Unu de nia amiki asistis la Britana Esperantista Kongreso en Cheltenham. Il konversis kun multa samideani. L’uni, qui ne konocas Ido, deklaras ke Esperanto ne bezonas simpligo e korektigo, ke omna diskuto e plubonigo povas nur nocar l’afero [ 303 ][No ! nur la rifuzo di diskuto e di plubonigo multe nocas l’ideo !] ; l’altri, qui konocas Ido, agnoskas ke ol esas plu bona, sed ne volas [o ne audacas ?] konvertar su ad Ido, pro ke Esperanto havas plu multa adepti e sempre kreskas. — Admirinda motivo ! Se omna Esperantisti rezonus tale, li omna esus Idisti teorie, e samtempe rifuzus unanime Ido ! Pluse, l’argumento di la nombro povis alegesar en 1889 por Volapük kontre Esperanto. Do Dro Zamenhof facis granda krimino kontre l’ ideo ! Cetere, quale la « fideli » ne vidas ke, alegante sempre sua nombro e forteso, li obligas ni konkurar kontre Esperanto : li expektas, ke la « kara linguo » dekados e falos, por agnoskar e adoptar la plu bona linguo ! Li do sola volas la konkuro e la milito, vice pacal ed amikal diskutado ed interkonsento ; li sola nocas Esperanto e l’ideo !
