Өсөнсө күренеш
Ҡәләм. Ауырта, билем ауырта!
Ручка. Тыныслан, тим! Юйғыс хәҙер Ҡәләм ослағысты алып килә.
Ҡәләм. һин генә ғәйепле!
Ручка. Юҡ, һин!
Юйғыс менән Ҡәләм ослағыс инә.
Ҡәләм ослағыс. Эштәр харап шикелле бында! Ҡәләмдең ыңғырашҡан тауышы урамға ишетелә.
Ҡәләм. Ауырта, билем ауырта!
Ручка. Ярҙам итһәңсе, ағай!
Юйғыс. Ул үҙе сәбәпсе инде имгәнгәненә.
Ҡәләм ослағыс. Аңланым! Ни булғанын миңә һөйләп бирҙең бит инде, Юйғыс.
Ҡәләм. Юҡ, улар үҙҙәре тыңлауһыҙ!
Ҡәләм ослағыс. Ҡәләм, һиңә бер шартым бар. Әйҙәгеҙ, бергәләп Ручканың шиғырын яҙып бөтөрәйек.
Ручка. Ур-ра!
Юйғыс. Мин дә шиғыр сығара беләм ул.
Ҡәләм. Билем ауыртҡас, башым эшләмәй! Үҙегеҙ генә уйлағыҙ.
Ҡәләм ослағыс. Әйттем бит, бергәләп, тип.
Ҡәләм. Ярар һуң, ярар! Тиҙ булығыҙ! Әйҙә, Тиҙ булайыҡ. Уф, ауырта!
Ручка (шиғырын Һөйләй).
Хәйерле иртә, Матур сәскәләр!
Юйғыс. Сәскәләр көлә...
Ҡәләм. Улар — сәнскеләр.
Ҡәләм ослағыс. һинең телең сәнскеле, Ҡәләм!
Ҡәләм. Ярамаған тағы! «сәскәләр» — «сәнскеләр»: шәп рифма!
Ручка. Шәп түгел!
Юйғыс. Әһ-һә, хәҙер әйтәм: сәскәләр көлә, нурҙар сәсәләр!
Ҡәләм ослағыс. Вәт, исмаһам, шиғыр!
Ручка. Хәйерле иртә,
Матур сәскәләр!
Сәскәләр көлә,
Нурҙар сәсәләр!
Ручка менән Юйғыс шиғырҙы икеһе бергә яттан һөйләй.
Ҡәләм. Ярар, мин иртәгә ятлап алырмын! Уф, билем! Уф, билем!
Ҡәләм ослағыс. Әйҙә, Ҡәләм дуҫ, бәләкәй генә операция яһап алайыҡ үҙеңә.
Ручка менән Юйғыс. Шәберәк яһа, ағай! Интекмәһен, Ҡәләм!
Ҡәләм ослағыс (ҡулдары менән Ҡәләмде Һыпырып). Әпсен-төпсөн, шайтан үпһен!
Ҡәләм. У-у-ф-ф! Рәхәт булып ҡалды. Рәхмәт, ағай!
Ҡәләм ослағыс. Йә, башың эшләйме хәҙер?
Ҡәләм. Эшләй, эшләй!
Хәйерле иртә,
Матур сәскәләр!
Сәскәләр көлә,
Нурҙар сәсәләр!
|