Savan
Ün soar jönik setula tolädan: ‚Marcel Lantier‛ äduinom galädi fo galädöp smalik itopöl zänodü peins no fagiko de jols ela ‚Lys‛: flumed keinik et, kel äfomon me dil anik zuga okik miedi vü Blegän e Fransän.
Man ägolom su veg, älabölo stumemi stonicöpana su jot, ko loged äl glun e logot lugik ä fenik: äbinom voban gudik labü nem: ‚Jean Lacroix‛, keli mens lána omik ästümons demü snat e kurad oma.
„Binos soar jönik! o flenädan!“ el ‚Marcel Lacroix‛ ävokädom lü om.
„Si! soar binon jönik, ab neit kömöl obinon koldülik‚“ man ägesagom.
„No labom logoti fredik adelo.“ tolädan ätikom. E takediko äfovom ad smökön pipi oka.
Düps anik äpasetikons; stels äpubons len sil.
Ven düp zülid ätonon, el ‚Marcel Lantier‛ älüvom galädöpi, älabölo günüli len bandelär‚ ed älüodikom lü el ‚Lys‛, ve jols kela äprimom ad golön. Vemo suvo smugans lovegoloms in bot oni. Dag äbinon lölöfik. Svietil paelik stelas älitükon töbo luvegi. Val äbinon takik ä stilik.
‚Marcel Lantier‛ ävegom dü lunüp ko lils lüköl‚ äsä yagadog gudik, ven noid fagik tuigülas päbreiköl ärivon omi. Ästopom dotölo; no ämögos, das äpölom: man ägolom ko prüd miniludik; steps omik äkoedons frakatön semikna tuigülis sägik.
„Tü düp at, fümiko atan te binon smugan‚“ ‚Marcel Lantier‛ ätikom.
Sunädo ärivom topi, de kel äkanom logön in fagot stepas luldeg u mäldegas fo ok. Äjinos lü om, das maged verätiko älükömon len jöl in fagot lemuamik portata logama okik.
„He!... ol usik!... stopö! nämätü lon...!“ tolädan ävokom laodiküno.
Ägetom gespiki nonik, ab maged äprimon ad vifagolön.
„Stopö!“ ‚Marcel‛ ävokädom telidnaedo.
Täno kilidnaedo: „Stopö!... ud ojütob!“
Maged ya änepubon. Täno, benofätio, ‚Marcel Lantier‛ äjütom‚ e pö lunid jütikama äküpom, äso pö leklärastral, mani, kel ko lesak su jot oka äbunom ini vat.
Tolädan ikanomöv jütön dönu, ab in dag äsüadom, das önedrefomöv zeili; äbuükom ad bunön ön turn omik ini vat tö top ot fugana‚ tü timül, kü äjinos lü om, das atan äbegrämom joli visoik.
Neläbo vat äbinon koldik, e ‚Marcel Lantier‛ no plu äbinom yunik. Äsenom koldikami so vemöfiki, das limeds oka äjinons lemikön sunädiko. To val äduinom flapülis anik: flum, kel äbinon zänodo nämikum, äprimon ad kesveimön omi. Noe no äfägom ad rivön joli visoik, abi ädredom demü lif oka; täno äperom süeni oka; e neläbikan äprimom ad vokädön: „Yufö! yufö!“
Vög däsperik ätonon ün neit deadastilik; sekuns anik äpasetikons, dü kels älüdom me näm valik, kel äreton pö om.
„Yufo!“ ädönuom me vög fibikum.
Tü timül ot fal kopa ini vat pälilon, ab tolädan töbo äküpom atosi; vat ädranon ini mud e lils oma; äperom sevälöfi tü timül, kü brad nämik ägleipon omi ed äketirom omi. Pos timüls nemödik savan e saväb ätakädoms su jol‚ balan äsäbluviköl de fäk okik, e votan de töbid okik.
Täno pö litam paelik, kel ädonikon de sil, tolädan älestunöl ämemosevom eli ‚Jean Lacroix‛: „Ol!“ äsagom ome; „liö! ol binol-li utan, keli pöjutob: ol! man snatikün-li läna?... Ed ol binol utan, kel esavol lifi oba!“
„Si! utan ob binob!“ ‚Jean‛ äsagom ko vög dumik.
„Ab kikodo äfugol-li? Kikodo ebunol-li ini vat, ven äflagob de ol ad stopön?... Kini üfo äpolol-li? Tabaki-li?... No gespikol-li? Klu binos-li veratik?... Ol!... Ol!... Smugan-li?... Gö! spikolöd ga!...“ E, bi ‚Lacroix‛ lügik ä labü kap donio piflegöl äblebom seilik, tolädan äsagom: „Gö! is klän dabinon. Esavol obi, ba labob-la gitäti ad binön dälälik pötü naed bal. Sumolöd lesaki olik! ojedobs oni ini flumed, ed odunob, äsva no elogob pökodi olik.“
„Säkolöd obe ad no dunön osi dönu! ba opromoböv osi ole‚“ ‚Jean‛ fümälo äsagom ko lüg‚ „ab lesaki asoarik odakipob.“
„Diabö! o ‚Jean‛!“ el ‚Marcel Lantier‛ ävokädom‚ „omutoböv fanäbükön oli e blinön oli lü galädöp. Posä esavol lifi oba, du ikanolöv fugön, no givülob obe gitäti ad binön se sevärik. Ab no laidälolöd pö tif! lebegob ole osi. No binükolöd obi kedöbani ola!“
„Zesüdos, das dakipob lesaki‚“ ‚Jean‛ äsagom dönu.
„Benö! dunolöd utosi, kelosi ovilol!“ el ‚Marcel Lantier‛ ävokädom‚ „no osagoy, das ufanábükob savani obik‚ ab i no osagoy, das unefölob bligi obik!... Odelo usädünikob... E nu, gololöd!“
„Danö!“ el ‚Jean‛ äsagom nelaodiko.
„O! ol kanol sagön obe dani, du ol esavol lifi obik; vö! koedol senälön obe atosi vemo lölöfiko!“
Ed ün neit dagik ä stilik at, mans tel äfagikoms de od, alan äl lüod okik.
Ün göd balidfovik, mugödo, el ‚Jean Lacroix‛ älüvom vilagi ävegölo lü cifatop. Ilükömölo foi kaser tolädanas, äküpom kapiteni ed älüspikom sunädo omi.
„O kapiten!“ äsagom, ‚bo fümo egetol agödo sädünikami tolädana: ‚Marcel Lantier‛. „Jenöfo!“ fizir ägespikom, „e vemo estunob dö atos. Kömol-li ad nunön obe kodis atosa?“
„Si! o kapiten! Binos demü ob, das vilom sädünikön. Klu kömob ad begön ole ad leadön dakipön ome cali oka, ed ad fanäbükön obi.“
E me vöds nemödik, el ‚Jean‛ äkonom jenotis äneita.
„Ab“, kapitein äsagom dönu, ven el ‚Jean‛ ifisagom‚ „ol no labol vo logoti smugana vemo verätika‚ e sav äneitik fa ol blöfon, das binol hilepul brafik. Sekü kod kinik üfo eduinol-li duni nesnatik at, kel blinon oli lü fanäböp, e gevon ole nestümi? Gesagolöd! Vilob sevön verati.“
El ‚Jean‛ äbluvikom, äzogom, e täno me vög teafülik äsagom fino nelaodiko: „Benö! ekö! jismalan obik binof vemo malädik; ad saunükön ofi äzesüdos ad büedön mökön rezäpis sanana‚ e bi pötekan no ävilom plu gevön täki, du mesed delavobanik binon ebo saidik ad kosidön‚ ekanob tuvön te medi at: eblinob lesaki labü tabak love mied, ed eselob oni! Nu mon dabinon lomü ob ad kälön cili: kanol fanäböpön obi!“ E logs omik äfulikons me drens.
Kapiten äkögilom, älemufükom kapi oka, ämeditom lunüpo: „Promolös obe nämätü stimavöd ola as man snatik, das neai plu odunol dönu duni somik!“
„Ob it iyulob obe ya atosi‚“ el ‚Jean‛ ägesagom.
„Täno, val peglömon! Oblinol ele ‚Marcel Lantier‛ penedi oka sädünikama sa penedi at oba... Gö!... Pedolös nami oba!“
El ‚Jean‛ fredo äbevegom vegi lü dom oka. Älovegivölo ele ‚Marcel Lantier‛ penedi kapitena, logod oma äglorikon‚ ab no mödikumo ka ut tolädana, ven atan iseivom nuni cifa okik.
„Dakipob cali obik!“ ävokädom.
Ed ägleipölo namis ela ‚Jean‛: „E nu, o bäldädan oba! If pö ol bos defon demü jismalikan olik u seiman olikanas‚ cedob, das sevol ad yan kinik omutol nokön: binol savan oba, atosi no oglömob.
„Kim obas tel binom-li savan votikana?“ el ‚Jean‛ äsäkom me vög fefik.
Ed in loged, me kel mans tel älülogoms odi, äkanoy reidön promi flenama laidüpik.
Se Volapükagased pro Nedänapükans 1937, Nüm: 7, Pads: 41-44.