Parabola del Figliol Prodigo CAZ

La Parabola del Figliol Prodigo CAZ

Un om avéa doi fí.

E il pglu shon de chish a dit a so pére: Pére! dáme la pert della ereditá, che me tocca; e el a partí la sia facoltá fra idg.

E do no tropes di dapó, che l' a abú sturtá dut insema, l' e s' inshid in un paish lontan, e alló l' a magná duta la sia facoltá con viver melamente. E dapó che l' a abú scacará dut, l' é vegnú una gran chjarestia, e el instess é vegnú in gran miseria.

E l'é shid, e se a metú appede un citadin de chel leg, e chest l' a maná sun so mesh a fer 'l pester dei porzhié.

E el voléa volentiera s' inplenir so venter con glandes che magnéa i porzhie; ma neshun j' en daséa.

Ma l'é retorná in se, e l' a dit, coteng de urées che ha in tgiesa de mi pére massa pan, e jé more cgló da fam.

Jé levaré su, e shiré da mi pére, e diré: Pére! j' é peggiá in tschiel e contra de te.

Je no son degno d' esser c'glamá to fí; trateme come un dei tie famées. L' e levá su, e l'e shid da so pére. E canche l' era amó lontan, so pére l' a vedú, e mená a compassion l' é corrét incontra, l' a abbratsché intorn 'l col, e bussá.

E il fi j' a dit a el: Pére, é peggiá in tschiel e contra de te, no merite pglú d' esser c'glamá to fí.

Ma so pére a dit a sie famées: portá subit la pruma viesta, e vestílo, e dashe' i un annel te sia man, e tgiuzé te si piesh. E tollé un vedél grass, e mazzálo, e nos magnaron alla ricca, e se la goderon del vers; Perché chest mi fí èra mort, e l' è risuscitá, l' era perdú, e se l' a troà, e idg á scomenzá a sela góder. Ma so fí pglu végle éra per chella champagnes. E canche l' e torná, e che 'l se a vishiná alla tgiesa, l' a sentú una bella musica e balér.

E l' a cglamá un dei famées, e l' à domaná, chèche l' è chest.

E chest j' a dit, l' é vegnú to frà, e to pére a mazzá un vedél ingrassá, perché che 'l l' a tgjapá san de retorn.

Ma 'l se à inbasteá, e no voléa shir ite. So père è vegnú fora, e l' á scomenzá a preérlo.

Ma chel j' á responú a so pére: vèrda! je te serve shà teng d'eng, e no é mai deshobedí a tie comándi, e no teme és mai dat un zol, che mel aése podú magnér co mi amish; Ma dapó che chest to fí, che a desfat dut 'l fatto so con puténes, è vegnú de retorn te és mazá a el un vedél ingrassá.

Ma el á dit a chest fí: tu ti es semper co mé, e dut 'l mie è to; Ma fer nozza, e se consolér se cognéa; perché to fra cgló éra mort, e l' é risuscitá; l' éra perdú, e sel a troá.