öleläbikön so kredäliko, äsä ileläbikom büikumo. Ab jijönan änaütof oki demü seil so lunüpik ed äsmililof notodiko, älogedölo nemediko lü logs oma. Ab smilil at äjonülon mäpüdi seimik miserabik; äbinon so bisarik e leigoso älönedon lä logod ofa, äsä logodanotodot relöfik älönedon-la lä logod neplitik remädigetana u lekalabuk lä poedan. Ädremälom sekü lenaud. Ämaifükof mudi löfidik oka ed äprimof ad sagön bosi, ab atos valik äbinon so stupik, so lukomunik… Äsif kobü pued i täläkt lüvon meni. Ya ävilom lilön nosi. Ibinom vemo smilöfik e balugälik äs cil. Plas äfrutidom böniäli somik, plas äfredikom dö mög ut, dö kel nendoto votikan alik äfredikomöv pla om pö pöt ot, äjutedom me näm lölik lögas okik, äs kapreol, ed äserönom ini süt.

Posä ileadom kodü neläb doniolagön kapi e namis oka, äseadom in cem okik, äs pöfan pärlati jerabikün ituvöl e sunädo ileadöl falön oni ini mel. „Jijönan kiof! lienäds godöfik kion! E kiöpo-li üfo? In top kion!…” Te atosi valik äfägom ad sagön.

Dido pid pö jenet votik nonik sovemo bemastikon obis, äsä pö logam jöna ya boso perübüköla dub vobed säsüdöfüköl lesinalifa. Binosöv sufidovik, if nejön payümonöv ko lesin, an jön, jön molädik… te ko pued e südaklin baliks payümäton in tikods obsik. Jijönan eli Piskarjov sovemo ibemagivöl jenöfo äbinof dabinäd milagik ä plödakösömik. Blib ofa in sogäl nestümabik at nog plu äjinon binön plödakösömik. Lienäds valik ofik äbinons so benofomiks, notod logoda jönik ofik löliko älabon malis nobäla so vemika, das ön mod vero nonik ämögos-la ad tikön, das lesin ätädon ofi, äsvo dabinäd seimik, kel imaifükonöv sus of kluvi labü krals jeikik oka. Övedoföv pro himatan daladöfik süm pärlata susdigik, vola lölik, parada lölik, liegota lölik; in famülasogod neküpovik pro votikans ösümedoföv stel jönik takik, e me muf bal muda jönik oka ögivoföv büdis plitik. Övedoföv digidäb godöfik in lecem menagik, su baged klilik, pö nidül kandelas, pö dalestüm nenspikamik menamödota binü lestimans foi futs ofik üprostärnöls; ab vi! dub vil jeikik seimik milanana hölik desiröl ad distukön benöfi lifa, äsva ko smil laodik pijedof-la ini gufur milanana at.

Äbinölo ninälo fulik me pid doliko nesufovik, äseadom fo kandel ko sumbud blägio ifefilöl. Ya sis lunüp zeneit ipaseton, tümaklok äleadon tonön flapatonis pötü düpalaf bü fol, ed äseadom nemufiko e nen slip, e nen gal jäfedik. Slipül, ifrutidölo nemufi omik, ya ga äprimon pianiko ad bemastikön omi, ya cem äprimon ad nelogädikön, te kandelalit ädudränon drimis omi äbemekädölis, ven nokam süpik len yan äkoedon dremikön e sevälöfikön omi. Yan ämaifikon, e hidünan in livred lüxüödik änügolom. Laban livreda lüxüödik neföro ivisitom cemi soalöfik oma, zuo ün tim so nekösömik… Äbluvom ed ön nuläl nesufädik älülogedom livredani ilügolöl.

„Jicädan ut,” livredan äsagom ko bieg leplütik, „lä jikel ebinor so löföfik ad äkomön bü düps anik tefü attim, ebüedof vüdön ori lü ok ed ekoedof lüvegön bökavabi pro or.”

El Piskarjov ästanom ön stun nenspikamik: „Lіö! El „bökavabi”! dünan lenlabü livred… Nö! pö jenet at vo pöl seimik dabinon…”

„Lilolös! o söl flenöfik!” äsagom plafiko, „bo ebinol löföfik ad nükömön ini top neverätik. Jicädan nendoto elesedof oli ad oramenön eki votik, ab no obi.”

„Nö! o cädasöl! no epölob. Or üfo ebinor-li löföfik ad dugädön futo jicädani jü dom, kel topon len süt: ‚Litejnaja’, sevabo jü cem in tead folid?”

„Ob.”

„Benö! täno kömorös vifikumo! jicädan zesüdiko vilof logön ori e begof ore ad ga okömön sunädo lü of lomio.”

El Piskarjov ädoniorönom ve tridem. Pö yad bökavab vo äbinon. Äseidom oki ini on, yanils äfäijutedons ko ton, stons pavota äprimons ad noidülön donü luibs e safs — e pärspäkt pilitüköl domas labü selagaplatäds klilik äprimon ad jutön bei bökavabafenäts. ‚Piskarjov’ äletikom dü vegam lölik e no äsuemom, vio öplöpomöv ad plänön ventüri at. Lönadom, bökavab, dünan lenlabü livred lüxüödik: atosi valik ön mod nonik äkanom baiädükön ko cem pö tead folid, fenäts püfik e lutinapianod.

Bökavab ästopon fo nügolöp kliliko pälitüköl, e leigüpo mödikos: ked bökavabas, spikam bökanas, fenäts kliliko älitöls e tonods musiga < ibluvükon omi. Hidünan in livred lüxüödik äyufom omi pö nexän se bökavab e dalestümiko ädugom lü föfacem ko kölüms maboinik, ko yanan me goldastof bundano pideköl, ko tegamäneds e plädamäneds äseatöls pemiko, ko litemakron litik.

Tridem veböl ko stutöms nidöl, tridem me benosmelots piprägenöl, vifiko älöpikon. Ya äbinom su on, ya äxänom lü lecem balid, kö ädredikom e pos step balid ägestepom sekü menamödot tu gretik. Distöf plödakösömik lemu ibluvükon omi; äjinos lü om, das milanan seimik ibrekoton-la voli lölik ad dileds difik mödik ed imigon-la kobio nensiämo, nendesino diledis valik at. Val äbinon pö om sublimik: vomajots nidülöl e trelülaguns blägik, litemakrons, lampads, gaods dulogamovik fänädöl, tanods teeriko sleniks e lebäf bigik süstegöl pödü balutastutöm löpayala magifik. Me naed bal ilogom so mödikis stümabikis bäldanis e tio bäldanis ko dekots stelafomik len trelülaguns, lädis, ön mod so leitik, pleidik e keinik ästepölis su baged ud äseadölis kedo, ilelilom vödis so mödikis Fransäna⸗ e Linglänapükikis, zuo hiyunans lenlabü trelülaguns blägik äjonüloms nobäli so lölöfiki, ko digöf somik äspikoms ed äseiloms, so no äsevoms ad sagön bosi nepötöfik, so graviko äcogedoms, so dalestümiko äsmililoms, äkelabons cügabalibis so süperikis, so skiliko äplöpoms ad dajonön namis legudik, leodükölo kravati, läds äbinofs so lutasümiko leitiks, so fuliks me okplid lölöfik e lejuit, so löfidiko älüodükofs logis okas äl glun, das… ab ya logot sufodik teik ela Piskarjov, ön dredäl len kölüm istutöla, äjonülon, das lölöfiko äkofudikom. Ün tim at menamödot äzüon grupi danüdölanas. Äjutons, e pävoulons fa prodot dulogamovik ela ‚Paris’, älenlabölo klotis äsvo pivivölis binü lut it; nekäliko äkontagükons lögilis nidülöl ko baged, e plu äbinons teerasümiks, kas if leno äkontagikonsöv ko ot. Ye jibalan bevü ons piklotof ön mod gudikün, lüxüödikün e magifikün leigodü valikans. Benöf nebepenovik kodü güt mu feinik ilogädikon in klotem e dekadins valiks ofa, e pö etos valik ijinof leno bejäfön yümi klotas, äsva benöf isüikon-la nenvilädiko, efe nendesino. E älülogof e no älülogof menamödoti izüöl lüloganas, logahers jönik lunik ofa ädonikons lindifiko, e nied nidik logoda ofik ön mod nog tulitikum älelogädon, ven jad fiböfik ilovejadon pö blegükam kapa flomi löfidik ofa.

El Piskarjov ägevom töbidi lölik oka ad ökoedön seaikön menamödoti ed ölelogön ofi; ab — ad fav omik mu gretikün — kap seimik gianagretik labü herem dofik fridik laidiko äkomädon ta logamalien lü of; zuo menamödot so ipedon omi, das no äkünom ad föfiodranön, no äkünom ad gügolön, ädredälölo ad öjoikön ön mod seimik klänakonsälali seimik. Ab fino iplöpom ad dranön föfio ed älogedom lü klotem okik, bi ävilom ad leodükön gidöfiko oni. O Jafal sülik! kios atos binon! Älenlabom leguni, zuo löliko me kölins pimiotöli; ispidölo ad vabön, igo iglömom ad votaklotön oki me klot gidöfik. Löliko — de fut jü lils — äjemaredikom ed idonikölo kapi oka ävilom moikön dufalölo disi glun, ab top vero nonik ädabinonöv ad „dufalön” usio, bi leskvairs in klotems nidülöl ikoboyumükoms okis pödü om fomü völ voik. Ya ävilom binön ön fagot mögiküno gretik de jijönan labü flom e logahers jöniks. Ön dred älöpiolüodükom logis oka ad seivön, va älülogedof-la omi — Godö! Stanof fo om… Ab kis atos binon-li? kis atos binon-li? „Atan binof of!” ävokädom tio ma näm lölik vöga okik. Jenöfo atan äbinof of: ebo jiutan, jikeli ikolkömom in lesüt di ‚Nevskij’ e jikeli idugädom lü lödöp ofik.

Vüo älöpükof logaheris oka ed älogedof valanis me loged klilik oka. „Ag! ag! ag! kio löfidik binof!…”: te äfägom ad sagön osi ko natemam istoböl. Äzilogof zü ok sogodi lölik utanas, kels ädejoikölo odis ädesirons ad ötirädön küpäli ofik lü oks, ab ön fen seimik e neküpäl suno ädeflekof logis oka ed älülogof rezipiko logis ela Piskarjov. Ö! sülalejuit kion! parad voik kion! gevolös nämi! o Jafal! ad dulifädön atosi! lif no ofägonöv ad ninükön ini ok paradi somik, kel odädükon ed omoükon lani menik! Ävinegof, ab no me nam, ni me kap biegöl — nö! Dub logs nämädik ofik vineg at pinotodon as notodot so fiböfik ä neküpovik, das nek äkanon-la küpön oni, ab om äküpom, äsuemom oni. Danüd ädulon lunüpo; musig ifiböfiköl äjinon lölöfiko guirön e takikön, e täno dönu ävemikon leliviko, äleyälon ed ätonädon; finö! — ifinos. Äseidof oki, blöt ofik ämufon pö natemam dis voal slenik gaoda; nam ofik (Godö! nam kio milagiko jönik!) vifiko ädonikon sui kiens, ägleipon pedölo dis ok kloti lutasümik ofik, e klot dis on äjinon primön ad fulikön me musig, e violät feinik ona plu älelogädükon niedi klilik nama jönik at. Öplöposös te ad kontagön oni (e nos özesüdonöv zu atos!). Vipis nonik votik! — ats valik äbinons mäpüdiks… Ästanom len of pödü stul ofik, zuo ni äkünom ad spikön, ni äkünom ad natemön.

„Äsenälol-li naüti?” äsagof, „id enaütob obi. Küpob, das hetol obi…” äläsagof, älüodükölo donio logaheris lunik oka.

„Liö! va mögos-la ad hetön oli! Pö ob-li? Ob…” — atosi ‚Piskarjov’ lölöfiko ikofudiköl ya äblümom ad ösagön e bo ösagomöv lemödoti vödas mu vemo nenyumedikas, ab tü tim ebo et kurasöl^[12] äläkömom ko küpets sagatik ä plitiks, ko töp jönik pikrugülüköl su kap. Ön mod vemo plitöfik äleadom logädön kedi tutas vemo legudikas e me coged alik okik japäliko ädolom ladäli omik. Seiman votikanas fino älüikon — ad läb — lü kurasöl ko säk seimik.

„Kio nesufidovik atos binon!” äspikof, posä ilöpiolüodükof logis sülik oka äl om. „Oseidob obi pö finot votik lecema; okömolöd usio!”

Äplöpof ad sleafön bevü mens menamödota ed ämoikof. Äbitölo äs lienetan, ädejoikom valaflanio menamödoti e vifo äreafom usio.

Ekö! jiatan äbinof ebo of! Äseadof äs jizar, äbinölo gudikün de valans, jönikün de valans, ed ätuvof omi me logs oka.

„Binol is,” äsagof nelaodiko. „Sagobös ole osi notodälo: dinäds kolköma obsik bo ejinons pö ol binön bisariks. Va jenöfo cedol-li, das kanob dutön lü sogät nestümabik dabinanas ut, bevü kels ekolkömol obi? Dunots obik jinons lü ol bisariks, ab osäklänädob kläni lo ol; obinol-li kanik,” äsagof, du älülogetof dudraniko logis omik me uts oka it, „ad oträtön neföro oni?”

„Ag! obinob! obinob! obinob!…”

Ab ün tim et himen saidiko tibäldik äläkömom, äprimom ad spikön ko of me pük seimik nesuemovik pro ‚Piskarjov’ ed ägivom ofe nami oka. Älülogedof eli Piskarjov me loged lebegöl ed ävinegof omi ad blibön pö top ot ed ad stebedön gekömi ofa, ab ön glepäd nesufäda no äfägom ad fölön büdis alik igo de mud ofik. Ädegolom ad sökön ofi; ab menamödot äkoedon ditön onis de od. No plu älogom kloti sürenaflorakölik; fäkädiko älovegolom de cem bal ini votik e nenmiseriko äjoikom valikanis äkosgolöl, ab in cems valik te cädans äseadoms me kadapled: ‚whist’ < äjäföls ed ini stad lestilik äreaföls. In gul ömik cema himens tibäldik anik äfeitoms dö buäd calama militik bu ut sifädik, in gul votik himens lenlabü trelülaguns legudik viföfiko änotodoms blametis nenstabik tefü vobods mödatoumik poedana vobiälik. ‚Piskarjov’ äsenom, das himen tibäldik ömik ko logot süenöfik igleipom omi len knop trelülaguna ed älofädom ad cödot omik küpeti lönik seimik vemo gidetiki, ab grobiko ädejoikom tibäldikani at, igo ineküpölo, das atan älabom len särvig dek⸗oti saidiko veütiki. Ilovevifagolom ini cem votik — us id äfabinof. Ini ut kilid — leigoso äfabinof. „Kiöpo üfo binof-li? dajonolsöd obe ofi! o! no kanob bleibön lifön nes logedön ofi! vilob dalilön utosi, kelosi ävilof nunön,” ab suk lunüpik omik äbinon nensekik. Ön stad nentakedik, fenik äblotikom in gul ed älogedom menamödoti; ab logs itutöbidöl oma äprimons ad koedön logädön vali pö om ma logot boso nofümik. Fino völs cema omik äprimons ad logädikön kleiliko pö om. Älöpiolüodükom logis oka; fo om ätopon kandelikipian ko fil dibo ninü on tio ikväniköl; kandel löliko ismeton; pin pispilon su tab omik.

Klu jenöfo pö atos islipom! Godö! drimamagod kion! E pro kis änedom-li galikön? kikodo no älaislipomöv-la nog dü minut bal; bo dönu idajonof-la oki! Lit favüköl fomü svietil neplitik nenämöfik äsvo älogedon-la da fenäts omik. Cem stadon ön neleod so gedik, so trubik… O! kio naudodik jenöf binon! Lio pluonöv-li leigodü drim? Luvifo äsäklotom oki ed ägolom bedio, ivilupölo oki me teged; ävilom geblinön dü timül drimamagodi imoiköl. Drimamagod dido no äzogon ad süikon pö om, ab äjonon ome leno utosi, kelosi ävilomöv logön: nü leliötan: ‚Pirogov’ < ko pip ädajonon oki, tän galedan lekananivera, nü tatakonsälal dunik, tän kap ji⸗Suomiyänana, jikeli seimna ipöträtom, e somikos nesiämik.

Jüi zedel äbleibom seatön in bed steifölo ad slipikön; ab of no ädajonof oki. Pu dü minut bal öjonofös lienädis jönik oka, pu dü minut bal stepam nevemik ofa ötononös, pu brad ofik: nüdik, klilik äs nif belasömitas löpü lefogs < brefüpilo öpubonös fo om!

Inoädölo vali, iglömölo vali, äseadom ko logot daleglifiköl ä nenspelik, zuo äbinom tikodafulik te tefü drimamagod. No älabom vipi ad jäfön me bos; logs omik nen demäd alseimik, nen lifäl alseimik älogons da fenät ätopöl äl yad, kö vatiblinan neklinöfik ägifom vati pö lut äflodöli e vög ad ut hikapara äsümöl lutedana änoidülon: „klotemi vorik selön”. Aldelikos e jenöfikos plödakösömiko änepliton lilami omik. So äbleibom seadön ebo jü soar ed ön ledesir äjutedom sui bed. Lunüpo äkomipom ta nenslip, fino äbemastikom oni. Dönu drimamagod seimik binon: drimamagod seimik nespiritik ä gagik. „O God! jonülolös benädiäli vemikum! pu dü minut, pu dü minut bal dajonolös ofi!” Dönu ästebedom soari, dönu äslipikom, dönu drimo pälogom calan seimik, kel leigüpo ed äbinom calan, e basun; o! kio nesufovik atos binon! Fino of edajonof oki! ekö! kapil e herakrugüls ofa… logedof… O! ünü tim kio brefüpik! Dönu binos fogik, dönu drimamagod nensiämik seimik süikon.

Logam drimamagodas fino ävedon lifamod oma, e sis tim at lifaveg lölik oma ägeton lüodi bisarik, sevabo ämögosöv ad sagön, das äslipom galölo ed ägalom slipölo. If ek äloegonöv seadön omi nenspikamiko fo tab vagik u golön ve süt, tän bo äpölacedonöv omi munamalädani ud utani, kel pimalädükon fa drineds muspitik; loged omik leno äjonülon notodoti seimasotik, disip lönanatälik fino ädafomikon e nämädiko äkoedon moikön su logod omik fäkis valik, muifis valik. Äliföfikom te pö neitikam.

Stad somik ädämükon lifanämis omik, e tom mu jeikikün äbinon pö om utos, das fino slip äprimon ad moikön lölöfiko pö om. Ävilölo kipedön liegoti balik okik at, ägebom medis valik ad nätükön oni. Älilom, das med ad dönugetön slipi äbinon; pro atos te önedoy nüsumön mäkunatinturi. Ab kiöpo ökanom-li dagetön mäkuni at? Äreafom ad memön hi⸗Pärsänani ömik äkiböl selidöpi särvigastofädas, kelan ti ai ven äkolkömomöv omi, äbegom ad pänön pro ok jijönani. Äsludikom ad degolön lü om, äbüocedölo, das nendoto älabom mäkuni at. Hi⸗Pärsänan ägetedom omi äseadölo su lesöf ed ipladölo krodio lögis dis ok.

„Pro kis neodol-li mäkuni?” äsäkom ome.

‚Piskarjov’ äkonom ome dabini nenslipa okik.

„Gudö! ogivob ole bosi mäkuna, ye ol opänolöd pro ob jijönani! Sodas jijönan obinofös legudik! sodas logabobs obinonsös blägiks e logs obinonsös gretiks äs learafluks; e sodas ob it oseatobös su pänot nilü of ed osmökobös pipi! lelilol-li? sodas obinofös legudik! sodas obinofös jijönan!”

‚Piskarjov’ äpromom vali. Hi⸗Pärsänan ünü minut ädegolom ed ägekömom ko bälunül dub flumot dagik pifulüköl, spalo ädegifom dili ninäda stöma ini bälunül votik ed ägivom ele Piskarjov ko büdül ad önüsumön tofis no plu velis ninü vat. Desiro ägleipom bälunüli susdigik at, keli no ödegivomöv tä goldotakum, e jutedo ärönom lomio.

Ikömölo lomio, änügifom tofis anik ini vär labü vat e posä inüslugom osi, äleadom falön oki ad slipön.

Godö! o fred kion! Of! of dönu epubof! Ab atna labof logoti lölöfiko votiki. O! kio gudiko seadof nilü fenät farmadomila litafulik! Klotem ofik jonülon balugi somik, yufü kel te tikod poedana panotodon. Herem pö kap ofik… O Jafal! kio balugik herod at binon e kio lönedon lä of! Särvigastofädil brefik bosilo pezüükon su särvigil lunedik ofa; valikos pö of binon mükik, valikos pö of jonülon güti klänöfik ä neplänoviki. Kio plitülik golamod lekeinik ofa binon! Ön mod kio musigik noid stepama ofik e klota vemo balugika muföla tonon! Kio löfidik brad ofik binon, kel pepedon fa rietalin labü hers^[13]! Spikof ome ko dren pö logs: „No ludigidolöd obi! leno binob ut, keli lecedol obi. Logedolöd obi! logedolöd küpälikumo! e sagolöd: va binoböv-li fägöfik pro utos, dö kelos tikol?” — „O! nö! nö! pö utan, kel mäpüdonöv ad tikön so, pö utan ojenonös…” Ab ägalikom ön stad fäkik, tomik, ko drens pö logs okik. „Binosös gudikum, if leno dabinolöv! no lifolöv in vol, ab binolöv jafot pänana pespiretöl! No degoloböv de linumastof, laidüpo lülogedoböv oli e kidoböv oli. Lifoböv e natemoböv te gönü ol as drim jönikün, e pö jenet at läboböv. Leadoböv tenikön vipis jü votikos nonik. Vokoböv oli äs jelasilanan bü tim slipa e gala, e speloböv yufi ola, ven ebligidoböv ad magön bosi Godälik e saludiki. Ab nu… kio jeikik lif at binon! Lio frutos-li, das lifof? Va lif lienetana binonöv-li plitik pö röletans e flens oniks seimna oni älöföls? Godö! kios lif obsik binon: feit laidüpik vü drim e dabinikos!” Daduliko päjäfükom me tiks tio somiks. Äbetikom nosi votik, igo äfidom tio nosi e nesufädikom, ko daladöf dalelöfana ästebedom soari e drimamagodi pädesiröl… Besteif laidüpik me tiks otosa fino idageton dareigi so vemiki tefü dabin lölik e fomäl oma, das magälod pädesiröl äpubon pö om ti ün del alik, ai ön stad taädik lä ut jenöfik, bi tikods omik äbinons vero kliniks, äs tikods cila. Dub drimamagods at yegäd it onas ön mod seimik ävedon klinikum e sio äcenodon.

Nüsum mäkunatintura nog plu äkoedon letöbidön tikis omik, ed if seimna ek äbinom-la lelöfädik jü nivod löpikün fopa, ön mod lesüpik, jeikik, dädüköl, mäpetik, tän neläban et äbinom ebo om.

Bevü drimamagods valik bal äbinon cedü om fredikün valikas: vobacem omik itikologädon pö om; kiofredik äbinom, ön juit kion äseadom ko palät in nams okik! Of id äbinof ottopo. Ya äbinof jimatan omik. Äseadof nilü om, istutölo me kubitil löfidik oka ta bäkastutöm stula omik, ed älülogof voboti omik. Me logs nelifälik ä feniks ofa bundan lejuita pänotodon; valikos in cem omik äsümedon vo parad; äbinos so litik, so klinöfik. O Jafal! äbiegädof me kapil löfidik oka poloveo ta blöt omik… Nog neföro ilogom drimamagodi gudikün. Pos slipadrim at älöädom ön stad boso flifädik e läs disipik, äsä büikumo. In tikäl omik tikodaked bisarik äsüikon: „Ba,” so ätikom, „pekompenükof in lesinalif dub jenot fädik jeikik; ba dranäls lana ofik klienons ad lepid; ba of it vilof-la palelivükön de stad jeikik okik. E va sötosöv-li nenfäkiko leadön päridikön ofi, e zuo ün tim ut, kü te saidosöv ad yufön bosilo ofi, dat posavoföv de päridikam fifümik?” Tikodagol omik äfovon ad volfön jü dinäds nog fefikums. „Nek sevon obi,” äsagom ninälo oke it, „zuo seimans töbo nitedälons-la in dinäds obik, zuo ob it i no nitedälob in dinäds onas. If unotodof lepidi stedälik ed uvotükof lifamodi okik, täno omatikob ko of. Sötob matikön ko of e bo so obitoböv ön mod mödo gudikum, ka mödikans, kels matikoms ko jikonömans oksik e suvo igo ko jikanayans mu nestümabiks. Ab sublimadun obik obinon nendemädik e ba igo gretik. Ogeblinob voläde utani, kel vemiküno jönükoföv oni.”

Posä ipreparom disini so nensüeniki, äsenom, vio logod oka äjemaredikon; äläkömom lü lok ed om it ädredikom demü cügs kevöfik e pael logoda okik. Kälöfiko äprimom ad dekön oki me klots; vifo älavom oki, äluröbom smufedio heremi oka, äklotom oki me trelülagun nulik, jilät dändinik, viföfiko ämänedom oki ed äsegolom ini süt. Balna änatemom me lut flifik ed äsenälom ladälo flifädi, äsä men sauniköl, kel esludikonöv ad pödiogolön balidnaedo pos maläd lunüpik. Lad omik ädapebon, ven änilikom lü süt ut, pö kel futs omik ifabinons sis tim kolköma fätik.

Lunüpo äsukom domi; mem etna ijinon nejäfidön pö om. Telna äbegolom süti lölik e no äsevom, fo bumot kinik ästopomös. Bal valikas fino äjinon lü om binön sevädik. Spidiko älöpiorönom ve tridem, änokom len yan; yan ämaifikon, e kin üfo äkosgolon-li omi? Dialikan omik, magälod klänöfik omik, rigädasaman drimamagodas: jiut, gönü kel äbleibom lifön, so jeikiko, so doliko, so lejuitiko lifön. Pösodiko ästanof fo om; ädremilom ön fäkam; töbo äkanom bleibön stanön su futs oka sekü fib, piglepädölo fa leflitäl freda. Ästanof fo om ko logot leigoso jönik, do logs ofik äbinons slipöfiks äsvo pos slip brefobüik, do pael äsüikon püliko pö logod ofik no plu so flifädik, ab nog äbleibof binön jönik.

„O!” äluvokädof, äküpölo eli ‚Piskarjov’ ed äröbölo logis oka. (Ettimo ya äbinos düp: tel < poszedelo.) „Kikodo ettimo ederönol-li de obs?”

Lefeniko äseidom oki sui stul ed älülogedom ofi.

„Obo te änu egalikob; ilüvaiboy obi tü düp velid gödo. Äbinob ön stad lölöfiko brietik,” äläsagof ko smilil.

O! äbinosös gudikum, if äbinolöv müätik e löliko änelabolöv linegi, kas äsagol spikotis somik! Sunädo ädajonof ome, äsvo medü banorem, lifajenädi lölik oka. Ab too — to valikos — idamütölo oki, äsludikom ad steifülön, va meibs omik öflunons-la ofi. Ikuradikölo, äprimom ad plänön ofe me vögäd dremöl e leigüpo lefäkälik stadi jeikik ofa. Älelilof omi ko logot küpälik e ko senäl ut stuna, keli jonülobs pö logam bosa bisarik e no pespetöla. Älogedof, bosilo balna äsmililölo, jiflenädani okik in gul äseadöli, jikel, posä istopedof ad moükön heris de köb, id ädalilof küpälo predani nulik.

„Dido binob pöfik,” el Piskarjov fino äsagom pos meib lunüpik e tidälik, „ab oprimobs ad vobön; osteifobs turno, äsva mätölo ko od, ad gudükön lifi obsik. Nos binon plitikum, kas dagetön vali me vob lönik oka. Ovobob len pänots, olanälükol, oseadölo nilü ob, obi pö vobods obik, du ojäfol me nägavobods u me namavob votik, e no ostadobs in ditret tefü neodot seimik.”

„Liö!” äropof ko notod ludigida seimik spikami omik. „Binob ni jilavan, ni jinägan, leno sötob jäfön me vob.”

Godö! me vöds at lifamod lölik bapälik ä nestümabik pinotodon: lifamod ifulöl me nenkipäd e nosdun: dins ut, kels ai läbinons pö lesinalif.

„Omatikolöd ko ob!” jiflenädan ofik büikumo iseilöl in gul ävüspikof ko logot nenplafik. „If obinob jimatan olik, oseadob ma jästäd ebo somik!”

Pö atos ädajonof logodajästi fopik seimik su logod miserabik oka, me kelos äkoedof vemo smilön jijönani.

O! atos ya tuon sus valikos! binos nefägik ad besufodön atosi! Äjutedom plödio, isädalabölo senälis e tikodis. Äbinom ön stad pisätikälöl^[14]; nesiämiko, nen zeil, nosi älogölo, älilölo, äsenölo, äzigolom dü del lölik. Nek äkanon-la sevön, va äneitilifädom in lödöp seimik u no; te ün del fovik ma flun klienäla nentikik seimik änükömom ini löd okik, äbinölo paelik, älabölo logoti jeikik, heremi pisäleodüköl, malotis lieneta su logod. Änüfärmükom oki ini cem okik ed äletom usio neki, äflagom nosi. Dels fol ipasetons, e cem pifärmüköl oma no päsäfärmükon igo pu balna; vig fino ipaseton, e cem äbleibon palökofärmükön. Äjutedoy lü yan, äprimoy ad vokön omi, ab gespik nonik ädabinon; fino äsebreikoy yani ed ätuvoy funi nennatemik omik ko gug pidukötöl. Jeiföm bludik pos fal äseaton su glun. Ma jästäd spamöfik namas äl lüods difik pitenükölas e ma logot dredabiko pimifomöl ämögos ad kludön, das nam omik ibinon neskilik e das nog lunüpo äsenom tomi, büä lan sinik omik ilüvon koapi.

So ipäridikom as viktim daladöfa dalienetik el Piskarjov pidabik: pösod takedik, plafik, mükik, cilöfiko balugälik, ninälo äkepolöl binädi primik tälena, kel ba pos tim anik ödasevädikonöv veitiko e gloriko, äsvo spag kliliko ölöflamöl. Nek äbedrenon omi; nek pälogon nilü fun nenlifik omik, pläamü maged kösömik haratapoldana e zifasanan ko logodajäst lindifik. Sarki omik stiliko — igo nen rituls relik^[15] — äprimoy ad vaibön lü ‚Okhta’^[16]; ägolölo pödo te soldat⸗galedan balik ädrenom, zuo te kodü atos, das ifidrinom keneti zuik geina. Igo leliötan: ‚Pirogov’ < no ikömom ad logön funi pöfana neläbik, kol kelan dü lifüp omik äjonülom gönami löpätik oka. Reto ettimo älabom kudis vero votikis — päjäfükom me jenot plödakösömik. Ab geflekobsös obis ad om!

No löfilob funis e deadanis, ed ai binos neplitik pö ob, ven sepülamagoläd lunik lovegolon love veg obik e soldat ä döfan äs kapütülan seimik peklotöl snüfom yufü nam nedetik tabaki, bi detik jäfon me flamot. Ai senälob ninälo lusidini pö logam deadanavaba lüxüödik e sarka labü veluv; ab lusidin obik migikon ko glumül, ven logob, vio luvaban koedom trelön sarki redik^[17] me nos pekövädöli pöfana, e te jilepöfan bal ömik pö vegatraväröp pekolkömöl lugolof pödü on defü jäfot votik.

– – –

Äsä jinos, elüvobs leliötani: ‚Pirogov’ pö tim ut, kü eleditom de el Piskarjov pidabik ed elüstepom ad rivön jiblonani. Jiblonan at äbinof jafäbil vemo leitik e saidiko nitedik. Ästopof fo selidöp alik ed äjäfälikof ko lelogam zönülas, särvigastofädas, lilalinas, glufas e lucanas votik ijonetölas pö lefenäts, nenstopo ämufedof, älulogof valaflanio ed ägülogof. „O jidiganil! obinol obikan!” el Pirogov äsagom ko okkonfid, du äbleibom pogolön ofi, ivilupölo logodi okik in mänedakolet, dat ek sevädanas omik fädo pükolkömöl no ömemosevom omi. Ab binosös pötik ad notükön reidanes, pösod kimik äbinom leliötan: ‚Pirogov’.

Ab büä ununob, pösod kimik äbinom leliötan: ‚Pirogov’, obinosös pötik ad nunön bosi dö sogäl ut, lü kel el Pirogov ädutom. Fizirs ut binoms, kels kobo jafedoms in ‚Peterburg’ zänodasogätanefi seimik. Pö soarazälül, pö fided lä tatakonsälal u lä tatakonsälal dunik, kel edagetom diniti at me vobods foldegyelik, ai küpols balani omas. Dauts paelik anik, lölöfiko nenköliks, äs ‚Peterburg’, bevü jikels ömans ya binofs tu bäldiks ad matikön, tiedibötöm, pianod, danüd pepriomöl: atos valik suvo binon nedeteilovik de peolät klilik, kel nidülon lo lampad vü jiblonan südöfälik e trelülagun blägik blodila u famülaflena. Binos levemo fikulik ad liföfükön e koedön smilön lädülis nenfäkik at; pro atos zesüdos ad labön leskili gretik u — binosöv gudikum ad notodön so — ad nelabön leskili alseimik. Zesüdos ad spikön so, das atos binonös ni tu visedik, ni tu smilikodöl; das pö valikos bos pülik ut komädonös, keli voms löfofs. In din at mutoy gideto dasevön skili sölas pemäniotöl. Laboms tälenüli patik ad koedön smilön e lelilön jijönanis nenkölik at. Luvokäds dub smil läsiköls: „Ag! stopedolös! lio no jemol-la ön mod somik ad koedön smilön!” < suvo binons pro oms premam gudikün. In sogät löpikün somans komädoms vemo nesuvo u — binosöv gudikum ad notodön so — neföro. Usao lölöfiko pededränoms fa utos, kelos panemon in sogods at raistokratanef; too palecedoms pösods nolik e kuliviks. Löfoms ad spikotön dö literatav; loboms hielis ‚Bulgarin’, ‚Pushkin’ e ‚Grech’ e spikoms ludigidiko e ko nofüls cogedälik dö hiel ‚A. A. Orlov’. Beiädoms spikädi notidik nonik, igo if binonöv dö bukäd u dö fotav. In teatöp, dramat kinik paplösenonöv, ai kanol küpön balani omas, pläsif ye ga paplösenons els „ ‚Filatki’ ”^[18] seimik, fa kels güt feinik omas vemo panepliton. In teatöp komoms laiduliko. Atans binoms himens mu gaenodiprodöls pro cifef teatöpik. Pato löfoms in dramat vödemi poedik gudik, i vemo löfoms ad vokön laodiko städio dramatanis; mödikans omas, du tidoms pö stitods tatadivik u jenükoms tidodemis preparöl ad stitods tatadivik, fino plöpoms ad dagetön kabrioläti e päri jevodas. Täno kosädanef omsik vedon gretikum; fino rivoms stadi soik, das matikoms ko daut tedanik sevöl ad pianodön e laböl kädöfamoni mö tummil u ze so e menamödoti voik binü röletanef balibik. Ab too daloms rivön siki at no büä pepromuvoms pu ad konul. Ibä balibilabans Rusänik, do de balibs omas näismel züdöfabrasida nog boso vebon, pö stips lenonik viloms loegön matön dautis okas ko ek pläamü generans u pu konulans. Patöfs cifik pateda at hiyunanas binons somiks. Ab leliötan: ‚Pirogov’ < älabom tälenis mödik pösodiko lü om ädutölis. Legudiko ädeklamom liänis se „ ‚Dmitrij di ‚Don’ ” e „Ditret demü täläkt”^[19], älabom leskili patik ad koedön sekömön se pip smoki linafomik so beno, das sunädo äkanom kedülön figuris ze degis atis, yümölo bali len votik. Äsevom vemo löföfiko ad konön konotüli dö atos, das kän äbinon soelöfik, e kän: balhon < äbinon soelöfik^[20]. Reto binosöv din boso fikulik ad numädön tälenis valik, kelis fätajigod egevof ele Pirogov. Älöfom ad spikodön dö jidramatan e jidanüdan, ab no plu so grobälo, äsä stänan yunik alik kösömo äspikom dö yegäd at. Vemo äplidom diniti okik, ad kel pipromuvom bü brefüp, e do semikna, iseitölo oki sui lesöf, äsagom: „Ag! ag! o dajäf! val binon dajäf vanik vola! lio veütos-li, das binob leliötan?” ab to fabin jonüla logotik dinit nulik at äkoedon vemo pleidön omi; dü spikotam suvo ästeifülom ad jonädön nestedöfo dinädi at, e balna, ven äkolkömom süto sekretani seimik, kel, äsä ijinos pö om, äbitom neplütiko, sunädiko ästöpom etani e medü vöds nemödik, ab japäliks äküpälükom ome, das fo om ebo leliötan ästanom, e no fizir votik seimik. Ästeifom ad notodön osi ön mod pato spiköfik, bi ettimo läds vemo löfidiks tels äbeigolofs omi. ‚Pirogov’ valemo äjonülom ledesiri lü valikos feinik ed äkuradükom hipänani: ‚Piskarjov’; too so äjenos ba kodü utos, das desir vemik äbinon pö om ad logön logodi manöfik oma su pöträt. Ab saidosös ad bepenön patöfis ela Pirogov! Men binon dabinan so milagik, das neföro mögos ad numädön sunädo digis valik ona, e plü vestigoy oni, plü patöfs nulik süikons, e bepenam onas binon-la nenfinik. Soö! ‚Pirogov’ no ästopedom ad pöjutön jinesevädani, äjäfükölo semiknaiko ofi me säks, ad kels ägespikof stübiko, brefediko e me tons nekleilik seimik. Änügolons da leyan dagik di ‚Kazan'’^[21] ini süt: ‚Meshhanskaja’: süt tabaki⸗ e lucaniselidöpas, Deutänan⸗febodanas e „neüfas” sonemik Suomiyänik. Jiblonan ärönof mögiküno vifiko ed äsvo me flitäms leitiko ämoikof in leyan doma vemo pimiotöla ömika. ‚Pirogov’ äsökom po of. Älöpiorönof ve tridem nabik no pälitüköl ed ägolof da yan, da kel ‚Pirogov’ id äkripädom boldiko. Äklülädom binön in cem gretik labü völs blägik, labü nufed me sut piblägüköl. Kum binü skrubs ferik, stums lökelavobik, kafakens nidülöl e litikipians äbinon su tab; glun pibestürülon me svipot fomü räpät kuprinik e ferik. ‚Pirogov’ sunädo äreafom ad suemön, das at äbinon löd febodana. Jinesevädan fovo äjutedof äsva luflitölo da flanayan. Primo äletikom ünü minut bal, ab äfölölo nomi Rusänik, äsludikom ad golön föfio. Änügolom ini cem vero no äsümöl ad balid, sevabo pileodüköl ön mod vemo klinöfik, ed äjonöl, das söl löda äbinom hi⸗Deutänan. Päbluvükom fa süfül plödakösömiko bisarik.

Fo om äseadom ‚Schiller’: no hiel Schiller ut, kel elautom eli ‚Wilhelm Tell’ ed eli „Jenotem kriga kildegyelik”, ab ‚Schiller’ sevädik: tünismitan ä mastan pö süt: ‚Meschhanskaja’. Len ‚Schiller’ hiel Hoffmann ästanom: no hilautan: ‚Hoffmann’, ab jukel saidiko legudik se süt: ‚Oficerskaja’, flenädan nilöfik ela Schiller. ‚Schiller’ äbinom brietik ed äseadom su stul, ätagölo me fut okik ed äsagölo fäkädäliko bosi. Atos valik no nog istunükonöv eli Pirogov, ab jästäds bisarik magedas levemo ästunükons omi. ‚Schiller’ äseadom, posä ikoedom sestegön nudi saidiko bigiki okiki ed itenükom kapi oka ko logod äl löp, e ‚Hoffmann’ äkipom omi len nud at me doats tel ed ätülom lami küiraneifa okik ebo su nudasürfat. Pösods bofik äspikoms Deutänapüko, e kodü atos leliötan: ‚Pirogov’, kel äsevom in Deutänapükikos te eli ‚gut Morgen’, äkanom suemön nosi dinastada lölik at. Reto vöds ela Schiller äbinälons in sökölos.

„No vipob, no neodob nudi!” äspikom, du levemiko äjästom me brads oka. „Obo fegebob a nud bal täxeto tabaki mö pauns kil dü mul. E pelob selidöpe badik Rusänik, bi selidöp Deutänik no magadon igo bosi tabaka Rusänik, pelob selidöpe badik Rusänik a paun alik kopekis foldeg; atos pajöton-la me suäm mö ruab bal sa kopeks teldeg; degtelna ruab bal sa kopeks teldeg suämos-la ruabs degfol sa kopeks foldeg. Lilol-li? o flen obik: ‚Hoffmann’! a nud bal paneodons ruabs degfol sa kopeks foldeg! Zuo ün zäladels snüfob rapedi, bi no vilob snüfön ün zäladels tabaki Rusänik ä badiki. A yel snüfob rapedi mö pauns tel suämü ruabs tel a paun. Mäl sa degfol binos ruabs teldeg sa kopeks foldeg, efe te tä tabak! Rav kion! Besäkobös oli, o flen obik: ‚Hoffmann’! binos-li soik?” El Hoffmann, hikel it äbinom brietik, ägesagom siölo: „Ruabs teldeg sa kopeks foldeg!” — „Binob Deutänan Jvabänik; labob hiregi in Deutän. No vilob nudi! Dekötolöd nudi oba! Ekö! nud obik binon is!”

Ed if komikam süpik leliötana: ‚Pirogov’ < no ijenonöv, tän nen dot alseimik ‚Hoffmann’ idekötomöv vero demü nos nudi ela ‚Schiller’, bi ya ipladom neifi okik ma staned soik, äsif ävilom-la lajimön sömäli.

Pö ‚Schiller’ utos äjinon binön favüköl, das pösod nesevädik ä no pivüdöl so nepötatimo itupon omi. Toä äbinom ön stad beatüköl demü bir e vin, äsenälom, das äbinos boso negidöfik ko logot somik e pö dun somik ad komön pö temunan nesevädik. Vüo ‚Pirogov’ nemödo äbiegom ed äsagom ko plitöf dutöfik lü ok:

„Pardolsös obi! ab…”

„Moö!” el Schiller äsesagom tenedölo.

Atos ibluvükon leliötani: ‚Pirogov’. Träit somik äbinon vero nulik pö om. Smilil bosilo ya isüiköl pö logod omik sunädo ämoikon. Ko jonül stimiseveda pilenoföl äspikom:

„Binos bisarik pö ob, o cädasöl!… bo no eküpol… binob fizir…”

„Lio fizir völadomöv-li? Binob Deutänan Jvabänik. Obik it…” (pö atos ‚Schiller’ äflapom me pun oka su tab) „…obinom fizir; sevabo yel e laf ad leskvair, yels tel ad leliötan, ed obinob odelo nu fizir. Ab no vilob dünädön. Ob obitom kol fizir so: fi!” pö atos ‚Schiller’ ädispladom lä mud okik palmi ed äbladom äl on ko el „fi!”.

Leliötan: ‚Pirogov’ < ädaküpom, das nosi votik äkanom-la dunön, pläamä ömogolom-la; ab too träit somik, efe vero negidöfik demü dinit omik, änepliton omi. Anna ästopom pö tridem, äsva ävilom-la kuradikön e tikädön, ön mod kinik ökoedomöv suemön eli Schiller mäpüdi omik. Fino äreafom ad slud, das ädaloy gidilükön eli Schiller, bi kap omik ifulon me bir; zu atos jiblonan löfidik ätikologädof pö om, ed äsludikom ad glömädükön atosi. Ün del fovik leliötan: ‚Pirogov’ < gölagödo äkomikom ini voböp tünismitana. In föfacem jiblonan löfidik äkoskömof omi ed äsäkof me vögäd saidiko koldälik, kel vemo älönedon lä logod plitik ofa:

„Kisi plüdol-li?”

„O! glidö! o jidiganil obik! No ememosevol-li obi? O jikäfan kiof! Kiolöfidiks logils ola binons!” pö atos leliötan: ‚Pirogov’ < ästeifülom ad löpükön me doat okik ön mod vemo löföfik cüni ofik.

Ab jiblonan äpronof luvokädi jekälik e ko koldäl ot äsäkof:

„Kisi plüdol-li?”

„Ad logön oli; nosi votik plüdob-la,” leliötan: ‚Pirogov’ < äsagom, du ön mod vemo plitiälik äsmililom ed älüstepom nilikumo; ab iküpölo, das jiblonan jekälik ävilof mokripädön da yan, äläsagom: „Nedob, o jidiganil obik! bonedön butahukis. Kanols-li mekön pro ob butahukis? do butahuks leno zesüdons ad lelöfön oli, ab luveratikumo mütöm paneodon. Namils kiolöfidik!”

Leliötan: ‚Pirogov’ < ai äbitom vemo plitöfiko pö notods sota somik.

„Onu olävokob himatani obik,” ji⸗Deutänan ävokädof ed ämogolof, e pos minuts anik ‚Pirogov’ älogom eli ‚Schiller’ ko logs slipabrietülik ädegolöli, töbo pos briet ädelik äsevälöfiköli. Ilogedölo fiziri, ämemikom, äsvo in drimamagod nofümik, jenoti dela ipasetöl. Ämemom nosi ön mod ebo ut, ma kel ijenon, ab äniludom, das idunom stupoti seimik, e sekü atos ägetedom fiziri, äjonülölo seväri vemik.

„A pär butahukas no kanob lonülön suämi ad ruabs läs degluls,” äsagom, ävilölo moreifön eli ‚Pirogov’, bi vemo äjemom as Deutänan ritik ad lülogön utani, kel ilogom omi ön stad negidöfik. ‚Schiller’ älöfom ad ludrinön nen temunans alseimik, kobü flenädans tel, ba kils, ed älökofärmükom oki ünü tim at igo de febodayufans okik.

„Kikodo üfo so jeros-li?” el Pirogov äsagom löfülo.

„Atos binon vobod labü kaliet Deutänik,” el Schiller äsagom koldäliko, du äröbülom cüni okik. „Rusänan dunikom ad mekön oti tä ruabs tel.”

„Benö! ad blöfön, das löfob oli e vilob vedükön oli sevädani obik, opelob ruabis deglul.”

‚Schiller’ dü minut ästadom ön tikäd; nemödo äjemikom as Deutänan ritik. Sekü primät lönik oka ävilölo dekonsälön ome bonedami, änotükom, das no öfägom ad fimekön yegis sunikumo ka ünü vigs tel. Ab ‚Pirogov’ nen taspik alseimik änotodom baiodi lölöfik. Hi⸗Deutänan äletikom dibätiko ed äprimom ad meditön dö mod ut, me kel üdunomöv vobodi okik so gudiko, das jenöfo ösuämonöv ruabis deglul. Ün tim at jiblonan änügolof ini vobacem ed äprimof ad zisukilön bosi su tab ko kafakens pibepladöl. Leliötan äfrutidom tikädi fa el Schiller, älüstepom lü of ed äpedom bradili ebo jü jot änüdöli. Atos vemo änepliton eli Schiller.

„ ‚Mein frau’!” ävokädom.

„ ‚Vas zolen zi dokh’?” jiblonan ägespikof.

„ ‚Genzi’ lü el kvisinöp!”^[22]

Jiblonan ämogolof.

„Soö! latikumo-li mö vigs tel?” el Pirogov äsagom.

„Si! latikumo mö vigs tel,” el Schiller ägesagom ön medit, „anu labob vobodis vemo mödikis.”

„Adyö! Nogna ovisitob oli.”

„Adyö!” el Schiller ägesagom, äfärmükölo yani pödü om.

Leliötan: ‚Pirogov’ < äsludikom ad no klemön steifis okik, toä ji⸗Deutänan ijonülof taduni klülik. No äkanom suemön, das ämögos-la ad taön ta om, mu pato bi plitöf omik e dinit glorik ägevons ome gitodi lölik ad träit plitiälik. Ab too nedosös i küpetön, das jimatan ela Schiller näi plitül voik oka vemo ästupof. Too stup labükon jimatani löfidik me keinot patik. Pu äsevob himatanis vemo mödikis, hikels ädafredoms dö stup jimatanas oksik ed ädacedoms patöfi at laböli malis valik balugäla cilöfik. Jön kodon milagis voik. Döfs lanik valik jijönana plas süükonsöv lenaudi, vedons ön mod seimik plödakösömiko tirädabiks; lesinod pö ons süiköl labon bosi plitüla; ab if jön enepubonöv — täno vom nedof binön sagatikum ön mafäd teldegnaik ka man alik, dat esenälükoföv kol ok igo no löfi, ab munemödiküno stümi. Reto jimatan ela Schiller to stup vemik oka ai fiediko äfölof lepromi oka, e kodü atos pö ‚Pirogov’ äbinos vemo fikulik ad plöpön tefü desinod boldik oka; bemastikam neletianas ye ai payümon len juit, e pro om jiblonan ävedof ai nitedikum aldelo. Äprimom vemo suvo ad säkön dö butahuks, sodas atos fino inaüton eli Schiller. Ästeifom me töbidam lölik, dat öfimekomös suniküno butahukis, mek kelas piprimükon; fino päfimekons.

„Ö! mast kio süperik!” leliötan: ‚Pirogov’ < ävokädom, ilogölo päri butahukas. „Godö! kio legudiko ats pemekons! Generan obsik no labom butahukis so gudikis.”

Senäl okplida äbemastikon lani lölik ela Schiller. Logs omik äprimons ad logedön ön mod vemo fredälik, e lölöfiko ärekosilom oki ko ‚Pirogov’. „Fizir Rusänik binom himen sagatik,” ätikom ninälo.

„Soö! klu id okanol-li mekön nükipi, samo pro däg u yegs votik?”

„O! okanob fasilo!” el Schiller äsagom ko smilil.

„Täno omekolöd pro ob nükipi len däg! Oblinob oni isio; labob dägi vemo gudiki Türkäniki, ab vip bosik esüikon pö ob ad ogetön pro et nükipi votik.”

‚Schiller’ päsüpädom, äsva pidrefom-la dub boum. Sunädo äfronükom flomi okik. „Ekö-la!” ätikom ninälo, ninälo äzanädölo oki it demü utos, das om it ikodädom oke vobodi. Mögi ad refudön ya älecedom nesnatiki, zuo fizir Rusänik ga ilobom masti omik. Boso ilemufükölo kapi oka, änotükom siami okik; ab kid ut, keli ‚Pirogov’ ämogolölo idunom mäpüdiko ebo su lipils jiblonana löfidik, ästadükon omi ini bluv verik.

Lecedob osi no nezesüdiki ad sevädükön bosilo gudikumo reidane eli Schiller. El Schiller äbinom Deutänan voik ma sinif lölöfik vöda lölik at. Nog sis bäldot yelas teldeg: tim nenkudik ut, kü Rusänan älifonöv ön mod nesiämik ut, dö kel te äkanoy sagön: „fi! fi!” < ‚Schiller’ ya inomükom lifi lölik oka, ed ädälom pläami nonik pö dinäd nonik. Älonülom oke nomi ad löädön tü düp velid, koledön tü düp telid, binön man kuratik pö valikos e binön brietik ün sudel alik. Älonülom oke zeili ad kobükön ünü yels deg monamödoti numü luldegmil, ed atos ya äbinon so veratik e netadunovik, äs fät, bi luveratikumo calan öglömomöv ad visitön vifiko stebedacemi cifa okik, kas Deutänan ösludikonöv ad nefölön promi okik. Pö dinäds nonik ägretükumom frädis oka, ed if suäm pöteta tu äpluikonöv leigodü ut kösömik, no äläükom kopeki igo bali, ab te äläsükom mödoti, e do äblebom semikna pos fidüp boso faemik, ab too äkösömikom ko atos. Kuratäl omik ärivon nivodi so löpiki, das ilonülom oke nomi ad kidön jimatani okik ünü deleneit mö naeds no plu tels, e dat no ökidomös ön mod seimik mö naed zuik, neföro älämigom spuneti plu bali pepa lä sup okik; too sudelo nom at no päfölon so kuratiko, ibä ‚Schiller’ äfidrinom ettimo fladetis tel bira e fladeti bal karvidageina, keli ye ai äzanädom. Äludrinom leno ön mod soik, äsä hi⸗Linglänan seimik, kel sunädo pos koled färmükom yani me färmükamahuk e balo ludrinom brietio. Güö! äs hi⸗Deutänan ai äludrinom äsvo ön stäat, u kobü jukel: ‚Hoffmann’, u kobü möbel: ‚Kunz’^[23]: i hi⸗Deutänan e ludrinan vemik. Kalad somik äbinon dutöfik ad ‚Schiller’ cädik, hikel fino ireafom ad stad levemo ditretülik. Toä äbinom himen leigöfaladälik e Deutänan, dunots ela Pirogov ye isüükons pö om bosi ad jalud äsümöli. Äletikom e no äkanom datikön medi ad nelabikön fiziri Rusänik at. Vüo ‚Pirogov’, du äsmökom pipi in sogod flenädanas okik — ibä bü lunüp fät ya so elonädon, das kitopo fizirs komädoms, ottopo i pips binons — du äsmökom pipi in sogod flenädanas okik, älüjonilom notodiko e ko smilil plitik ad lelöfadinäd ko kompen ji⸗Deutänana löfidik, ko jikel — ma vöds omik — ya lölöfiko äbinom-la nilöfik, e jikeli jenöfo ga äprimom ad perön speli ad divodükön demädü ok.

Ün del semik äspatom ve süt: ‚Meshhanskaja’, semikna älogedölo domi, len kel älogädon selagaplatäd ela Schiller labü kafakens e samovars pimagöls; ad fred vemik oka äloegom doniolagön plödü fenät kapi jiblonana e lülogetön oti beigolanis. Ästanom, ävinegom ofe me nam glidölo ed äsagom: „ ‚Gut Morgen!’ ”. Jiblonan äbiegof lü ek, äs lü sevädan.

„Lio dinäds stadons-li? himatan olik binom-li lomo?”

„Lomo,” jiblonan ägesagof.

„E kiüpo fabinom-li lomo?”

„Ün sudels fabinom lomo,” äsagof jiblonanil stupik.

„Atos binon gudik,” el Pirogov ätikom ninälo, „ozesüdosös ad frutidön atosi.”

E tü sudel fovik mu süpiküno (ma fraseod: „äsä nif sui kap efalöl”) idajonom oki lo jiblonan. ‚Schiller’ jenöfo äfabinom lomo. Lomaläd löfidik ädredikof; ab ‚Pirogov’ atna äbitom saidiko prüdiko, äträitom ofi vemo dalestimiko, ed ikienedölo ädajonom jöni vemik koapa blegülovik okik me leiged pipedöla. Äcogedom ön mod vemo plitöfik e plütik, ab ji⸗Deutänanil stupik ägespikof ad valikos me vöds balsilabik. Fino — posä isteifom ad rivön zeili oka me meds valasotik ed iküpom, das nos äkanon-la jäfükön ofi — ävüdom ofi ad danüdön. Ji⸗Deutänan äbaiodof ünü minut bal, bi ji⸗Deutänans ai vilöfo äblümofs ad danüdön. Sui atos el Pirogov ön mafäd vemo gretik ästabom speti oka: balido atos ya ägevon ofe juiti, telido atos ökanon dajonön eli ‚tournure’^[24] e skilädi omikis, kilido pö danüds ömögos ad lüstepön lü od niliküno, ad bradön ji⸗Deutänani löfidik ed ad primükön votikosi valik; brefo: äkludom se atos benoseki lölöfik. Äprimükom bosi bidü gavod, bi äsevom, das ji⸗Deutänans äneodofs piani. Ji⸗Deutänan löfidik ästepof lü zänod cema ed älöpükof futi jönik oka. Jästäd at so vemo ädafredükon eli Pirogov, das äjutedom ad kidön ofi. Ji⸗Deutänan äprimof ad vokädön e dub atos nog plu ägretükumof löfidi oka ma leced ela Pirogov; äbestürom ofi me kids. Tü timül ot lesüpo yan ämaifikon ed änügolom el ‚Schiller’ kobü ‚Hoffmann’ e möbel: ‚Kunz’. Febodans cädik valik at äbinoms tuvemo brietiks, ü — ma spikamamod Rusänapükik — äbrietoms äs jukels.

Ye… reidans it fomälonsös vuti e leskani ela Schiller!

„O grobälan!” ävokädom ön leskan mu vemik, „lio künol-li ad kidön jimatani obik? Binol kanayan, ab no fizir Rusänik. Diabö! o flen obik: ‚Hoffmann’! ga binob Deutänan, ab no men Rusänik svinasümik!”

‚Hoffmann’ ägespikom siölo.

„O! no vilob binön koküfäb! gleipolöd omi, o flen obik: ‚Hoffmann’! len kolet, no vilob,” älaispikom, vemo äjästölo me brads oka, pö kelos logod omik äsümon ad klöf redik jiläta omik. „Dü yels jöl lifob in ‚Peterburg’, labob moti obik in Jvabän, e ziom obik binom in ‚Nuremberg’; binob Deutänan, ab no bubamitanim honilabik^[25]! Desumolöd ome klotis valik! o flen obik: ‚Hoffmann’! fimakipolöd eli brad ed eli lög^[26] oma, o ‚Kamerad’^[27] obik: ‚Kunz’!”

E hi⸗Deutänans ägleipoms eli Pirogov len brads e lögs oma.

Nensekiko ätöbidom ad tadunön; febodans kil at äjafedoms pöpi nämikün de Deutänans valik di ‚Peterburg’ ed äbitoms ta om so grobälo e neplitiko, das — koefobös! — ön mod nonik kanob tuvön vödis ad bepenön jenoti lügik at^[28].

Süadob, das ‚Schiller’ ün del fovik ästadom äsvo ön fif vemik, das ädremom sekü dred äsif bled pö vien, du ästebedom ün minut alik nükömi poldacalana, das igo God töbo äsevon-la, kisi no übinom-la vilöfik ad sakrifön, dat valikos ädelo ijenöl öklülädonös binön drimamagod. Ab utosi, kelos ya ijenon, no äkanoy votükön. Nos äkanon-la paleigodön lä zun e leskan ela Pirogov. Te tikod dö lenof jeikik at ya ästadükon omi ad vut. Älecedom xili lü Sibirän ä koapapönodis suvik me dabats pönodi mu minumiki pro ‚Schiller’. Äjutom äsvo me flitäms lomio, dat üklotölo oki usao ögolom nemediko lü generan ad nunön ome medü notodots mu voätiks miduni sovadik febodanas Deutänik. Ävilom leigüpo i dunidükön begapenädi lü generastäf. Ed if generastäf ülonülonöv pönodi nesaidik, täno nemediko lü tatakonsälalef, u ba igo lü hireigan it: lampör.

Ab atos valik ifinikon ön mod boso bisarik; vegamo ävisitom nibotiselidöpi, äfefidom kekilis tel binü pest pijüdöl, äfireidom bosi se gased: „Bien nolüdik” ed äsegolom plödio ya ön stad no so zunik. Zuo soar saidiko plitik koldülik ästigädon omi ad spatön boso ve lesüt di ‚Nevskij’; jü düp: zül < ya ätakedikom ed äreafom ad ced, das no ägudosös sudelo ad töbön generani, zuo nendoto pidevokom-la seimöpio, e kodü atos ädetevom pötü soarazälül lü cif ömik cäma kontrolik, lä kelan kobikam vemo plitik calanas e fiziras äbinon. Us juito äfelifädom soari ed ädajonom skili sovemik pö masur, das noe äkoedom stunidön lädis, abi igo cädasölis danüdöl.

– – –

„Taled obsik peleodükon ön mod vemo stunüköl!” so ätikob, ägolölo idelo ve lesüt di ‚Nevskij’ ed imemikölo jenotis tel at. „Kio bisariko, kio nedaseivoviko fät obas vobedon obis! Seimüpo getobs-li utosi, kelosi vilobs? Reafobs-li ad utos, pro kelos näms obsik desino ejinons pablümükön? Val jenon güiko. Etane fätajigod egevof jevodis mu jönikünis, e lindifiko vabon yufü ons, leno küpölo jöni onas — sovüo votikan, ladäl kela labon desiriäli lefäkälik kol jevods, futogolon e te kotenülon ko utos, das klikon me lineg, ven bei om dugoy rönahijevodi. Etan labon hikvisinani süperik, ab liedo mudi so smaliki, das leno kanon leadön dudranön diledis plu telis; votikan labon mudi äsvo labü-la gretot bobäda len generastäfabumot, ab vi! söton kotenülön ko fidäd Deutänälik seimik binü pötet. Kio bisariko fät obas vobedon obis!”

Ab jenots in lesüt di ‚Nevskij’ pajenöls binons bisariküns vala. O! no konfidolsöd lesüti at di ‚Nevskij’! Ai vilupob obi mögiküno nabiko in mäned, ven golob ve on, e steifob ad leno logedön dinis pakolkömöl. Val binon cütidian, val binon drim, val no binon ut, kel jinon binön! Ba niludols-li, das söl at, kel spatom lenlabü legunil süperiko penägöl, vemo liegom? — leno binos so: liegot lölik oma binädon me legunil at. Ba fomälols-li, das hibigans tel at fo glüg pabumöl estopöls bespikoms patöfis bumavik ona? — leno binos so: spikodoms, vio bisariko krovs tel eseidons okis: bal visü votik. Ba cedols-li, das hilanälan at me nams okik levemiko jästöl spikom dö atos, das jimatan omik ejedof da fenät glöpili ta fizir lölöfiko nesevädik pö om? — leno binos so; spikom dö ‚Lafayette’^[29]. Ba niludols-li, das läds at… ab nemödiküno kredolsöd lädis. Nesuvikumo logedolsöd lü lefenäts selidöpas; lucans pö ons ejonetöls binons jöniks, ab smelons me mödot jeikik bankazötas. Ye God büoneletonös oles ad logedön disi hätils lädas! Vio mäned jijönana fago fänädonöv, pö dinäds lenonik osökob ofi sekü nuläl. Destepolsös fagikumo, nämätü God! fagikumo de sütalampad! e vifikumo, mögiküno vifiko beigololsöd! Nog obinos läb, if osufolsöv dämi pülik, sevabo if te uleadonöv jenön spili litükamaleüla mismelik oka sui legun dändinik olsik. Ye plä sütalampad val i fulon me cütid. On lugon ün timül alik: lesüt di ‚Nevskij’ at, ab vemiküno ün tim ut, kü neit dub masat pedensitüköl epedon oni ed elelogädükon domamönis vietik e paelayelovikis, kü zif lölik efulikon ko noid tonäröl e nid, mödot susnumik bökavabas falon se pons, fomonitans vokädoms e bunoms su jevods, e kü milanan it filidon lampadis, te dat odajonon vali no ma logot verätik.

Balidnaedo pepüböl ün 1835.

Küpets tradutana.

1. ‚Commis’. Fransänapüko: selidöpan, selan.
2. ‚Ganymedes’. Is nem at tefon hilepuli ä dünani. Ma miteodav Grikänik hiel Ganymedes äbinom hiyunan, kel sekü jön plödakösömik oka piravülom fa ‚Zeus’ ed ävedom su eled Olympus bötädal godas.
3. El Gogol' epenom lekofiko atosi, bi äkoedoy flumön luklutamavati ini kanäd at.
4. Vöds at tefons skäni musigaböfadramatas, dö kelos gasedem ettimik suvo änunon.
5. Calodugälans netas valik. Ettimo noubans Rusänik äbuükons ad vobükön foginanis asä calodugälanis pro cils oksik.
6. Ettimo gität ad labön cügabalibi, mustagi e reti äbaiädon ko stad pö pladätem sogädik. I köl baliba, mustaga äbinon calöfiko nomemik ed äsekidon de caladinit.
7. Dalab mustagas äbinon in Rusän ün timäd di ‚Nikolaj’ balid privileg militanas.
8. Näileiged äbinon leiged fomü trelülagun pro calans sifädik. Grün äbinon köl kösömik näileigedas pro calans ministeras difik. Calans pöpidugälaministera, dakosädaministera, lekananivera ye älenlaboms leigedis blövik, calans bolitapoldanefa ü diläda kilid büra lampörik utis paelablövik, calans ministera tefü lomänadinäds utis blägik, senätans utis redik.
9. Buigapoldan. Poldan, kel äsümom ma bligs oka ad galädan pö süt.
10. ‚Pirogov’. Famülanem de subsat: ‚pirog’ (= kek) pedefomöl.
11. Luveratiko pemäniotof leläd pö vobot seimik fa pänan: ‚Pietro Perugino’.
12. Kurasöl. Kuratitul löpik. Sevädovamal kurasöla äbinon kik goldik len tanod blövik; atos äsümbolon kosami nilöfik ko lampörakur.
13. Rietalin labü hers. Sevabo lin, kel älabon heris lelöfäba. Igo rietalin lölik somik äkanon pakobovivön binü hers.
14. Ma namapenäd de vödemadiled: „Pö atos ädajonof logodajästi fopik seimik su logod miserabik oka” jü el „Äbinom ön stad pisätikälöl” pareidosöv: „Pö atos ädajonof logodajästi fopik seimik su logod miserabik oka, zuo jijönan äprimof ad smilön ladälajuito. „O God! yufolös obi ad sufälön osi!” el Piskarjov äsagom me vögäd däsperik e ya äblümom ad zänädön spiköfavi nämik lölik okik ebo de ladäl ükömöli, dat ötonon äs drum tonäröl ed öfäkükon lani nenladälöfik ä koldäliki jijönana, ab lesüpo yan ämaifikon, e fizir seimik änügolom noidiko. „Glidö! o jiel ‚Lipushka’!” äsagom, iflapölo nentödiko jijönani ta jot. „Nu no tupolöd obis!” jijönan äsagof, älasumölo logoti stupädiko fefiki. „Matikob ed anu mutob getedön pärodanis [u: lüsumön matilisiti obe pelofädöli]”. O! atosi ya binos nefägik ad besufodön! Äjutedom plödio, isädalabölo e senälis e tikodis. Äbinom ön stad pisätikälöl.”
15. El Piskarjov pesepülom nen rituls relik, bi äbinom oksasenan, sevabo iduinom sinodi gretik ma glüg kritik.
16. ‚Okhta’. Fozif ut ela ‚Peterburg’, kö deadanöp pro pöfans ätopon. Ye oksasenans alo päsepülons plödü kiud deadanöpa, sevabo in glun rituliko no pisaludükon.
17. Sark redik. Sevabo sark peinik nejerik.
18. Els „ ‚Filatki’ ”. Hiel ‚Filatka’ äbinom pösod magälöfik fredadramatas musigik anik. Nem pösoda at äkomädon in tiäds fredadramatas fa dramatilautans difik.
19. Penemons lügadramat lomänälik: „ ‚Dmitrij’ di ‚Don’ ” fa hiel ‚V. A. Ozerov’ (1769–1816) e lautot cifik ä fredadramat hiela ‚A. S. Griboedov’ (1795–1829). Mäniot penädas so distikas ma stül e ma mast literatavik luveratiko kaladon pösodi magälöfik as men nen güt tefü lekan.
20. Kän: balhon. Me vöd: balhon < pänemon kän patik ad hobüt äsümöl labü magod balhona ma sköt hiela ‚P. I. Shuvalov’: datikan käna at. Konotül at pänüpenon ini päm hiela ‚P. A. Vjazemskij’ ön mod sököl: „ „Neföro äkanob legudiko suemön, dist kinik binon vü kän e kän: balhon,” jiel ‚Ekaterina’ telid äsagof generane seimik. „Dist binon vemik,” ägesagom, „onu onunodob lü or, o mayedal! Ekö! lebönorös ad küpön: kän binon soelöfik, e kän: balhon < binon soelöfik.” — „O! nu suemob,” jilampör äsagof.”
21. Leyan di ‚Kazan'’. Sevabo bobot follienik in flanäd detik kölümema leglüga di ‚Kazan'’; nügolöp ad süt: ‚Bol'shaja Meshhanskaja’.
22. Telspikot in Deutänapük pebreikätöl: ‚Meine Frau!’ (= „O jimatan obik!”) — ‚Was wollen Sie doch?’ (= „Kisi plüdol-li?”) — ‚Gehen sie…’ (= „Gololöd!…”).
23. Famülanem: ‚Kunz’ < no binon fädik in tikodayumät bal ko el Hoffmann: hiel Carl (Karl) Friedrich Kunz (1785–1849) äbinom lautan Deutänik ä dabükan penädas anik fa ‚E. T. A. Hoffmann’.
24. ‚Tournure’. In rigädapenäd pegebon as bastaravöd; sinifon Fransänapüko eli „koapajästäd (legudik)”.
25. Bubamitanim honilabik. In Rusän sagoy dö koküfäbs, das „laboms-la honis”. I sagoy, das koküfan „pladof-la honis sui himatan okik”.
26. …eli brad… eli lög… Pösod in rigäd ägebom subsatis nen deklinamals zesüdik, sevabo in nominatif.
27. ‚Kamerad’. In vödem rigädik i pegebon as bastaravöd; sinifon Deutänapüko eli „flenädan”.
28. Luveratiko sänsurans ettimik äproibons ad bükön bepenami daflapa, bi atos äslänonöv militi. In dabükots nutimik nätükoy peisodi tefik ma namapenäd, e setem at tonon-la so: „Nensekiko ätöbidom ad tadunön; febodans kil at äjafedoms pöpi nämikün de Deutänans valik di ‚Peterburg’. If ‚Pirogov’ löliko pileigedaklotomöv, tän luveratiko stüm kol dinit e gredät oma istöpädonöv elis ‚Teutones’ sovadik. Ab äkömom lölöfiko as pösod sifädik privatik, efe lenlabü legunil e nen peoläts. Hi⸗Deutänans ko mäpet levemik ädesumoms ome klotemi lölik. ‚Hoffmann’ me vetot lölik oka äseidom oki sui futs oma, ‚Kunz’ ägleipom omi len kap, e ‚Schiller’ ägleipom me nam tuigülatufi as lavädasvip äjonidöli. Ko lied mutob nunön notodälo, das leliötan: ‚Pirogov’ < pädaflapom me tuigüls ön mod vemo dolöfik.”
29. …spikom dö ‚Lafayette’. In namapenäd sotül votik komädon: „blöfädom, in kis pöl cifik ela ‚Lafayette’ ebinälon”.