Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Tom I/Czarnocin
[ 754 ]Czarnocin, 1.) wś donacyjna, pow. łódzki, gm. i par. Czarnocin; leży przy drodze z Będkowa do Tuszyna. Posiadała kościół, który po spaleniu w 1809 r. dotąd nie został odbudawany. W 1827 r. było tu 67 dm., 494 mk. Cz. należał do dóbr wolborskich, własności bisk. włocławskich. Par. Cz. dek. piotrkowskiego 2,648 dusz liczy. Gmina Cz. należy do s. gm. ok. I w Tuszynie, st. pocztowa w Rokicinach, od Łodzi odl. 28 w. Dobra Cz. poprzednio rządowe, w r. 1835 nadane jako majorat gen. Timofiejewowi, składają się z folwarków: Cz. m. 457, Bieżywoda m. 197, Szczukwin m. 216, Tuszynek m. 277, Rydzynki m. 97, Biskupia Wola m. 58, Wójtostwo Szczukwin m. 59, Wójtostwo Tuszynek m. 173; lasu m. 2,792; Wiatrak Tuszynek; Młyn Abraham m. 24; Młyn Konka v. Kanka m. 65; Młyn Pyć m. 26; osada uprzywilejowana m. 24, osada Molenda m. 63; pastwiska wspólne m. 441, grunta duchowne m. 98; wieś Bieżywoda osad 16, gruntu m. 317; wieś Wodzyn osad 10, gruntu m. 268; wieś Tuszynek osad 12, gruntu m. 253; wś Rydzynki osad 8, gruntu m. 329; wś Biskupia Wola osad 59, gruntu m. 1422; wś Tychów osad 41, gruntu m. 899; wś Szczukwin osad 64, gruntu m. 1,123; wś Cz. osad 77, gruntu m. 1,597. Obszar majoratu Czarnocin wynosił w ogóle około m. 10,400 łącznie z gruntami włościańskiemi.
2.) Cz., wś i folw., pow. pińczowski, gm. i par. Czarnocin, o 56 w. od Kielc, o 20 w. od Pińczowa, o 10 w. od Działoszyc, o 8 w. od Skalbmierza. Leży przy drodze z Działoszyc do Wiślicy; posiada kościół paraf. murowany i szkolę gminną. Akt erekcyi kościelnej 1808 roku spłonął. Wiadomo tylko, że r. 1440 Otto Plechowski uposażył był probostwo gruntem. Na polach Cz. znajduje się wielka mogiła z czasów aryańskich. W r. 1827 było tu 37 dm., 250 mk., poczta w Skalbmierzu. Par. Cz., dek. pińczowskiego, dawniej skalbmierskiego, liczy 1,164 dusz. Gmina Cz. należy do s. gm. okr. VI w osadzie Skalbmierz. Folw. Cz. wynosi m. 455, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 372, łąk m. 33, pastwisk m. 3, nieużytki i place m. 47. Bud. mur. 4, drewn. 5; wś Cz. osad [ 755 ]38, gruntu m. 239.
3.) Cz., wś i fol., pow. radomski, gmina Radzanów, par. Bukowno. W 1827 r. było tu 14 dm, 142 mk., obecnie liczy 16 dm., 175 mk. Fol. Cz. z wsią t. n., od Radomia w. 27, od Przytyka w. 9, od rz. Pilicy w. 10. Nabyte w r. 1870 za rs. 16,872. Rozl. wynosi m. 517, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 378, łąk m. 9, pastwisk m. 14, lasu m. 98, nieużytki i place m. 24; płodozmian 14-to i 6-cio polowy. Bud. mur. 5, drew. 8; wiatrak i pokłady marglu. Wś Cz. osad 14, gruntu m. 435.
4.) Cz., wś i folw., pow. jędrzejowski, gm. Mierzwin, par. Imielno.
5.) Cz. lub Czarnocino, wś włośc. i folw., pow. ciechanowski, gm. Regimin, par. Niedzbórz; przy wsi znajdują się: kaplica, wiatrak i kuźnia; folw. i osada młyn. liczą 87 mk., 10 dm., z tych 4 murowane. Wsie włośc.: Cz., Cz. kontrowers i osada włośc. Cz.-Smętne liczą 297 mk., 47 osad, 37 dm., powierzch. 511 mórg (317 mórg gruntu ornego). Dobra Cz. składają się z fol. Cz. z attynencyami Ochotnia i Pachtarnia, tudzież wsią Cz.; od Płocka w. 56, od Ciechanowa w. 10, od Strzegowic w. 4; nabyte w r. 1868 za rs. 26,100. Rozl. wynosi m. 1,457, a mianowicie: folw. Czarnocin grunta orne i ogrody m. 427, łąk m. 85, pastwiska m. 51, lasu m. 705, zarośli m. 60, wody m. 1, nieużytki i place m. 22, razem m. 1351. Bud. mur. 5, drewn. 6; attynencya Ochotnia grunta orne i ogrody m. 53, nieużytki i place m. 1, razem m. 54; bud. drewn. 4; attynencya Pachtarnia, grunta orne m. 23; łąk m. 15, pastwisk m. 6, nieużytki i place m. 8, razem m. 52, bud. drewn. 2; pokłady torfu i wapienia kamiennego.
6.) Cz., wś i folw., nad rz. Narew, pow. łomżyński, gm. Drozdowo, par. Piątnica. W 1827 r. było tu 45 dm., 224 mk. Fol. Cz. od Łomży w. 2, od Czyżewa w. 42. Rozl. wynosi m. 128, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 109. łąk m. 7, pastwisk m. 6, wody m. 3, nieużytki i place m. 3. Bud. murow. 1, drew. 13; płodozmian 8-polowy. A. Pal. i Br. Ch.
Czarnocin, niem. Czarnotschin, wś włośc. w pow. kościerskim, na prawym brz. Wierzycy (Ferse), małe pół mili od Skarszew, bardzo stara: r. 1198 darował Cz. wraz z całą okolicą Skarszew i Starogardu ks. pomorski Grzymisław Joanitom; po nich p zejęli tę wieś Krzyżacy; za polskich czasów były to dobra starościńskie; r. 1590 posiadał ją Jerzy Barzyński, star. starogrodzki; za pruskich czasów została wydaną w wieczystą dzierzawę włościanom r. 1828. Obecnie zawiera 27 posiadłości, 10 chałupników, roli mórg 1061, mk. kat. 355, ew. 144, dm. mk. 50, par. i st. p. w Skarszewach, szkoła w poblizkich Czarnocińskich Piecach: odl. od Kościerzyny wynosi 4¾ mili.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|