Salomnoma

by Roqim

Salom, ey iki xo‘bu zebo o‘g‘ul,
Salom, ey manga ikki mirzo o‘g‘ul.

Salom, ey iki nuri diydam mening,
Jahon ahlidin barguzidam mening.

Salom, ey iki bog‘i umrim guli,
Hayotim gulistonining bulbuli.

Salom, ey manga ikki jondin aziz,
Nekim yo‘q aziz ondin, ondin aziz.

Salom, ey iki munisi jonimiz,
Ko‘ngul quvvati, jong‘a darmonimiz.

Atog‘a o‘g‘ul jon esa begumon,
Vale ikkingiz tanda jonimg‘a jon.

Bilinglar, sarosar erur chin so‘zum,
G‘alat der esam, chiqsun ikki ko‘zum.

Buxorog‘a ul kunki azm etdingiz,
Uqumoq uchun ul taraf ketdingiz.

Ko‘zumga bo‘lub tiyra yaxshi jahon,
G‘am ostida qoldim meni notavon.

Zamone g‘amim so‘rg‘ali yo‘q kishim,
Qilib yodingiz yig‘lamoqdur ishim.

Agar tiymasam ko‘z yoshim bir zamon,
Suv ostida qolg‘ay to‘quz osmon.

Aningdek tanimdin borib quvvatim,
Ki tebrangali qolmamish qudratim.

Meni zor tortib fig‘on, yiglaram,
Damodam firoq ichra qon yig‘laram.

Ne bor kechalar xobi rohat manga,
Ne kunduzda bor istirohat manga.

Asal solsam og‘zimga og‘u bo‘lur,
Yoruq kun ko‘zumga qorong‘u bo‘lur.

Ular har kim ayrilsa bir jonidin,
Kechib dahr paydovu pinhonidin.

Mangakim erur ikki jondin firoq,
Tirik bo‘lmoqimdur o‘lumdin yiroq.

Tirilgay edim kelsangiz nogahon,
Ko‘zum yuzlaringizni ko‘rgan zamon.

Bo‘lub emdi sizlarga tangri shafiq,
Ikkingizg‘a tavfiqin aylab rafiq.

Ne bo‘lg‘ay karam aylabon lamyazal,
Ato qilsa sizlarga ilmu amal.

Berib fahm ila donishu imtiyoz,
Xaloyiq aro aylasa sarfaroz.

Sizi bahramand aylab avroqdin,
Ko‘tarsa meni dog‘i tufroqdin.

Dilu jon bil^a qilsangizlar talab,
Murod o‘lsa hosil, emasdur ajab.

Dengu do‘shingiz birla aylab talosh,
Ko‘tarmang o‘qumoqdin albatta, bosh.

Bo‘lub yaxshi ozodalar hamdami,
Talab ichra tinmang, tayonmang dame.

Qilib g‘ayratu nangu nomusu or,
Eting ilm tahsilini ixtiyor…

Qilib sayr, kezmak havas aylamang,
Zamone o‘qumoqni bas aylamang.

O‘zingizga rohatni aylab harom,
Bo‘lung‘lar riyozat bila subhu shom…

Ko‘rub mevaning xom ila pishmishin,
Havas aylamang pistau kishmishin.

Demang yeyirga halvoytar yaxshiroq,
Qanoat qiling, topsangiz noni qoq.

Bilib darsingiz aylab azbar o‘qung,
Uqunglar, o‘qunglar, o‘qunglar, o‘qung.

Havou havaslarii aylab raho,
Saboqlarni takror eting borho.

Masaldur, sabaq bir agar bo‘lsa harf,
O‘qumoq kerak oni har kunda alf.

Qiling borho sa’y birla jadal,
G‘animat mahaldur, g‘animat mahal.

Hayal aylamanglar, o‘qung muttasil,
O‘tar ko‘z yumub ochg‘ucha oyu yil.

Ikkingizni qo‘llab shahi Naqshband,
Bori ilmdin aylasun bahramand…

Gahi orzu aylabon sharhi hol,
Ikkingizga bir noma qilsam xayol.

Yozay deb oni qo‘lg‘a olg‘och qalam,
Qilur ko‘z yoshim ila qog‘ozni nam.

Ki yozmoq anga noma oson emas,
Suv ustiga xat hargiz imkoi emas.

Budur uzrimiz, ey manga ikki jon,
Agar kunda bir noma qilmon ravon.

Yo‘q ersa necha so‘zni taqdir etib,
Bari muddaolarni tahrir etib.

Yozarda durbor etib xomani,
Yuborgay edim kunda bir nomani.

Topib hajr taskinig‘a ehtimol,
Qilib jonfizo vaslingizni xayol.

Basi shod etib tab’i xudkomani,
Yozib bu bahona bila nomani.

Birovga berib qildim oni ravon,
O‘qug‘ach bo‘lur sizga holnm ayon.

Bu yanglig‘ agar qilmasam makruol,
Erur nomani yozmoq amri mahol.

Meni emdi sizlar dag‘i yod eting,
Biror noma birla gahi shod eting.

O‘luk jismima men dag‘i jon topay,
Firoq ichra dardimg‘a darmon topay.

Deyin oshkora, emas yoshurun,
Bo‘lub mehribon bizga mundin burun,

Qilib mo‘-bamo‘ holingizni bayon,
Yozib nomakim qildingizlar ravon.

Manga nomangizni qiLib yo‘lni tan,
Eturgan zamon qosidi nekpay,

Olib ko‘zga surtib, o‘qub yig‘ladim,
Sog‘inib ikingizni ko‘b yng‘ladim.

Kitobatki nisful-muloqot emish,
Ulug‘lar bu so‘zni na yaxshi demish.

Bas avlodururkim yozib har zamon,
Atog‘a o‘g‘ul noma qilmoq ravon.

Ato ham o‘g‘ulg‘a yozib inchunin,
Muhabbat yuzidin, na az ro‘yi kin.

Bu yanglig‘ esa, ey charog‘i ko‘zum,
Budur emdi sizlarga aytur so‘zum.

Mening hajr qatlig‘a chekkanda tiyg‘,
Gahi noma irsolin etmang darig‘.

Ochib nomangizni o‘qug‘an zamon,
Etar manga har harfidin toza jon.

Aning lutfu ehsonidin yo‘q ajib,
Yana tangri diydor qilsa nasib.

Qasir ayladim bermayin so‘zga tul,
O‘qug‘an kishi bo‘lmasun deb malul.

Yo‘q ersa so‘zum haddu poyoni yo‘q,
Yozardin tuganmaklik imkoni yo‘q,

Debon maqsadin Roqimi xush kalom,
Bas etti so‘zin adduo vassalom.