Poste bëin dormì la nöt
Poste bëin dormì la nöt
Poste bëin dormì la nöt?
Inte dües nöts n' ài fermè l' ödl n momënt su... E de plü ël me fej mè (mal) a le spiné, ël me dô i osc, insoma i sun stanch de stè inte chëst let.
Paziënza, mi care! Orun pa sperè, che te varësces tost. Intant messunse mefo la tó da la man d' Idie, sco ël i plej de nes la menè. Ël él che nes dà la sanité, mo ël é inće ël che nes lascia pro les maraties e les averscitês. E podun crëie, ch' ël, tant con chëst che con chël, ne chir ater che nost bëin, le bëin prinzipalmënter de nosta anima. Nost dovér él dunca, che nes sometunse a la süa santa vorentè, e che in vigne cunt ne pensunse, dijunse o fajunse nia che podess ester contrare a so sant onor e a la salüt de nosta anima. Insciö podunse pa sperè, che le Signur Idie nes done indô la sanité, che nos stimarun certamënter deplü, spo che avun a nostes spëises inće imparè a conësce la süa perdita.
Ah, plajéssel a Idie! An ne sà ći bëin che la sanité é che canch' an é amarà.
Fàte animo, racomanete a Idie, fà cherdè le dotur, e obedësc bel in punt a tüt ći ch' ël te dij, e t' ordonëia. Despò jirà tüt bëin. Areveder!