[ 313 ]Nuva Mondo, revuo internaciona ed interreligya, en Ido (Berlin W. 30, P. J. Barral ; No 1, mayo 1910). — Ni anuncas kun plezuro l’aparo di ca nuva revuo, qua (same kam Idealisto) esas revuo per Ido plu juste kam revuo por Ido. — Normi dil vivo ; nuva idearo. — Nia studyo-societi ; nia revuo. — Studyi pri social questioni : Nedependanta socialismo. — Interreligyal doktrino : Mondo-kongreso. — Pri Arto e Cienci : Esenco dil arto. Generala expozo (1910) pri urbokonstrukto. — Komercal ed industrial revuo. — Historyal studyo pri l’antiqua ideo dil mondimperyo. — Folyetono. — Diversaji. — Ni deziras a nia kunfrato max bona suceso en sa entraprezo. Sed, quankam on ne devas judikar ol tam severe kam jurnalo di propagado, ni devas rimarkar, ke ol ne uzas korekta linguo (se ni ne facus ica rimarko, nia malicoza adversi explotus kontre nia linguo la kulpi di ta jurnalo). On dicas socialistiko vice socialismo ; eso vice esenco, o vice ento (du idei tre [ 314 ]diversa !), aviatico ( ?) vice aviaco, antik vice antiqua, kulturo vice civilizado. On uzas ja (poke frue !) la prefixo dez‑ apud mal‑, quo esas tute konfuziganta[1]. On uzas samtempe Esperantaji : eble, verki, devigi, denuve o renuve (vice itere), abstrakta (vice abstraktita). On uzas maljuste nia afixi : titoluro, splendidoza, verkajo, influizar, koncentrigar e koncentrizar, komunikuro, amplesoza o amplesiva (vice ampla !), lojeyuro, ideuro, nedependanteso (vice nedependo), nesuficanteso (nesufico), nombroza (vice multa o grandanombra) ; on neglijas inverse afixi necesa : renuvante, dokumentante, homal forti, limitar, efektesar, kontentiva ; on formacas mem pasivi tute neposibla : restesis, divenesis ! Or formacas kompozaji ek tri radiki : urbdevlopformi, e sen atencar la belsoneso o mem pronuncebleso : konstruktskopi ! Fine, on trouzas sisteme l’eliziono, quo multe domajas nia linguo : strikt ciencala, enorm spensi ; on reducas mem ita a it, ed on soldas l’artiklo ad omna prepozicioni : dil, del, tral…[2] On ne devas oblivyar, ke l’eliziono esas nur libereso subordinata a la belsoneso, e ke uzar ol konstante e sisteme esas grave alterar nia linguo, ed igar ol simila a « kelk altr malagrabl proyekt linguo », segun la spritoza joko di So de Janko (II, 663). Omno to povas nur shokar la bona Idisti, donar a la profani maljusta ideo di nia linguo, ed a nia malamiki pretexto por asertar, ke Ido dissolvesas en dialekti.
