სიზმარი (ტერენტი გრანელის მეორე ლექსი)
| სიზმარი ავტორი: ტერენტი გრანელი |
თითქოს ნისლია, არაფერს ვხედავ
და თითქოს მქონდა შავი ნიღაბი.
და მიცვალებულს ვხედავ მე დედას
და მეკითხება: შენ სად იყავი!
იყო და გაჰქრა შავი ნიღაბი,
ჩამოწვა ნისლი, არაფერს ვხედავ.
მას ვუპასუხე - მე სად ვიყავი
და სადღაც ნელა მივყავარ დედას.
მინდა ეს წამი რომ მოვითმინო,
რომ ხელში მქონდეს იმედის საჭე.
"შვილო მითხარი: რატომ სვამ ღვინოს,
ან და ერთი თვე რად მოგისაჯეს!”
და ბოლოს უცებ წამიღო ნისლმა
და თითქო შველა მე არ მეღირსა.
ეს იყო წუხელ, რომ დამესიზმრა
და დილას უცებ გამომეღვიძა.