Bello de Hund/Kapittel 9

   't Was Markt bi uns un allerhand to sehn,
Kameelen, Baaren, Leewen, Apen
Un Hunden flinker noch as ick to Been;
Daar stund ick nu döer Tovall bi to gaapen.
Man greep mi up; ick kunde mi neet wehren,
Un mußde noch verscheiden Künsten lehren.
Waar man een Jahrmarkt was in Dörp of Stadt,
Leet mien Patroon mi mit mien' Kameraden
Braaf danssen, och, 'k was 't lang all möei un satt,
Doch hadd' he geen Gevöel un gaff geen Gnaden.
Sien Helpers wassen uutstudeerde Dögeneeten,
Meest all' verdeenden se de Dood van Henkershand;
Se hadden Gott un sien Gebod vergeten,
Un streken as de Pest döer 't ganze Land. —
In seker' Nacht wulld'n se een Huus beschummeln;
De Wachters packden öer: — se mußden bummeln.
Dat Kwade word bestrafft, of vroog of laat;
Oock dit Gevall bewiest het mit der Daad. —