Category:ტერენტი გრანელის ლექსები
Pages in category "ტერენტი გრანელის ლექსები"
The following 200 pages are in this category, out of 504 total.
(previous page) (next page)(
- (ალბათ მოვა დრო...)
- (ალბათ წვიმას ქარიშხალი დაძლევს...)
- (ამ ფიქრის გარდა კარია ახლო...)
- (ამდენ წამების და გლოვის შემდეგ...)
- (ამნაირ ბედზე ვნაღვლობ...)
- (არ ვხედავ ღრუბელს...)
- (არ მახსოვს გუშინ რა გამიხარდა...)
- (არ შემიძლია და მე ავად ვარ...)
- (არა ვარ, მინდა გამოცოცხლება...)
- (არა მყავს ტოლი...)
- (არავინ არის, გული დაობლდა...)
- (არავინ მოდის...)
- (ასე თავდება ჩემი ცხოვრება...)
- (ასე მძიმეა შიში სიკვდილის...)
- (აქ ყვავილებიც მოიპოვება...)
- (აქ წუხელ ღამე იწვა მინაზე...)
ა
- ადგილი
- აკაკის
- ალლიდი ოტტო
- ამ ფიქრის გარდა კარია ახლო
- ამნაირ ბედზე ვნაღვლობ
- არ ვხედავ ღრუბელს, არ ვხედავ ნისლებს
- არავინ მოდის და ვატყობ, რომ
- აღსარება ქუთაისს
- აწეწილი ბედი
- ახლა არ ვდარდობ და ვიღიმები
- ახლა არ ვდარდობ, გათავდა, მორჩა
- ახლა ასეა, რა იყო წინათ
- ახლა ეს ბაღი უფრო წყნარია
- ახლა ეს გრძნობა უფრო ნელია
- ახლა ეს ფიქრი შენსკენ არ მოდის
- ახლა ვიცი, სად ხარ
- ახლა მარტო ვარ და მე ვსაუბრობ
- ახლა მძიმეა ეს ბედისწერა
- ახლა სადღაც შორს ქრიან ქარები
- ახლა საღამო ხომ ცისფერია
- ახლა ღამეა, - სისხლის გაშრობა
- ახლა ღამეა, თენდება ისევ
- ახლა შორიდან ვიგონებ ქუჩებს
- ახლა ჩემს ირგვლივ მეტი ხალხია
- ახლაც ვიგონებ მეგობრის საფლავს
- ახლაც მახსოვს ზოზია
- აჰა მგოსნებო
ბ
გ
- გადარჩება? - ექიმებს ეკითხება ზოზია
- გავიდა კვირა
- გაზაფხული (ტერენტი გრანელი მეორე ლექსი)
- გაზაფხული (ტერენტი გრანელი მესამე ლექსი)
- გაზაფხული (ტერენტი გრანელის პირველი ლექსი)
- გათავდა, მორჩა, მიწაზე ვრჩები
- გათენდა, ვაღებ დაკეტილ კარებს
- გალაკტიონი (ტერენტი გრანელის მეორე ლექსი)
- გალაკტიონი (ტერენტი გრანელის პირველი ლექსი)
- გალაკტიონს
- გამგზავრება თბილისიდან
- გამოღვიძება გარდაცვალების შემდეგ
- განშორების ლოდები
- განშორების შემდეგ
- გარინდება
- გარშემო დგება მზიანი სივრცე
- გარშემო ზამთრის თეთრი არეა
- გაქრება ისევ სიზმარი ღამის
- გემი
- გიტარა
- გრიგალს მიაქვს ხელები
- გული დარდისგან დაითენთება
- გული თბილისისათვის
- გული ისეა, გული ასეა
- გული მტკივა და ოცნებას მივსდევ
- გული ქარისკენ
- გულს სევდა ჩრდილავს
- გულში დარდია და სულში წვიმა
- გუშინ ცხელოდა, დღეს სიცივეა
დ
- და ეს ველი ქარისგან განადგურდა სრულიად
- და იყო მეტი გამოცოცხლება
- დაბრუნება (ტერენტი გრანელი)
- დაბრუნება სოფელში
- დაბრუნება ცხოვრებასთან
- დადგა ამინდი ცუდი
- დადგა სეზონი ყვავილის
- დათოვლილი სანთელი
- დამაგვიანდა, მორჩა, არ მოვალ
- დამწვა საკუთარ ალმა
- დაო, არ ვიცი რისთვის მებრძვიან
- დატანჯულია მართლა პოეტი
- დგას აკაცია, ახლოა ნუშიც
- დგას ანგელოზი ახლო ჩემ სულთან
- დგას სასაფლაო და ეს ფერდობი
- დგას ღამეების შავი წერტილი
- დგას ძველებურად
- დე, იყოს ქარი, არ შევწუხდები
- დებისგან ისევ მივიღე ცნობა
- დილა მთაზე
- დილიდან იბრძვის მძიმე ქარები
- დუმილია და მარხავენ ცხედარს
- დღე
- დღე გაივლის ნელა
- დღე მდუმარეა, მე შენ მოგელი
- დღე მზიანია და ულმობელი
- დღე მზიანია, ეს ქარი ჩადგა
- დღე ნელა მიდის
- დღე ნელა მიდის, არ ვიღუპები
- დღე უზრუნველი
- დღეა ასეთი დიდი
- დღეა წვალების
- დღეები ქროდნენ
- დღეს
- დღეს გუშინდელი ფიქრი დავშალე
- დღეს იმედები ისევ ქრებიან
- დღეს ნოემბრის შაბათია ჩუმი
- დღესაც ვიგონებ ძვირფას ბეთხოვენს
- დღიურები
ე
- ეგ სტრიქონი დაიწყება ასე
- ელავს ზეცა და ღრუბლები შავი
- ელვარებს მზეზე ნატეხი სარკე
- ეს არე ისევ შავი არეა
- ეს გაგიჟება უცნაურია
- ეს განცდა ისევ საზღვარს გასცილდა
- ეს გრძნობა უფრო აგიზგიზდება
- ეს დღე
- ეს დღე გაჰქრა, სხვა დღეები მოვლენ
- ეს დღე შორს წავა, ეს დღე მოკვდება
- ეს მაღალი ჩინარი
- ეს მთები ისევ დგანან მეფურად
- ეს მოგონება იმ დღიდან ელავს
- ეს ოცნება სარკესავით ელავს
- ეს სავადმყოფო კუბოს მაგონებს
- ეს ტკივილია და განსაცდელი
- ეს ფიქრები ქრიან
- ეს ფიქრი ლექსზე უფრო მეტია
- ეს ფიქრი ძველი
- ეს ფიქრი წავა ოცნების იქეთ
- ეს ქარი ვიღაც დაღუპულს ეძებს
- ეს ქარიშხალი და ეს წამება
- ეს ღრუბლიანი დღე ფარულია
- ეს ყველაფერი ჩემზე ითქვა
- ეს შავი ფიქრი დაღუპვას უდრის
- ეს ხალხი წავა
- ექსკურსია ცისკენ
ვ
- ვამჩნევ, უსაზღვრო სივრცეა სულში
- ვანო სარაჯიშვილს
- ვარ ასე მაღლა
- ვარ ასეთი, ვარ ყოველთვის კენტი
- ვარ სხვებთან ასე
- ვარსებობ, მინდა
- ვგრძნობდი ანთებას
- ვდგავარ მაღლობთან, როგორც გუშაგი
- ვდგავარ ქვეყნის წინ, როგორც მლოცველი
- ვედრება (ტერენტი გრანელის მეორე ლექსი)
- ვედრება (ტერენტი გრანელის პირველი ლექსი)
- ვერ გიღალატე შენ, ჩემო თავო
- ვიგონებ ალერსს და დღეებს განვლილს
- ვიგონებ სოფელს და განვლილ წამებს
- ვიცი, ეს ფიქრი სხვასთან არ მივა
- ვიცი, ქარიშხალს ვერ დავეწევი
- ვიწყებ ლექსის წერას
- ვუცდი სხვა ამინდს
- ვფიქრობ და ფიქრში შუადღე გახდა
- ვფიქრობ სიკვდილზე და რაღაც სხვაზე
- ვწევარ და ვფიქრობ და კედელს ვუმზერ
- ვხედავ ამგვარ ცას და მყუდრო ბინას
- ვხედავ ბედის მწვერვალს