Vom in lofüdän ed in vesüdän
In delagased vönädik ätuvobs yegedi dö spikotadin in tiäd pemäniotöl. E bi kobätäl bevü voms in vol lölik no nog binon so gretik, äsä dialimiküns e püdiäliküns bevü voms fomälofs, u vipofsöv, lasumobs yegedi at. Südis e vönaoloveikodis no kanoy moükön me benovil e teors. Progediäliküns e kuliviküns vomas se lofüdän e vesüdän, se nolüdän e sulüdän, dalofs lütenükön odes nami e steifön ad suemön odis, ab no kanofs süadükön ünü del bal, ünü yel bal, jisvistis läs kulivikis e plu dakipiälikis in züäd oksik, das voms in topäds votik vola i labofs südis e cedis gudikis, e das mots in vol lölik to lifamod e tikamod distiks okas labofs kaladapatädis baiädik mödik.
Samedi plitülik atosa ätuvobs b. v. in pened de läd Linglänik se ‚Lahore‛ dö voms in Lindän Linglänik. Itevof usio ko senäl pluama Linglänik e ko kelid kol jisvists Lindänik okik, ed älärnof us neflagiäli. Ikoedof nünön oke fa el ‚munshi‛ (= pükavan Hindostänik) dö pük e kösömots Lindäniks ad no binön tu nesevik pö nügol okik in vol nesevädik. Ven ävilof reidön eli „Neits milbal“ as tidabuk, äfügof tio nolani. Vom Lindänik nonik ospikoföv föro dö konots at, e ven äsagof, das cils Linglänik valik äreidons onis, atos äbinon pro geidan ofik dönu blöf säsüdöfükama vesüdänik. Ko kelied fulik tefü fät vomas pesoelüköl änügolof ini el ‚zanana‛ (= vomacem) balid. Äduinof glidoti plütik, keli ilärnof de el ‚munshi‛. Jidaifidan Hindostänik ofik äjonof kleiliko, das ätikof ludigidiko dö jivisitan okik, e dö klotem jiatana.
„Himatan olik“, äsagof, „labom kludo dalestümi so nemödiki pro ol, das dälom ole ad golön nenvealo su süts, sodas mans valik kanoms logön logodi olik. Te söls famüla obik daloms logön logodi obik. Vio pidob olis, vomis Linglänik, demü nenkud himatanas olsik tefü ols.“
Äbinof pleidik dö fanäbam okik, no suemoföv keliedi voma, keli äcedof yegi nestüma. Ärevidob senäli obik kelieda, jipenan küpetof, älärnof ad suemön, das mögos, das vom, kel esevof libi, ofanäböpof oki libaviliko.
De tikädöp Lindänik Linglänans binons pöp miotik.
„Mens leseda spikons dö klin,“ jislaman äsagof obe skaniko. „Ab logolöd lü kösömots miotik olsik, vio banols in vat pemiotöl, e fidols me nams no pelavöls!“
„Ab banavat obik binon klinik,“ ägespikof stunölo.
„Klinik-li?“ Nestüf ofik äbinon mü nosüköl. „Seadol in ban olik, e posä emiotol dub atos vati, jedol oni love koap olik, ai dönu vati ot.“
Ävestigölo dini äklülädos lü ob, das Lindänan ai stanon in ban okik, e lavon oki me vat flumöl.
„Dünan stanon-li len domayan ko leskel labü vat, sodas lotans kanons lavön namis oksik, büä fidons bodi?“ äfovof. „No! fidol bodi olik ko dats, kels pemiotons dub püf sütas, e dub küir stirajanädas jevodas.“
Jipenan cedof kluo, das lofüdänans e vesüdänans neai okolkömons odis dinü klin. Lindänan naudon kösömotis Linglänana, e Liglänan cedon, das kösömots Lindänik semik binons jeikiks. Lindänan ospikon notodälo dö dils valik koapa e dö dunods valik onas. Smilon dö lupuedäl Linglänik tefü dins semik, ab if säkol Lindänane dö jimatan omik, tän duinol nesüdöfi.
Plü lifob in Lindän, sagof, plü mutob votükön tikamagotis nepölovik obik.
Tän konof fino, vio vom Lindänik äsagof ofe: „Ed in län olik voms mödik mutofs deadön selibiko, bi mans no saidiks dabinoms pro valans! Vio fopiks ols, Linglänans, binols, kels dälols vomi te bali mane bal. Kis binon-li gudikum, labön kobiko ko jivotan mani bal, u binön soelik dü lif lölik okik nen spel freda pro ladäl u cilas?“
Ba voms vesüdänik odabinofs, kels oplidofs boso tikädöpi at, e votans, kels onaudofs somikosi, e so i tefü dins mödik votik obinos fikulik pro vesüdänans ad digidön südis lofüdänik. Fümiko pened at tidon, das teoro jisvistam binon vemo jönik, ab das plago binon vemo fikulik, e das med gudikün ad seivön jisvistis binon ad visitön ofis in län lönik ofas, ed ad studön ofis staböfiko dü tim lunik; ab atos pegönon te nemödikanes.
Se Volapükagased pro Nedänapükans 1954, Nüm: 4, Pads: 13-15.