Jump to content

Soederberg Jesus Barabbas Capitulo 8

From Wikisource

Capitulo 8

Le amico Kasper deveni plus e plus pneumatic. Hodie, quando nos sedeva al Sjöormen, ille me confideva que ille pensa pinger un retabulo e donar lo (pro le salvation de su anima, e pro publicitate) a un parve ecclesia rural in Svartsjölandet, ubi ille nasceva. Ah, como le tempores cambia, e nos con illos! Io memora como si esseva heri un vespere in Paris circa vinti annos retro, quando io justo habeva facite le cognoscentia de ille e nos faceva nostre entrata a Maxime in iste maniera: Kasper prendeva su chapeau-claque e lo poneva super le testa de un servitor calve, qui marchava ante nos con un grande tabuliero in cata mano. Jubilation colossal! Io era jam assatis cognoscite in le loco, e cinque minutas plus tarde le orchestra jocava »Ex le profunditate del cordes svedese». Plus tarde in le nocte Kasper dirigeva le orchestra tsigan con le gestos le plus folle, como dice le danese, e verso le matino ille debeva ir a casa con un del plus elegante cocottes. Illa simplemente se habeva inamorate de ille, e isto durava tres septimanas! (Kasper a pena cognosceva un parola de francese, ma isto non faceva differentia.)

Ma ora le question era: que deberea representar le retabulo? Non le crucifixion; il esserea troppo costose locar tres brutos como modellos, e mesmo si on poterea contentar se con un, il esserea totevia troppo costose e incommode. Il deberea esser alique pro que Irma Jensen poterea posar. Ma un madonna esserea troppo banal, e Kasper non pote supportar infantes, mesmo in picturas. Que poterea on inventar?

Io suggereva Susanna in le banio.

-- Ah, tu debe comprender que il debe esser un subjecto biblic, diceva Kasper. Susanna in le banio, isto es Bellman!

Io realmente imaginava que Bellman habeva prendite le belle Susanna del biblia, ma io non es exactemente multo versate in le biblia, assi io le consiliava demandar Josef Marin, e nos visitava le.

Marin me dava ration que le subjecto era biblic, ben que le historia ha essite removite del biblias moderne.

-- Que diabolo dice tu, diceva Kasper, illes modifica le biblia?

-- Si, certo, respondeva Josef Marin, illes lo ha facite sempre, e illes lo face ancora. In le biblia de tu patre, si ille habeva un, il diceva que Jesus respondeva a su matre al nuptias de Cana, quando illa voleva que ille se monstrara impressionante e producerea magicamente alcun bottilias de vino: »Femina, que ha io a facer con te?» Ma in le biblia le plus nove, »le biblia de Gustav V», ille dice, in maniera multo plus educate: »Lassa me esser, matre!»

-- Ma isto es solmente un error de traduction que illes ha corrigite, non? supponeva Kasper.

No, al contrario, diceva Josef Marin. Es un nove que illes ha addite, al plure veteres.

Nunc entrava le studente Kristensen. Ille evidentemente habeva alique in mente. Il habeva un aere de triumpho.

-- Ora io ha discoperite como sta le cosa con Barabbas! ille diceva.

E ille nos explicava como esseva le cosa. Ille habeva demandate, certemente non le professor de exegesis ma solmente un docente, ma le professor probabilemente haberea date le mesme responsa. Ecce como esseva:

Barabbas esseva filio de un eminente scriba. A ille tempore on diceva per cortesia »abba», patre, a un rabbi, como on dice »senior abbate» a un prestre in Francia. Isto es le explication del supernomine Barabbas: filio de un »abba», dunque »filio del rabbi». E quando ora un eminente rabbi habeva un filio, qui habeva deviate e esseva arrestate per le policia pro participation in un tumulto, esseva toto natural que le sacerdotes e le scribas persuadeva le populo a peter gratia pro ille a Pilato. E que ille se nominava Jesus non esseva nihil remarcabile; isto esseva un nomine multo commun. Vinti o trenta annos plus tarde existeva duo summe sacerdotes, un post le altere, qui se nominava Jesus, e il es multo possibile que un de illes non esseva alcun altere que le »Barabbas» del evangelio.

-- Gratias, senior Kristensen, diceva Marin, multo gratias! Esseva vermente agradabile finalmente haber iste vetere mysterio elucidate. Ma diceva le senior docente nihil super como ille ha succedite a saper que Barabbas, incognite in altere respectos, esseva filio de un scriba?

-- No, respondeva Kristensen, ille non diceva nihil super illo...

-- Io pote quasi imaginar lo, diceva Marin. Ma io pote dicer vos lo, si vos ama audir lo. In un o altere vetere manuscripto del evangelio, que totevia non pertine al plus veteres, il sta »Barrabas» con duo r. Illo es naturalmente un error de scriptura commun. Ma si iste version esserea le correcte, le parola poterea derivar del aramaic bar-rabbân e significar »filio del rabbi». Sur iste tenue filo on ha filate tote iste parve e nette roman theologic, que anque io recipeva inculcate un vice in Uppsala quasi quaranta annos retro!

Kristensen semblava assatis perplexe.

-- Del resto, continuava Marin, il ha anque un par de altere manieras de solver le enigma. Olim, quando le theologos credeva in le Evangelio de Johannes, on considerava que Barabbas esseva un brigante, e iste information non contradice directemente le Evangelio de Marco, proque un brigante pote multo ben participar in un rebellion o un tumulto. Alora: le brigante Barabbas esseva probabilemente filio de un famose chef de brigantes; ille sequeva le passos de su patre, ille esseva su patre incarnate, e pro isto ille esseva appellate Barabbas, »filio del patre». Que pensa vos de isto?

-- Ben, diceva le juvene Kristensen, io non sape exactemente...

-- Vos non ama iste historia? Io anque non. Illo non es un bit melior que le roman del filio del rabbi, qui deviava e esseva arrestate per le policia ma qui in su vetule dies deveniva summe sacerdote al templo de Jerusalem... No, il debe haber essite alicun connexion inter »Jesus Christo» e »Jesus Barabbas». E pro un sol vice il ha vermente un fonte que sta foras del evangelios e le altere litteratura paleochristian e que indica in le mesme direction. Ora ascolta:

Herodes le Grande habeva un nepote, id es ille habeva multes, ma un de illes se nominava Herodes Agrippa. Iste Agrippa, qui pro un o altere ration habeva essite incarcerate e conducite a Roma sub Tiberio, veniva in alte favor con su successor Caligula e recipeva de ille un parte de Palestina como principato con le titulo de rege. Nonobstante isto, ille non pare haber essite un persona contemnibile o ridicule. Caligula habeva audite que il non habeva statue de deo in le templo de Jerusalem e decideva remediar iste manco per facer eriger un statua de se mesme como Jupiter. Agrippa intrepidemente riscava su nove dignitate e su vita per, durante un grande festa que ille dava pro iste scopo, implorar Caligula a renunciar a iste idea. Iste episodio, que Josephus narra, esseva probabilemente incognite al judeos in Alexandria, e del resto le judeos a ille tempore habeva devenite totalmente fatigate con tote le dynastia herodian. Comocunque, le judeos in Alexandria organisava un specie de representation theatral, cuje intention esseva derider le nove rege judee como »false Messia». Es Philo qui narra super isto in un de su scriptos, le polemica »Contra Flaccus». Pro iste fin on habeva trovate un povre folle, qui se nominava Karabas, travestiva le como rege buffon con un corona de papiro, involveva le in un rude tapete como mantello, poneva un canna in su mano como sceptro, dirigeva parodic supplicationes a ille e salutava le con le parola syric marin, »senior», un titulo special de Messia, que anque appare in Paulo. Le povre »Karabas» recipeva in fin le mesme tractamento que secundo le evangelio esseva date al captive Jesus in su qualitate de »rege del judeos».

On ha naturalmente comprendite desde longe que »Karabas» es un error de copista pro »Barabbas». E exactemente como in le evangelio, isto non ha essite un question del nomine real del homine ma del nomine del rolo que le povre folle »Karabas» esseva fortiate a jocar: le rolo de »false Messia».

»Barabbas» pare dunque haber essite un supernomine currente inter le judeos, sia pro false messias e »filios de deo» in general, sia forsan pro alcun representante specific del typo.

E ora io pensa, senior Kristensen, que vos deberea ir a vostre docente e proponer a ille de reimplaciar le roman un poco obsolete del »filio del rabbi» con, per exemplo, le sequente version:

Al mesme Pascha in Jerusalem, quando nostre Senior Jesus Christo, Filio de Deo, esseva crucifigite, appareva anque un altere Messia -- un false Messia -- qui per le malitia del diabolo se nominava anque Jesus. Proque iste false Messia, exactemente como le ver, se nominava Filio de Deo e sempre parlava de Deo como su patre, ille habeva recipite le supernomine Barabbas. E Pilato, qui non pote facilemente esser supponite haber essite un experto in messias false e authentic, crucifigeva nostre Senior Jesus Christo, ma lassava escappar le impostor Barabbas. Que dice vos de isto, senior Kristensen?

Le juvene Kristensen pareva un poco distracte. Le facto esseva que senioretta Irma Jensen justo habeva entrate del Lavanderia Vasco de Gama con le lavatura de Josef Marin in un parve corbe, e illa immediatemente attraheva le plus vive interesse del studente Kristensen. E como Kristensen non respondeva al question de Marin, senioretta Irma Jensen respondeva in su loco.

-- Io crede que vos parla de Jesus? Ma ille non jammais ha existite! Io ha legite lo in le Jornal del Populo!