[ 315 ]Le Spectateur (Paris, aprilo). — En sa Bulteno di linguala logiko, So V. Muselli duras diskutar la « posibleso » di L. I. Il distingas ed opozas l’internacioneso linguistikala e l’ [ 316 ]internacioneso profesionala, l’artificaleso literaturala e l’artificaleso ciencala, e, pos subtila diskutado, konkluzas ke la L. I. povas kompozesar per nula de ta manieri ! Esas tute vana diskutar pri la « posibleso » di la L.I., kande ol existas, e pri la diversa « metodi » por konstruktar ol ; plu utila esas, konstruktar ol reale. Omna ta dialektikala argumenteti, abstraktita ed a priori, pruvas nulo : lia autori devus unesme lernar la L. I. e studyar sa strukturo, qua refutas fakte lia objekti ; duesme kunlaborar por ol, e tale li vidus, ke lia subtila distingi esvanas avan la praktiko. La L. I. profitas samtempe, indiferente, la linguistikal e la profesional internacioneso, nam nule importas, praktike, ke ula radiko esas internacioneso de du yari (quale teknikala vorto) o de la prehistorya tempi ; la L. I. unionas en su omna specala lingui di la cienci, sen ule restriktar su a la teknikala domeno, e povas egale, restante una, servar a la bezoni di la vulgara vivo.
