Zdalenej lubej
O daj mi, daj wšak, moja miła,
Ći zhladować do wóčka módroh'
Će, prošu, lěkarja njećh dobroh'
Ma wutroba mi přestyskniwa!
Wšón swět sy sama mi ty rjany;
Kiž radosće w nim njenamakam,
Ach tebje dobyć, miła, čakam,
Ach tebje - njejsym zacpěwany!
Ach chcyła tróšt mi jeno skićić
Tu w njewjedrach, we žiwjenju,
A byli tež přez pohladnjenje.
Mje njebudźa tež potom ničić
Wšě wosudy, we žadosćenju
Ja njepodam so słaby ženje.
- Author: Michał Bjedrich Wjeleměr (public domain)
- Source: http://texty.citanka.cz/pata/sc1-101.html
- Note: Stary prawopis