گل شڪر/ي
۵۶۹ - يار به تيلي، سينڌ به ميلي.
تيلي يعني چاڪي، ميلي يعني اڻڀي، مطلب، جو جنهن عورت جو يار چاڪي هوندو، تنهن کي سينڌ مکڻ لاءِ تيل به ڪو ٿورو، پر جڏهن تيل نه مليس، تڏهن چاڪيءَ جي مهابائي چئبي؟ تڏهن ويچار ڪرڻ گهرجي ته جو ماڻهو پنهنجي سڄڻ يا مائٽ جو مهابو نه رکندو. تنهن ۾ ڌارئين جي ڪهڙي اميد رهندي.
۵۷۰ - ياد جنين کي يار، سي ياد هميشہ يار کي.
جي ماڻهو يار کي ياد ڪندا، يار به انهن کي ياد ڪندو، يعني جي ڌڻيءَ کي ياد ڪندا رهندا، ڌڻي پڻ مهرباني ڪري انهن کي نه وساريندو. تنهن تي هنديءَ واري چيو آهي:
جل ۾ بسي ڪمودني چندا بسي آڪاس،
جو جاهوڪي من وسي سو ٿاهوڪي پاس. ڪُوڻي رهي پاڻيءَ ۾، چنڊ رهي اُڀ ۾،
جو جنهن جي دل ۾ رهي، سو ڄاڻ ان وٽ آهي.
تڏهن اهڙي ڌڻيءَ کي جو پنهنجي ياد ڪندڙ ٻانهن کي نه وساري، تنهن کي سدائين ياد ڪندو رهجي!
اڙي ڪيولرام! تون پڻ اهڙي ڌڻيءَ کي ياد ڪري ڪتاب پورو ڪر!