Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Tom II/Dokszyce
[ 93 ]Dokszyce, 1.) miasto w pow. borysowskim, na granicy z pow. wilejskim, niedaleko od źródła rzeki Berezyny, pod 54° 53' szerokości półn. i 45° 25 długości. W 3 okr. pol., 4 okr. sądowym i 4 wojskowym, których zarządy są tu w miejscu; o 205 i pół w. od Wilna, o 105 od Borysowa, o 191 od Jakszyc, o 162 od Mińska, o 882 od Petersburga. O założeniu Dokszyc nie ma pewnych wiadomości, jednak w wieku XV już były miasteczkiem; po drugim rozbiorze Polski były powiatowem miastem namiestnictwa mińskiego, a w r. 1802 przyłączone do powiatu borysowskiego. D. posiadają kościół katolicki, fundowany roku 1608 przez biskupa Stanisława Kiszkę, który przeznaczył na fundusz folwark Turki, zobowiązując plebanów, aby utrzymywali szkółkę i przy niej zdolnego nauczyciela. Zapis ten przywilejem Zygmunt III d. 19 stycznia 1609 r. zatwierdził. Podczas wojny szwedzkiej r. 1708 z miasteczkiem i kościół spłonął i ledwie r. 1745 za staraniem ks. Michała Fiodorowicza odbudowany, a r. 1753 przez biskupa Aleksandra Horaina, sufragana żmudzkiego, poświęcony. Przy kościele dokszyckim za dozwoleniem papieża Piusa VI r. 1781 bractwo św. Trójcy wprowadzone, a przez biskupa wileńskiego ks. Masalskiego upoważnione r. 1787. Fundusz kościelny r. 1843 przeszedł do skarbu. Cerkwi prawosławnych 2, z których jedna pounicka, niewiadomo przez kogo fundowana, a tylko w dokumentach pod r. 1514 znajduje się uposażenie uczynione przez księcia Konstantego Ostrogskiego; drugą zaś wymurowano r. 1863. Gmina dokszycka składa się ze 102 małych wsi i liczy 1629 dusz męz. W Dokszycach zarząd gminny. Miasteczko ma przeszło 5600 mieszk., z pomiędzy których większa połowa żydów; domów murowanych dwa, drewnianych około 400; główny handel drzewem, ziarnem i solą. Do mieszczan należy przeszło 1300 mg. wypasów; targi bywają tu liczne, co niedziela.
2.) D., folw. prywat., pow. wilejski, gm. Porpliszcze, 3 okr. adm., przy b. dr. pocz. z Dokszyc do m. Dzisny, o 84 w. od m. pow. Wilejki, 2 dm. 12 mk. rz kat. wyznania (1866). Okrąg Dokszyce-Borsuki, w gm. Porpliszcze, liczy w swym obrębie wsie: Podomchy i Borsuki. Okrąg Dokszyce-Podomchy, w tejże gminie, liczy w swym obrębie wsie: Podomchy, Borsuki, Agarce, Karpówka. Al. Jel. i T. S.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|