Soederberg Jesus Barabbas Capitulo 6

Capitulo 6

Il faceva un tempore horribile con pluvia e vento, quando un die in medie del hiberno io me imbarcava ab Alexandria. Illo era anque un nave misere, e un viage disagradabile in omne respectos. Ma finalmente io arrivava, e le prime cognoscito que io incontrava, quando io descendeva a terra in Caesarea, era mi vetere amico de infantia Simon, le fratre le plus juvene de Jesus, qui habeva un travalio al nove construction del domo del doana in le porto. (Ille era murator como su patre.) Io le invitava a compartir mi modeste jentaculo al plus proxime taverna, e ibi nos sedeva e conversava durante un hora. Io audiva plure novas. Su patre, le vetule Josef, habeva morite un par de annos antea. Johannes le Baptista (un predicator de revivification, del qual mi patre habeva scribite alique in su litteras a me) habeva essite incarcerate per le principe del pais, Antipas, qui timeva que ille poterea esser tentate per su grande truppa de adherentes inter le populo a devenir un Messia e causar un rebellion, e ille esseva incarcerate in un parve castello appellate Makarunt, al altere latere del Jordan. On diceva etiam que ille ja habeva essite occidite. Antipas era un senior qui pensava que il era melio prevenir que curar! (In iste respecto ille similava a su patre, ma alteremente ille era un grande buffon.) Simon era anque assatis inquiete pro su fratre Jesus, qui habeva essite un del plus ardente adherentes del baptista.

Jesus credeva durante un tempore que le baptista era vermente le Messia, diceva Simon. Ille recrutava massas de adherentes pro ille hic in Galilea. (Le baptista mesme habeva su principal residentia in Perea, al altere latere del Jordan, que anque pertineva al principato de Antipas.) Ma ora ille crede que le baptista era Elias; e post que Johannes esseva incarcerate, un grande multitude de su adherentes se ha unite a Jesus e le reguarda como le qui va facer lo e qui le prophetas ha predicite. Deo sape como isto va finir!

-- Crede ille mesme que ille es le Messia? io demandava.

-- Shh! diceva Simon, il non ha nemo qui nos audi?

Le hospite del taverna non era presente al momento, e nos era solos in le camera.

-- Si ille crede que ille es le Messia? susurrava Simon. Si, io time que si! Ille ha comenciate a appellar se »le filio del homine», e lo que ille intende per isto, quicunque pote comprender lo. Qui non ha legite le »Revelation de Daniel»! Matre crede de resto que ille non es completemente san, e un poco peculiar ille ha sempre essite. Ille non ha como nulle quiete e vaga ubique. Un par de annos retro il era quasi decidite que ille se maritarea con le vidua de un publicano assatis ric in Tiberias -- le feminas ha sempre essite folle pro ille. Ma alora ille partiva pro un peregrination e non faceva audir de se durante un par de menses, e postea nihil eveniva. Illa prendeva un altere. Ma io non pote abstener me de admirar le in omne caso. Ille ha un immense dono pro predicar, nemo pote negar lo, e quanto al exorcisar demonios e curar malados, ille a pena ha su superior, ben que le competition es dur.

-- Simon era un juvene vivace e vigile con qui il era amusante conversar. Ma ora le hospite del taverna entrava e io debeva ir a casa a Tiberias. Simon, qui cognosceva le hospite, me presentava como filio del rabbi Jona in Tiberias, post lo qual io poteva sin difficultate locar un asina. E post un breve promenada in le citate, durante le qual io inter alteres notava un par de nove ecclesias -- un templo de Attis e un cappella de Isis con un madonna super le portal -- io montava sur mi parve Rosinante e trottava verso casa.